യുവപൂജ [Ezhuthukaran] 177

വഴിയരികിലുള്ള ഒരു കഫെയിൽ കയറി അവൾ ഒരു ചായ ഓർഡർ ചെയ്തു. കതിരവൻ സാർ തന്ന ഡോക്യൂമെന്റസ് വായിച്ചു തുടങ്ങി. എന്തൊക്കെ യാണ് അടുത്ത സ്റ്റെപ്പുകൾ എന്ന് വിശദമായി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു ഇന്റേൺ കൂടെ കൊണ്ട് പോകാം. അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വര്ഷം അവിടെ തനിച്ചായിരിക്കും. ബട്ട് എനിക്ക് എവിടെയാണ് ഇന്റേൺ. അപ്പോളാണ് തന്റെ എതിർ വശത്തെ ടേബിളിൽ ഇരിക്കുന്ന പയ്യൻ തന്നെ നോക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടത്. തന്നെക്കാളും ഒരു ഇരുപതു ഇരുപത്തഞ്ചു വയസ്സ് ചെറുതായിരിക്കും. തന്റെ മുലകളിലേക്കും അരയിലേക്കും ആണവന്റെ നോട്ടം. കുറെ നാളായി തന്നെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ആണ് ഇങ്ങനെ നോക്കിയിട്ടു. ചുരിദാറിന്റെ ദുപ്പട്ട ഒന്ന് മാറ്റിയിട്ട് ഒന്നുകൂടെ വിരിഞ്ഞു ഇരുന്നു അവൾ അവനെ സഹായിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. ആ ടേബിളിൽ ഇരുന്ന യുവാവ് കണ്ടത് ഒരു കാമദേവതയെ ആണ്. ഇത്രയും തിളക്കമുള്ള തൊലി അവൻ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല. എന്തൊരു ഭംഗിയുള്ള മുലകൾ. നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന മുലകൾക്കടിയിൽ ഒട്ടി നിൽക്കുന്ന വയറും വിരിഞ്ഞൊഴുകി ഇറങ്ങുന്ന അരക്കെട്ടും ചന്തികളും. ആരായിരിക്കും ഇതെല്ലം ദിവസവും കാണുന്ന ഭാഗ്യവാൻ.

പെട്ടെന്നാണ് സംഗീത അത് ആലോചിച്ചത്. അരുണിനെ എന്ത് ചെയ്യും. അവൻ കോളേജിൽ ജോയിൻ ചെയ്താൽ അവനെ ഹോസ്റ്റലിൽ ആക്കാമായിരുന്നു. പക്ഷെ അവൻ ഒരു വര്ഷം ഗാപ് എടുക്കുകയാണല്ലോ. അപ്പോൾ പിന്നെ അവന്റെ ആന്റിയുടെ അടുത്ത് ആക്കേണ്ടി വരും. പക്ഷെ അതവൻ സമ്മതിക്കാൻ ഒരു ചാൻസ്-ഉം ഇല്ല. പിന്നെ എന്ത് ചെയ്യും? അവനെ കൂടെ കൂട്ടിയാലോ? കാടും അവിടത്തെ ലൈഫ്-ഉം എല്ലാം അവനു പിടിക്കുമോ?

കഫെയിൽ നിന്നിറങ്ങി അരുനിഷ്ടപ്പെട്ട ബിരിയാണി വാങ്ങിച്ചു അവർ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു. അവൻ കാലത്തുതന്നെ ടി വി കാണാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം ഒരുമിച്ചിരുന്നു കഴിച്ചതിനു ശേഷം സംഗീത അവനോടു തന്റെ പ്ലാൻസ് പറഞ്ഞു. അവൾ വിചാരിച്ചതിനു വിപരീതമായി അവൻ ഭയങ്കര ഹാപ്പി ആയി. അവിടെ ടി വി ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ എന്നാണത് മാത്രമായിരുന്നു അവന്റെ വിഷമം. ആ പ്രോബ്ലം സോൾവ് ആയ സന്തോഷത്തിൽ ഉടനെ തന്നെ സംഗീത യാത്രക്ക് വേണ്ട പേപ്പർ വർക്കുകൾ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യാൻ കതിരവൻ സിറിന്റെ സ്റ്റാഫിനോട് വിലിഹ് പറഞ്ഞു.

അങ്ങനെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അടുത്ത ഒരു മാസം കടന്നു പോയി. യാത്രക്കുള്ള വിസയും ടിക്കറ്റുകളും എത്തി. യാത്രയുടെ തലേന്ന് രാത്രി സംഗീത അക്ഷമയായി അങ്ങോട്ട്എം ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുകയായിരുന്നു. ഒരു നൂറു പ്രാവശ്യം ബാഗുകൾ തുറന്നു നോക്കി എല്ലാം എടുത്തു എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി. ചൂടുള്ള പ്രദേശം ആയതു കൊണ്ട് നേർത്ത വസ്ത്രങ്ങളും മഴക്കാടുകളിലേക്കു കയറാൻ ഉള്ള ട്രെക്കിങ്ങ് ഉപകരണങ്ങളും എല്ലാം അവർ ഒരുക്കിയിരുന്നു.

അടുത്ത ദിവസം അവർ യാത്ര തുടങ്ങി. സിംബാബ്‌വെയിൽ ഇറങ്ങിയ അവരെ കാത്തു അവരുടെ ഗൈഡ് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, നകിബോ എന്നാണ് അവന്റെ പേര്.