☠️യോദ്ധാവ്☠️ 2 [സാത്താൻ?] 117

(ക്ഷമിക്കണം ചീഫ്. ഞാൻ….. എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു അത് ആരാണ് എന്ന്, ചീഫിന്റെ കൂടപ്പിറപ്പ് ഞങ്ങളുടെയും സഹോദരൻ തന്നെയാണ്, ഞങ്ങളുണ്ടാവും എന്തിനും കൂടെ, അയാൾക്ക് ഈ അവസ്ഥ ഉണ്ടാവാൻ കാരണക്കാർ ആയ ഒരുത്തനെയും വെറുതെ വിടില്ല, ഒന്നുമല്ല എങ്കിലും നമ്മൾ ഒരു കുടുംബമാണ് എന്ന് എല്ലാവരെയും പഠിപ്പിച്ച നിങ്ങൾക്ക് ഒരു ആവശ്യം വരുമ്പോൾ പിന്നെ ഞങ്ങൾ ഉണ്ടാവില്ലേ ?)

അവന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചറിഞ്ഞതുപോലെ അവൾ അത് പറയുമ്പോൾ ബാക്കിയുള്ളവരും അവർക്കരികിലേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞതിനെ ഏറ്റു പിടിച്ചിരുന്നു.

ഒരു ഗാങ് എന്നതിലുപരി ഒരു കുടുംബമായി കഴിഞ്ഞിരുന്ന അവരിൽ ഒരാൾക്ക് എന്തേലും പ്രശ്നം ഉണ്ടായാൽ ജീവൻ പോലും കൊടുക്കാൻ അവർ തയ്യാർ ആയിരുന്നു.

“Thanks natasha, thanks to all ?”

അത് പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൻ ആ പെൺകുട്ടിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഒപ്പം അവരുടെ കൂട്ടത്തിലുള്ള എല്ലാവരെയും.

“ഏയ് ഐശ്വര്യ താൻ മാത്രമെന്താ മാറി നിൽക്കുന്നത് വാടോ ഇപ്പോൾ താനും ഈ കുടുംബത്തിലുള്ളതല്ലേ? ”

അവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ റോബിൻ എന്നൊരു പയ്യൻ ഐഷുവിനോടായി ചോദിച്ചു. പക്ഷെ അതിനൊന്നും പറ്റിയ ഒരു മനസ്സികാവസ്ഥയിൽ അല്ലാത്തിരുന്ന ഐഷുവിന്റെ അവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കിയത് കൊണ്ടാവും ജൂഡ് അവനോട് പറഞ്ഞത്,

“റോബി വേണ്ട അവൾ ഇപ്പോൾ അതിന് പറ്റിയ ഒരു അവസ്ഥയിലല്ല ”

അത് പറഞ്ഞ ശേഷം ജൂഡ് അവൾക്കരികിലേക്ക് നടന്നടുത്തു, ശേഷം അവളോടായി പറഞ്ഞു

“ഐഷു…. എടൊ തന്റെ അവസ്ഥ എനിക്ക് മനസ്സിലാവും,

നേരിട്ട് പരിചയമില്ല എന്നേയുള്ളു ഈ പെങ്ങളെ എനിക്ക് നല്ല പരിചയമാണ്. പിന്നെ താൻ ഇങ്ങനെ ഡിപ്രെസ്ഡ് ആയിട്ട് എപ്പോഴും ഇരിക്കല്ലേ, വിച്ചുവിന് പറ്റിയത് നിനക്ക് താങ്ങാവുന്നതിലും അപ്പുറമാണ് എന്ന് എനിക്കറിയാം

അവൻ പഴയതിലും ആക്റ്റീവ് ആയിട്ട് തന്നെ തിരിച്ചു വരുമെടോ,

ഇതിലും വലിയ പല സാഹചര്യങ്ങളിൽ നിന്നും അവൻ രക്ഷ പെട്ടിട്ടുണ്ട്, അപ്പോൾ അവൻ വരുമ്പോൾ താൻ ഇങ്ങനെ നടക്കുന്നത് കണ്ടാൽ അവന് സഹിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ മാത്രവുമല്ല നിന്റെ വയറ്റിൽ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ ആരോഗ്യവും നിന്റെ മാനസികാവസ്ഥക്ക് അനുസരിച്ചല്ലേ ഉണ്ടാവു എല്ലാം നോക്കണ്ടേ മോളെ “