വൈഫൈ [അ ഗ മ] 437

അവൾ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് ഇരുന്നു.

അമ്മ :നിനക്ക് ദേ ഇവളെ അറിയാമോ?

അവൻ ആ മാസികയിലേക്ക് നോക്കി ഒരു മോഡൽ എന്ന് തോന്നുന്ന വിധത്തിൽ ഉള്ള ഒരു സ്ത്രീ, അല്പം തടി ഉണ്ട് നല്ല ഷേപ്പ്, നല്ല സെക്സി ആയ ലുക്കിൽ ക്ലിവേജ് കാണാത്തക്ക വിധത്തിൽ ഉള്ള ഒരു ഫോട്ടോ, അവനെ ആ ഫോട്ടോ ഒന്ന്‌ ഹരം കൊള്ളിച്ചിരുന്നു.

അമ്മ :ഇവൾ ന്റുടാ പഠിച്ചേ. നിനക്ക് അറിയോ?

അപ്പു :ആഹാ എവിടെ എന്നിട്ട്.

അമ്മ :ഞാൻ ഡിഗ്രി ചെയ്യുമ്പോ.ഇപ്പൊ ന്തോ സിനിമയിൽ ഒക്കെ ഒണ്ടെന്ന കേള്ക്കുന്നെ. പണ്ടും ഇവൾക്ക് ഭയങ്കര മട്ടും ഭാവവും ആയിരുന്നു. ആണുങ്ങൾ ഇവള്ടെ അടുത്ത് നിന്ന് മാറില്ല അത്രയ്ക്ക് തള്ളി പിടിച്ച ഇവളുടെ നടപ്പ്.

അപ്പു മെല്ലേ ചിരിച്ചു.

അമ്മ :ഇപ്പൊ തന്നെ കണ്ടില്ലേ.

അപ്പു : എന്ത്

അമ്മ :അമ്മിഞ്ഞയും തള്ളിപ്പിടിച്ചു അവളുടെ നിപ്പ്, ഇവളുടെ വിചാരം ലോകത്തു വേറെ ആർക്കും ഇതൊന്നും ഇല്ല എന്ന. ഹാ അങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണ്.

അപ്പു നിശബ്ദത പാലിച്ചു.

സമയം വീണ്ടും നീങ്ങി. അവൾ വായന തുടർന്നു.

അമ്മ :ടാ നിനക്ക് മുടി കൊഴിച്ചിൽ വല്ലോം ഉണ്ടോ?

അപ്പു :ചെറുതായിട്ട്.

അമ്മ :ആഹാ നീ എന്താ പറയാതെ?

അപ്പു :കൊഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.

അമ്മ :ന്താ നിന്റെ കഴുത്തിൽ ഒരു പാട് ഒന്ന്‌ ഇങ്ങു വന്നെടാ.

അപ്പു അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി.

അമ്മ :കൊച്ചേ നിന്റെ മുഖത്ത് ഫുൾ പൊക്കൽ ആണല്ലോ നീ ഇരുന്നേ ഇവിടെ.

അവൾ അവനെ സോഫയുടെ താഴെ അവളുടെ നാളുകൾക്കു ഇടയിലായി ഇരുത്തി.

അമ്മ :ടാ പച്ചക്കറി കഴിച്ചില്ലെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ വരും. നോക്കട്ടെ നീ ഷർട്ട്‌ ഊരിക്കെ വേറെ എവിടേലും പൊക്കൽ ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കട്ടെ.

അവൻ ഊരുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ അവന്റെ ഷർട്ട്‌ അവൾ വലിച്ചൂരി.

അമ്മ :ടാ ചെർക്ക നീ ആകപ്പാടാ കോലം കേട്ട് വയർ ഒക്കെ അങ്ങ് ഒട്ടി പോയല്ലോ?നീ ഒന്നും കഴിക്കില്ലേ ഞാൻ തരുന്നേ?