യമദേവൻ ഫ്രം കാലപുരി [ചാണക്യൻ] 232

മാവ് കുഴക്കുന്ന പോലെ അവൻ ആവേശത്തോടെ മാറിടത്തെ കുഴച്ചു മറിച്ചു.

പ്രാണൻ പോകുന്ന വേദനയിൽ അവൾ അലറിയെങ്കിലും ദാസൻ അത് കൂട്ടാക്കിയില്ല.

കയ്യിലൊതുങ്ങാത്ത മുഴുത്ത മുലകളെ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ അയാൾ ബുദ്ധിമുട്ടി.

എങ്കിലും അവയുടെ പതുപതുപ്പ് എന്നും അയാൾക്ക് ലഹരി ആയിരുന്നു.

“ഏട്ടാ വിട് പ്ലീസ് ”

നേർത്ത തേങ്ങൽ ശ്രീജയുടെ കണ്ഠത്തിൽ നിന്നും ഉയർന്നു.

“മിണ്ടാതിരി പൂറി മോളെ മനുഷ്യനിവിടെ കഴച്ചിട്ട് നിക്കുമ്പോഴാ ”

അയാളുടെ ഉള്ളിൽ തിളച്ചു മറിയുന്ന മൃഗീയമായ കാമത്തെ അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

അവളുടെ അധരങ്ങളെ നുണഞ്ഞെടുക്കാൻ ദാസൻ തുണിഞ്ഞതും ശ്രീജ വെറുപ്പോടെ മുഖം താഴ്ത്തി പിടിച്ചു.

അതുകണ്ട് അയാളുടെ മുഖം കറുത്തെങ്കിലും തൽക്കാലം പാഴാക്കാൻ സമയം  ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

ശ്രീജയുടെ മുലകളെ ഒന്നുകൂടി തഴുകി വിട്ട ശേഷം ദാസൻ അവളെ സ്ളാബിലേക്ക് കയറ്റിയിരുത്തി.

മുട്ടോളം നൈറ്റി പൊന്തിച്ചു വച്ചതും അനാവൃതമായ അവളുടെ കൊഴുത്ത തുടകൾ കണ്ട് അവന്റെ വായിൽ വെള്ളമൂറി.

ഭർത്താവിന്റെ കാമപ്രാന്തു കണ്ടു ശ്രീജയ്ക്ക് അറപ്പ് തോന്നി.

മാംസളമായ അവളുടെ തുടയിൽ ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടു ദാസന്റെ കൈ മുകളിലേക്കുയർന്നു.

ശ്രീജയ്ക്ക് തന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ തേരട്ട ഇഴഞ്ഞു പോകുന്ന പോലെയാണ് തോന്നിയത്.

“ശേ വിടാൻ ”

മുഖം ചുളിച്ചു കൊണ്ടു ശ്രീജ വിമ്മിഷ്ടം കാട്ടി.

അവളുടെ പ്രവൃത്തിയിൽ കലി പൂണ്ട ദാസൻ കൈവീശി കാരണക്കുറ്റിക്ക് ഒരടി നൽകി.

“ആഹ് ”

അടികൊണ്ട ശ്രീജ കിടുങ്ങി പോയി.

കവിള് മരവിച്ച പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി.

വല്ലാത്ത വേദനയായിരുന്നു.

അവളുടെ മുതുകിലൂടെ കയ്യിട്ടുകൊണ്ടു ദാസൻ പാന്റീസിൽ പിടുത്തമിട്ടു.

അരുതെന്ന അർത്ഥത്തിൽ ശ്രീജ ദയനീയമായി അവനെ നോക്കി.

അത് കണ്ടതും ഊറിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ദ്രുത ഗതിയിൽ പാന്റീസ് വലിച്ചൂരി വിട്ടു.