യുഗം 7 [Achilies] 497

അന്ന് നീ കടിച്ചു പാതി തന്നു
പൊന്നു കിനാവിൻ കണ്ണി മാങ്ങാ,
ഓർത്തിരുന്നു കാത്തിരുന്നു
ജീവിതമാകെ നീറിടുവാൻ.”ബസിലെ കിരു കിരുപുള്ള പഴയ പ്ലേയേറിൽ നിന്നും ഒഴുകിയ പാട്ടു കേട്ട് ഞാൻ തിരിച്ചു, ജീവിതത്തിലെ മറ്റൊരു യുഗം തുടങ്ങുന്നു. എന്നറിയാതെ.
******************************************************
ഞാൻ എത്തുന്നതിനു മുന്നേ തന്നെ വിനോദ് പോയിരിക്കും എന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അജയേട്ടനെ വിളിച്ചു സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്നും ഫാം ഹൗസിൽ എത്താനായി ഒരു ജീപ്പ് റെന്റിന് പറഞ്ഞിരുന്നു. സ്റ്റാൻഡിൽ രാത്രി ഇറങ്ങി അജയേട്ടൻ പറഞ്ഞിരുന്ന നൈറ്റ് കടയിൽ നിന്നും ജീപ്പിന്റെ താക്കോലും വാങ്ങി അടുത്തിട്ടിരുന്ന ജീപ്പും എടുത്ത് നേരെ ഫാം ഹൗസിലേക്ക് വിട്ടു,
എത്തിയ വിവരം വിളിച്ചു പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് രണ്ടും കിടന്നു സമാധാനമായി ഉറങ്ങി.
അല്പം പഴയ മോഡലും കുറച്ചു പിടുത്തവും ആദ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു, പക്ഷെ കയിണങ്ങി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആള് പറന്നു തുടങ്ങി.
ഫാം ഹൗസിൽ മുന്നിൽ തന്നെ ലൈറ്റ് തെളിയിച്ചിരുന്നു.
മല്ലിയെ ഉണർത്തേണ്ടന്നു കരുതി വാതിലിൽ ഒന്ന് തള്ളി നോക്കി. ഇല്ല അവൾ അകത്തു നിന്നും പൂട്ടിയിരുന്നു. പിന്നെ കോളിങ് ബെൽ അടിച്ചു ഒരു അഞ്ച് മിനിറ്റിനു ശേഷം കതകിന്റെ ലോക്ക് എടുക്കുന്ന സ്വരം കേട്ടൂ, മുന്നിൽ ഉറക്ക ചടവിലും ഒരു ചിരിയോടെ മല്ലി വാതിൽ തുറന്നു. പതിവുള്ള കറുത്ത ബ്ലൗസും കള്ളിമുണ്ടും ഉരുണ്ടു കൊഴുത്ത മുലയും വീതിയുള്ള അരക്കെട്ടും തുളുമ്പുന്ന വയറും ആയി മല്ലിപെണ്ണ് എന്റെ മുമ്പിൽ നിന്നു ഗംഗയിലും കുറച്ചൂടെ ഇരുണ്ടതാണ് മല്ലി.

കൈയുയർത്തി മുടി കെട്ടി വശ്യ ഭാവത്തോടെ എന്നെ അവൾ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.
“ഉങ്കൾ കഴിച്ചോ, നാൻ സപ്പാട് എടുക്കട്ടേ.”
പാതിരാത്രി അവളെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണ്ട എന്ന് കരുതി ഞാൻ സ്നേഹത്തോടെ നിരസിച്ചു. വിശപ്പും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നത് വേറെ കാര്യം.
“വിനോദ് എപ്പോഴാ പോയെ?.”
“സായം കാലം പോയി.”
അറിയാവുന്ന മലയാളം തമിഴിൽ കൂട്ടി കുഴച്ചാണ് അവൾ സംസാരിക്കുന്നത്.
“മല്ലി എന്റെ മനസ്സിനെ ഇളക്കാൻ പോന്ന പെണ്ണാണെങ്കിലും എനിക്കെന്റെ രണ്ടെണ്ണം മതിയെ എന്നുള്ള തീരുമാനത്തിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ.
ഉറക്കം കളയണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞു മല്ലിയെ ഞാൻ പറഞ്ഞു വിട്ടു.
ഞാനും റൂമിലേക്ക് പോയി, കിടന്നതേ ഉറങ്ങി.
രാവിലെ നിർത്താതെ ഉള്ള കോളിങ് ബെൽ കേട്ടാണ് ഞാൻ ഉണർന്നത്.
എഴുന്നേറ്റു ചെന്നപ്പോഴേക്കും മല്ലി വാതിൽ തുറന്നിരുന്നു.
മുമ്പിൽ അജയേട്ടൻ.
മല്ലിയെ ഒന്നുഴിഞ്ഞു നോക്കി അജയേട്ടൻ അകത്തേക്ക് കയറി, എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.