യവനസുന്ദരി [Lee child] 45

 

 

 

” രാജാവേ, വേദവ്യാസനാണ്  ധൃതരാഷ്ട്രരുടെയും പാണ്ഡ്‌വിന്റെയും പിതാവെന്നു ഓർക്കുക…ഞാൻ താങ്കളോട് പറഞ്ഞല്ലോ… നമുക്കെല്ലാവർക്കും ജീവിതത്തിൽ ഓരോ ലക്ഷ്യങ്ങളുണ്ട്. താങ്കളുടെ ലക്ഷ്യം താങ്കളുടെ പ്രജകളെ ഭരിക്കുകയും അവരെ സംരക്ഷിക്കുകയുമാണ്. ഇതാണ് എൻ്റെ ലക്ഷ്യം. താങ്കളുടെ രാജ്യത്തിന് ഒരു പിന്തുടർച്ചാവകാശി ഉണ്ടാവാൻ സഹായിക്കുക.” പ്രണീത പറഞ്ഞു.

 

 

 

“എൻ്റെ രാജാവേ, എനിക്ക് മാത്രമേ താങ്കളെ ഒരു പിന്തുടർച്ചാവകാശിക്കായി സഹായിക്കാൻ കഴിയൂ.” പ്രണീത തുടർന്നു.

 

 

 

“എന്തുകൊണ്ടാണ് താങ്കൾക്ക് മാത്രം?” അഗസ്ത്യ വിനയപൂർവ്വം ചോദിച്ചു. പ്രണീത പുഞ്ചിരിച്ചു.

 

 

 

“എന്തുകൊണ്ടാണ് താങ്കളുടെ രാജ്യം ശപിക്കപ്പെട്ടതെന്ന് താങ്കൾക്കറിയാമോ, എൻ്റെ രാജാവേ?” അവൾ ചോദിച്ചു.

 

 

 

“ഇല്ല… ഇത് ശപിക്കപ്പെട്ടതാണെന്ന് എനിക്കറിയാം, അത്രമാത്രം.” അഗസ്ത്യ പറഞ്ഞു.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“രാജൻ,… നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുമ്പ്, താങ്കളുടെ പൂർവ്വികരിൽ ഒരാൾ രാജാവായിരുന്നപ്പോൾ, ഒരു ദിവസം ഒരു കപ്പൽ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ രാജ്യത്തിൻ്റെ തീരത്ത് തകർന്നു. ആ കപ്പലിലുണ്ടായിരുന്നവർ ഇന്ത്യയിൽ നിന്നുള്ളവരായിരുന്നില്ല. അവർ ഇന്ത്യയുടെ പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്തുള്ള ഒരു സ്ഥലത്ത് നിന്നുള്ളവരായിരുന്നു. എന്നെപ്പോലെ രൂപമുള്ള ഗ്രീക്ക് ജനതയായിരുന്നു അവർ. അവർ താങ്കളുടെ പൂർവ്വികനോട് സഹായം അഭ്യർത്ഥിച്ചു. എന്നാൽ താങ്കളുടെ പൂർവ്വികൻ അത് നിരസിച്ചു. അദ്ദേഹം അവർക്ക് ഒരു സഹായവും നൽകിയില്ല. ഭക്ഷണം, വസ്ത്രം, മരുന്ന്, അഭയം, ഒന്നുമില്ല. അവർ അദ്ദേഹത്തിൽ നിന്നും അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രജകളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി കാണപ്പെടുന്നു എന്നത് മാത്രമായിരുന്നു അതിന് കാരണം. ഓരോരുത്തരായി ആ ആളുകൾ മരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആദ്യം വൃദ്ധരും, പിന്നെ കുഞ്ഞുങ്ങളും, പിന്നെ കുട്ടികളും, പിന്നീട് മുതിർന്നവരും. തങ്ങളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ നഷ്ടപ്പെട്ട അമ്മമാരിലൊരാൾ മരിക്കുന്നതിന് മുൻപ് കിരീടത്തിന് വന്ധ്യതാശാപം നൽകി. ആ ശാപമാണ്, , ഇത്രയധികം നൂറ്റാണ്ടുകളായി താങ്കളുടെ രാജ്യം അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്,” പ്രണീത പറഞ്ഞു.