മാലയുടെ വായിൽ ഉൾക്കൊളളാൻ ആവാതെ കണ്ണ് മിഴിച്ചു നിന്നു…
മാലയുടെ തുടയിടുക്കിലെ അപ്പം രതീഷിനെ കൊതി കൊള്ളിച്ചു….
“എനിച്ച്….. അപ്പം… തിന്നണം…”
കൊച്ചു കുട്ടി ചോക്കോബാറിന് വാശി പിടിക്കും പോലെ രതീഷ് പിണങ്ങി…
കള്ളൻ വാശി പിടിച്ചാൽ തീറ്റാൻ പാകത്തിൽ മനപ്പൂർവ്വമാണ് മാല സമയമെടുത്ത് കളിമുറ്റം ചെത്തി ഒരുക്കിയത്…
“തിന്നാൻ മാത്രല്ല…. കുടിക്കാനും ഉണ്ടവിടെ…. പക്ഷേ…. ഇവനെ ഞാൻ തരൂല്ല…”
രതീഷിന്റെ ജവാനെ കയ്യിലെടുത്ത് ഓമനിച്ച് മാല കൊതി പറഞ്ഞു…
ഉഭയകക്ഷി ധാരണ പ്രകാരം ഒരേ സമയം രണ്ടു പേരും ഭോജനം തുടങ്ങി…
മാലയുടെ കളിക്കളത്തിൽ രതീഷിന്റെ നാവ് നായാടി കണക്ക് അലഞ്ഞു…
മാല ദീർഘ നിശ്വാസം ഉതിർത്തു…
” ബർഗർ അല്ല…”
പൂർ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്ത് നൈസായി കടിച്ചപ്പോൾ മാല പിറുപിറുത്തു…
നാവിഴഞ്ഞ് ഗുദ ദ്വാരത്തിൽ എത്തിയപ്പോൾ മാല കിടന്ന് കാറി..
ബാക്കിയും കൂടെ ഇടാമായിരുന്ന്
ഇത്രയും എഴുതികഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും പാല് പോയോ? പെട്ടന്നുള്ള നിർത്തൽ…