യശോദബലരാമം [അഞ്ജലി മാധവി ഗോപിനാഥ്] 174

അപ്പൂപ്പൻ: എൻറെ ശരീരം എല്ലാം വേദനയാണ് ഞാൻ കുഴമ്പു കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട് രാത്രിയിൽ എനിക്കു നീ തേച്ചു തരണം കേട്ടോ.
അമ്മ: അത് കണ്ണൻ തേച്ചു തരും
അപ്പൂപ്പൻ: അവൻ എന്തറിയാം നീ തിരിച്ചു തന്നാൽ മതി
എന്നും പറഞ്ഞു അകത്തോട്ട് കയറിപ്പോയി. അമ്മ എന്തോ പുറുപുറുത്തുകൊണ്ടു അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. രാത്രി 9 മണിയായപ്പോൾ എന്നോടും കണ്ണനോടും പോയി കിടന്നുറങ്ങ് എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞു.

ഇതുകേട്ടതും കണ്ണൻ ഇനി പഠിക്കേണ്ട ല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു ഓടിപ്പോയി അവന്റെ റൂമിൽ പോയി കിടന്നു. ഞാൻ ഞങ്ങളുടെ റൂമിൽ അതായത് (എന്റെയും അമ്മയുടെയും ) പോയി കിടന്നു. എൻറെ മനസ്സിൽ അപ്പോൾ ചിന്ത വന്നത് അമ്മ എന്തിനാണ് ഞങ്ങളെ നേരത്തെ കിടത്തി ഉറക്കുന്നത് എന്നായിരുന്നു. ഒരു പത്തു മണി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മ എൻറെ അടുക്കൽ വന്നു തട്ടിവിളിച്ചു. ഞാൻ ഉറക്കം നടിച്ചു കിടന്നു. അമ്മ പോയതിനു പുറകെ ഞാനും എഴുന്നേറ്റു. അമ്മ കണ്ണന്റെ മുറിയിലോട്ടു നോക്കി അവനും ഉറക്കം ആണെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തിയിട്ട് അമ്മ മുകളിലത്തെ അപ്പൂപ്പന്റെ മുറിയിലോട്ടു പോയി. ഞാനും പുറകേ വച്ചു പിടിച്ചു. അവിടെ ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ മുറിയിലെ ലൈറ്റ് ഒണായിരുന്നു. ഞാൻ അവിടുത്തെ ചെറിയ ജനൽപ്പാളിയിലൂടെ അകത്തേക്കു നോക്കി. അപ്പോൾ അപ്പൂപ്പൻ ഒരു തോർത്ത് മുണ്ട് മാത്രം ഉടുത്തു വന്നു കിടക്കുന്നു. എന്നിട്ട് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു ശരീരം മൊത്തം ഒഴിയാൻ. അമ്മ അത് കേട്ട് അനുസരിച്ച കുഴമ്പ് എടുത്ത് നെഞ്ച് ഭാഗത്ത് തേക്കാൻ തുടങ്ങി. പെട്ടെന്ന് അപ്പൂട്ടൻ ഉടുത്തിരുന്ന തോർത്ത് അഴിച്ചു മാറ്റി. കണ്ടു നിന്നെ ഞാൻ അപ്പൂപ്പന്റെ വലിയ കുണ്ണ കണ്ട് ഞെട്ടിപ്പോയി.

ഇതുകണ്ട് അമ്മ ഒരു അറപ്പോടെ അപ്പൂപ്പനോട് ചൂടായി. അപ്പൂപ്പൻ പെട്ടന്നു ചാടി എഴുന്നേറ്റു അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.
അപ്പൂപ്പൻ: എഡി പൂറിമോളെ നിനക്കെന്താ എന്റേത് അറപ്പാണോ. സേതു വിന്റേത് മാത്രമേ പിടിക്കുവൊള്ളോ.
( മാധവൻ മാമൻ എന്റെ അമ്മയുടെ കസിൻ ആണ് )
ഇതുകേട്ടു കേട്ടതും ഞാൻ ഞെട്ടി;
അപ്പൂപ്പൻ തുടർന്നു….
അപ്പൂപ്പൻ. : നീ വീട്ടിൽ വന്നു ശിവനും വും ആയിട്ട് കാണിച്ചുകൂട്ടിയ തൊക്കെ ഞാൻ നിന്റെ ഭർത്താവിനോടു സേതുവിൻറെ ഭാര്യയോടും പറയട്ടെ.
(സേതു മാമന്റെ ഭാര്യ അമ്മയുടെ നല്ല സുഹൃത്ത് കൂടി ആണ് ).
ഇതുകേട്ട് അമ്മ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, അന്ന് ഒരു അബദ്ധം പറ്റി പോയതാണെന്നും, ഇനി ഇത് ഒരിക്കലും ആവർത്തിക്കില്ലെന്നും.