? യക്ഷി ? 3 [സാത്താൻ?] 169

കേളുവിനോടായി യക്ഷി അത് പറയുമ്പോൾ അങ്ങനെ ഒരു പെൺകുട്ടി ആരായിരിക്കും എന്നത് മാത്രമായിരുന്നു കേളുവിന്റെ ചിന്ത.

അതും മറച്ചുവെക്കാതെ തന്നെ അവൻ യക്ഷിയോടായി ചോദിച്ചു.

” അങ്ങ് അരുളുചെയ്തതുപോലെ ഒരു പെണ്ണ് അതാരാണ് എന്ന് കൂടി അടിയന് കാട്ടി തന്നാലും. ഒപ്പം ഞാൻ ചെയ്യേണ്ട രണ്ടാമത്തെ കാര്യം കൂടി അരുളിയാലും ”

അതിനു യക്ഷി….

” നിന്റെ കണ്മുന്നിൽ തന്നെയുണ്ട് കേളു അവൾ. നിനക്ക് ഈ പൂജ ചെയ്യുന്നതിനാവശ്യമായ എല്ലാ സാധനങ്ങളും ഒരുക്കി നൽകിയ ആ യുവതിയാണ് നിനക്ക് ഉത്തമയായ സ്ത്രീ. ചെറുപ്പത്തിലേ അനാഥയായ അവളെ ഈ ഗ്രാമത്തിലെ തലവൻ എടുത്തു വളർത്തിയതാണ് നിന്റെ അതെ കുളത്തിൽ ജനിച്ച അവൾ ജന്മം കൊണ്ട് ഈ നാട്ടുകാരി അല്ല എങ്കിലും വളർന്നത് ഈ ഗ്രാമത്തിലെ പെണ്ണായിട്ടാണ് അവൾ തന്നെയാണ് നിനക്ക് ഉത്തമയായ പെണ്ണ്.

പിന്നെ നീ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യം അത് ഗ്രാമത്തിലുള്ള മാറ്റാരോട് വേണമെങ്കിലും നിനക്ക് എന്തും ചെയ്യുവാനും പ്രവർത്തിക്കാനും എങ്ങനെ വേണമെങ്കിലും അവരെയെല്ലാം ദ്രോഹിക്കാനും ഞാൻ വരം നൽകി കഴിഞ്ഞു. പക്ഷെ ആ പെൺകുട്ടിയെ മാത്രം നീ യാതൊരു വിധത്തിലും ദുഖിതയാക്കുവാൻ പാടുള്ളതല്ല. അവൾക്ക് എന്നും ഉത്തമനായ സ്നേഹനിധിയായ ഒരു ഭർത്താവ് തന്നെയായിരിക്കണം നീ. എന്നാണോ നീ കാരണം അവൾ ദുഖിക്കേണ്ട അവസ്ഥ ഉണ്ടാവുന്നത് അന്നത്തോട് കൂടെ നിനക്ക് എന്നിൽ നിന്നും ലഭിച്ച ഈ വരവും നഷ്ടമാവുന്നതാണ്. കാരണം അവൾ എനിക്ക് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ടവളായി മാറി കഴിഞ്ഞു. ”

യക്ഷിയുടെ വാക്കുകൾ വേദ വചനങ്ങൾ പോലെ അവൻ സ്വീകരിച്ചു. ആദ്യ കാഴ്ച്ചയിൽ തന്നെ അതി സൗന്ദര്യത്തിൽ മുങ്ങി നിൽക്കുന്ന ശിൽപ്പം കണക്കെ തോന്നിക്കുന്ന മയൂരിയിൽ അവന് കണ്ണുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അവളെ തന്നെ തന്റെ പാതിയായി സ്വീകരിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് അവൻ ചിന്തിച്ചിരുന്നില്ല. തന്നോട് യക്ഷി അരുൾ ചെയ്ത കാര്യങ്ങൾക്ക് മറുപടിയെന്നവണ്ണം കേളു പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

” എല്ലാം ദേവി പറയുന്നതുപോലെ അടിയൻ പ്രവർത്തിച്ചുകൊള്ളാം. അങ്ങ് പറഞ്ഞ രണ്ടാമത്തെ നിബന്ധന കൂടി അരുൾ ചെയ്താലും ദേവി ?”