വൂൾഫ് – ലോക്കഡോൺ ഇൻ പാരിപ്പള്ളി 7 [റിച്ചി] 312

ഫോൺ എടുത്തു സമയം നോക്കി. 5 മണി ആകുന്നതേ ഉള്ളു. ഇനിയുമുണ്ട് നേരം വെളുക്കാൻ സമയം. കതകു തുറന്നു പോയാൽ റൂമിൽ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നതായി ആശ അറിയും. അവൾ അറിയാതെ മുങ്ങാൻ പറ്റില്ല. എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് അവൻ അലോചിച്ചു.

ആശ ടാപ്പ് തുറന്ന് വെള്ളം കൈ കൊണ്ട് കോരി എടുത്തു മുഖം കഴുകാൻ തുടങ്ങി. വെള്ളം മുഖത്തു വീണപ്പോൾ അവൾ ഉറക്കപിച്ചിൽ നിന്ന് മെല്ലെ മോചിതയായി തുടങ്ങി. ബോധം പൂർണമായി തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ അവൾക്കു ദേഹത്തിനു അസ്വസ്ഥത തോന്നി. മുല ഭാഗവും മറ്റും വേദനിച്ച തുടങ്ങി. അവൾ നോക്കിയപ്പോൾ. ദേഹത്ത് പല ഭാഗങ്ങളും ചുവന്നു കിടക്കുന്നു. ഇന്നലെ വീഡിയോ കാലിൽ കുറെ ഒക്കെ അവൾ ഞെക്കിയെങ്കിലും ഇത്ര വേദനിക്കാൻ വഴിയില്ല. അപ്പോഴാണ് അവൾ ഇന്നലെ സ്വപ്നം കണ്ടത് ആലോചിച്ചത്. ഉറക്കത്തിൽ ഇനി താനെങ്ങാനും ചെയ്തതാണോ ഇങ്ങനെ. അല്ലാതെ വേറെ ആര് ചെയ്യാൻ. റൂം ലോക്ക്ഡ് അല്ലായിരുന്നോ?

ടെൻഷൻ അടിച്ചു കിടന്ന അജു ആശയുടെ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി. അവൾ ബേസിനടുത്തു തന്നെ നിന്ന് എന്തോ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. ആദ്യം ടെൻഷൻ ആയി നിന്ന അവൻ അവളുടെ കോലം വീണ്ടും ശ്രദിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ ഉള്ളിൽ വീണ്ടും കാമം തലപൊക്കി. അവന്റെ അരക്കെട്ടിൽ വീണ്ടും ചലനം അനുഭവപെട്ടു. അവൻ ചിന്തിക്കുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ അവൻ പുതപ്പു മാറ്റി കട്ടിലിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. എല്ലാം യാന്ത്രികമായി നടക്കുന്നതുപോലെ ആയിരുന്നു. അവൾ തന്നെ കാണുമെന്ന ചിന്ത ഒന്നും അവന്റെ മനസ്സിൽ ഇല്ലായിരുന്നു. അജു അവളെ തന്നെ ഉറ്റു നോക്കി ബാത്റൂമിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.

ആശ അപ്പോഴും അവളുടെ ശരീരത്തിലെ പാടുകളും മറ്റുമൊക്കെ നോക്കുകയായിരുന്നു. ദേഹത്ത് പല ഇടത്തും അവൾക്കു വേദനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആരോ തന്റെ ശരീരത്തിൽ ശരിക്കും പെരുമാറിയ പോലെ ഒരു ഫീൽ. റൂമിൽ നിന്നും തന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങുന്ന ആ രൂപത്തെ ആശ അപ്പോഴും ശ്രദിച്ചില്ല. ഇനി എന്തായാലും കിടക്കുന്നില്ല എന്ന് തീരുമാനിച്ചവൾ പല്ലു തെക്കൻ ആയി ബ്രഷ് എടുത്തു എന്നിട്ടു പെട്ടെന്ന് ചിന്തിക്കാതെ തന്നെ ബാത്രൂം ഡോർ അടച്ചു.

ബാത്രൂം അടക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് പെട്ടെന്ന് അജുവിന്‌ സ്വബോധം വന്നപോലെ തോന്നി. താൻ എന്താണ് ചെയ്യാൻ പോയതെന്ന് അവൻ ആലോചിച്ചു. ഇന്നലെ താൻ എങ്ങനെ അതൊക്കെ ചെയ്യാൻ ധൈര്യം കാണിച്ചു എന്ന് ഇപ്പോൾ ചോദിച്ചാൽ അജുവിന്‌ അറിയില്ല. ഇനി ഇപ്പോൾ എന്ത് ചെയ്യും. ആശ അറിയാതെ എങ്ങനെ റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തു കടക്കും. പെട്ടെന്ന് അവനൊരു ബുദ്ധി തോന്നി.