ഒരു എം വി ഐ യുടെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ

Oru MVI yude ormmakkurippukal | Author : Sahrudayan

ഞാൻ രാജേഷ്. മോട്ടോർ വെഹിക്കിൾ ഡിപ്പാർട്ടുമെന്റിൽ ജോലി കിട്ടിയത് ഒരു മഹാഭാഗ്യം. കാരണം പൊതുജനങ്ങൾ മാത്രമല്ല സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥർ, അവർ ഏത് പൊസിഷനിൽ ആയാലും വണ്ടി ഓടിക്കാൻ ലൈസൻസ് വേണമെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ വിചാരിച്ചാൽ മാത്രം മതി. ഇന്നത്തെ ഓൺലൈൻ പരീക്ഷയുള്ള കാലമൊന്നുമല്ല.  അന്ന്. വിചാരിച്ചാൽ വണ്ടി ഓടിച്ചു കാണിക്കാതെതന്നെ ലൈസൻസ് കയ്യിൽ കൊടുക്കാൻ പറ്റുന്ന കാലം. ഡ്രൈവിംഗ് സ്കൂൾ നടത്തിപ്പുകാർ എന്തിനും ഏതിനും തയ്യാറായി എന്നും കൂടെയുണ്ടാകും.കാശിനും പഞ്ഞമില്ല കള്ളിനും പെണ്ണിനും പഞ്ഞമില്ല. ഡ്രൈവിംഗ് സ്കൂൾ നടത്തിപ്പുകാരായ സ്ത്രീകൾ നേരിട്ടും അവർ വഴിയും എത്രയോ ആറ്റൻ ചരക്കുകൾ മദിക്കാൻ വന്നിരിക്കുന്നു. പോലീസ് ഡിപ്പാർട്മെന്റിലും നമ്മുടെ സേവനം ആവശ്യമുള്ളവർ ഉള്ളതുകൊണ്ട് എല്ലാം ശുഭം.

സർവീസിൽ കയറുന്ന സമയത്തു് അല്പം പിന്നിലായിരുന്നെങ്കിലും പിന്നീട് സ്വന്തം കഴിവ് കൊണ്ടും സാമർഥ്യം കൊണ്ടും, മുൻപ് കൈപ്പിടിയിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കാതിരുന്നത് നടന്നുതുടങ്ങി. അതോടെ കാശും വന്നു പെണ്ണും വന്നു. പോയ വര്ഷങ്ങളുടെ നഷ്ടബോധത്തിൽ പിന്നൊന്നും ചിന്തിച്ചില്ല. ഉള്ളിടത്തോളം ജീവിതം ആസ്വദിക്കുക, അത് മാത്രമായി ലക്ഷ്യം. അങ്ങനെ ജീവിതം ആസ്വദിച്ചു, വർഷങ്ങൾ കടന്നു. വിവാഹം കഴിഞ്ഞു കുട്ടികളായി. പക്ഷേ അണ്ണാൻ മരംകേറ്റം നിർത്തുമോ എന്നുപറഞ്ഞപോലെ പുതിയ പുതിയ ചരക്കുകൾ വരുമ്പോൾ എങ്ങനെയാ വിട്ടുകളയുക.