യുവപൂജ [Ezhuthukaran] 177

വീട്ടിൽ ഒരു ആയയെ വച്ച് സംഗീത വീണ്ടും അധ്യാപന വൃത്തിയിലേക്കു വന്നു, എല്ലുമുറിയെ ജോലി ചെയ്തു അരുണിനെ പഠിപ്പിച്ചു വലുതാക്കി. അവൻ പ്ലസ് വണ്ണിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ആണ് സംഗീതയിൽ ആ പഴയ ഗവേഷക വീണ്ടും ഉണ്ടാർന്നതു. തനിക്കു അൻപത്തി നാല് വയസ്സായി. പക്ഷെ അതവൾക്കൊരു വിഷയമേ അല്ലായിരുന്നു. കതിരവൻ സാറിനോട് സംസാരിച്ചപ്പോൾ അദ്ദേഹവും അതിനെ അനുകൂലിച്ചു. യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്നും റിട്ടയർമെന്റ് എടുത്തതിനു ശേഷം കുറച്ചു നാൾ അവന്റെ പഠിത്തത്തിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു. നാളെ അവന്റെ അവസാന എക്സാം ആണ് പ്ലസ് ടുവിന്റെ. അതിനു ശേഷം അവൻ ഒരു വര്ഷം ഗാപ് ചോദിച്ചിരിക്കുന്നു.അടുത്തത് എന്ത് എന്ന് ഡിസൈഡ് ചെയ്യണം അത്രേ. സംഗീത അതിന് സമ്മതിച്ചു.

ബീച്ചിൽ നിന്ന് വീശിയടിച്ച തണുത്ത പുലർകാറ്റു അവളെ വർത്തമാനകാലത്തേക്കു കൊണ്ട് വന്നു. താൻ ഇട്ടിരുന്ന നേർത്ത നൈറ്റിയെ അത് ശരീരത്തോട് ചേർത്ത് ഒട്ടിച്ചു വച്ചു. തണുപ്പുള്ള കാറ്റിൽ സാറ്റിൻ തുണി ഉരഞ്ഞിട്ടാണോ എന്തോ അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകൾ ഉദ്ധരിച്ചുവന്നു. ഒരു നിമിഷം രാജൻ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ തന്നെ ഇപ്പോൾ പിന്നിൽ നിന്ന് ഇറുകെ കെട്ടിപിടിച്ചേനെ എന്നവൾ ചിന്തിച്ചു. അരുണിന്റെ പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞാൽ എവിടെയെങ്കിലും ഒരു യാത്ര പോകണം. ഐ നീഡ് എ ബ്രേക്ക്. എന്നവൾ മനസ്സിൽ കരുതി.

അടുക്കളയിൽ ചെന്ന് ഒരു ഗ്ലാസ് ചായ ഇട്ടതിനു ശേഷം സംഗീത കുളിക്കാൻ കയറി. അരുൺ ഉറക്കമാണ്. നാളെ അവന്റെ ലാസ്‌റ്റ് എക്സാം ആണ്. അതിനു ശേഷം അവനും ഫ്രീ ആണ്. കുളിമുറിയിൽ കയറി അവൾ തന്റെ നൈറ്റി അഴിച്ചു വച്ചു. രാജന്റെ വിയോഗത്തിന് ശേഷം അവൾ ചില തീരുമാനങ്ങൾ എടുത്തിരുന്നു. അവളുടെ ഇഷ്ട ഗവേഷണ വിഷയമായ ആഫ്രിക്കൻ ട്രൈബൽസിന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു തീരുമാനം അവൾ എടുത്തിരുന്നു. ചില വംശങ്ങൾ സ്വന്തം ഭർത്താവു മരിച്ചാൽ പിന്നെ മരണം വരേയ്ക്കും തന്റെ ശരീരത്തിലെ രോമങ്ങൾ കളയാറില്ല. പതിനേഴുകൊല്ലമായി താനും അത് ആചരിക്കുന്നു. ഇത്രയും വർഷങ്ങൾകൊണ്ട്.തന്റെ യോനീതടത്തിലെ രോമങ്ങൾ ഒരു വലിയ കാടായി മാറിയിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ കുറച്ചു വർഷങ്ങൾ ആയി താൻ അടിവസ്ത്രങ്ങളും ഉപയോഗിക്കാറില്ല. കോളേജിൽ വർക്ക് ചെയ്യുമ്പോൾ ചില വിരുതന്മാർ അത് മനസ്സിലാക്കി നോക്കി നിൽക്കാറുള്ളത് അവർ ചിരിയോടെ ഓർത്തു.

ഇളം ചൂടുള്ള വെള്ളം അവരുടെ ശരീരത്തെ തഴുകി നിലത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. ഡോവ് സോപ്പിന്റെ മൃദുവായ പാതയിൽ സംഗീതയുടെ ശരീരം തിളങ്ങി. ഉടയാതെ നിൽക്കുന്ന ശരീരം തനിക്കു തന്റെ പാരമ്പര്യം ആണെന്ന് അവൾ ഓർത്തു. പതിനേഴു വർഷമായി ഒരു കരസ്പർശം ഏൽക്കാതെ നിൽക്കുന്ന ഭൂമി. എപ്പോളെങ്കിലും സ്വന്തമായി ഉഴുതുമറിക്കാനുള്ള ഒരു ആഗ്രഹം ഉണ്ടാകാറുണ്ടെങ്കിലും അവൾ അത് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല. എത്ര അധ്യാപകരും സഹപ്രവർത്തകരും തന്നോട് ഇഷ്ടം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്തോ, ഒന്നും അവൾക്കു സ്വീകാര്യം ആയിരുന്നില്ല.