യക്ഷി 4 [താർക്ഷ്യൻ] 852

“എന്താണ് മോനു..? സ്വപ്നം വല്ലതും കണ്ടോ”..? മമ്മിയുടെ കണ്ണുകളിൽ വല്ലാതെ ഭയം നിഴലിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. മമ്മിയെ ചുമ്മാ പേടിപ്പിക്കേണ്ടന്നു ഞാൻ കരുതി കൂടുതൽ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.

“ആഹ് സ്വപ്പ്നം കണ്ടതാ… നല്ല ക്ഷീണം ഒണ്ടാരുന്നു. അപ്പൊ ഉറങ്ങിയത് അറിഞ്ഞു പോലും ഇല്ല അതാകും”.. ഞാൻ മമ്മിയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു…

“ഹാവൂ.. ഞാൻ ആകെ ഫയന്നു പോയെന്നെ…” മമ്മിയുടെ ശബ്ദത്തിൽ ആശ്വാസം..

“ഓഹ്.. മമ്മി പേടിക്കണ്ടന്നെ.. ഒരു സ്വപ്നവല്ലേ”… പറയാൻ ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അതൊരു സ്വപ്നം എന്ന് പറഞ്ഞു തള്ളിക്കളയാൻ എനിക്ക് തോന്നിയില്ല. വരട്ടെ എന്തെങ്കിലും തെളിവ് കിട്ടാതെ ഇരിക്കില്ല. പെട്ടന്നാണ് ആ ഫോൺ കോളിനെക്കുറിച്ച് ഓർത്തത്…!! അതാണല്ലോ എല്ലാത്തിനും കാരണം. ഐവാ..!! അതിലും വലിയ തെളിവ് ഇനി വേണ്ടല്ലോ.. ഈ കേസ് സുഖമായി തെളിയിക്കാം. ഞാൻ വീണ്ടും ചിന്തകളിൽ വ്യാപൃതനായതുകണ്ട് മമ്മി എന്നെ തട്ടിവിളിച്ചു.

“എന്താണ് ഇത്ര ആലോചന”..?

ഞാൻ: ഏയ് ഒന്നുമില്ല. ഞാൻ ചുമ്മാ അതൊക്കെ ഒന്ന് റീകളക്ട് ചെയാൻ നോക്കിയതാ.

മമ്മി: ഹതു ശരി ദുഃസ്വപ്പ്നം എന്തിനാ മോനു വീണ്ടും ഓർക്കുന്നെ..

ഞാൻ: ചുമ്മാ…

മമ്മി: വിരണ്ടുപോയോ മോനൂ..?

ഞാൻ പതിയെ മൂളി. ശരിക്കും വിരണ്ടു പോകുന്ന കാര്യങ്ങൾ ആണല്ലോ ഇന്ന് മുഴുവൻ നടന്നത്, ഇപ്പോൾ നടന്നു കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നതും…

“ദുസ്വപ്പ്നം അല്ലെ..? മമ്മി ശരിയാക്കി തരാം” എന്ന് പറഞ്ഞു മമ്മിടെ കഴുത്തിലെ സ്വർണമാല പുറത്തേക്ക് വലിച്ചു…

ഓഹ്…! എനിക്ക് സംഗതി മനസിലായി. കുരിശ് വെച്ച് പ്രാർത്ഥന. ‘കണ്ടിട്ടുണ്ട് കണ്ടിട്ടുണ്ട്.. ഇത് ഞാൻ കുറെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. നിന്റെ നാടകം എല്ലാം ഞാൻ കുളമാക്കി താരമെടി എന്റെ അച്ചായ’… മനസ്സിൽ പറഞ്ഞത് മുഴുമിക്കും മുൻപ് മമ്മി നൈറ്റിക്കുള്ളിൽ നിന്നും വലിച്ചു പുറത്തിട്ട സ്വർണ്ണമാലയുടെ ലോക്കറ്റ് കണ്ട് ബാക്കി ‘ത്തീ’ എന്റെ വയറ്റിൽ ആളി…

ഇതെന്ത് പണ്ടാറമാണ്..!!

മാലയിൽ സ്വർണക്കുരിശ് പ്രതീക്ഷിച്ച ഞാൻ, കണ്ടത് ഒരു പെന്ഡന്റ്…!!!

അഞ്ചു ഇതളുകൾ ഉള്ള നക്ഷത്രം പോലിരിക്കുന്ന ഒരു ഗോൾഡൻ പെന്ഡന്റ്… സാമാന്യം വലിപ്പമുണ്ടതിന്. അതീവ സുന്ദരമായ കൊത്തുപണികളാൽ സമ്പന്നമായ പെൻഡന്റിന്റെ അഞ്ചു ഇതളുകളും താങ്ങി നിർത്തുന്നത്, അതിന്റെ കേന്ദ്രത്തിലൂടെ വൃത്താകാരത്തിൽ വളഞ്ഞു പുളഞ്ഞു ഇരിക്കുന്ന ഒരു സർപ്പമാണ്… എനിക്ക് അത്ഭുതമായി.