ഞാൻ എന്റെ ലുങ്കിയെടൂത്ത് ഉടുത്തു. എന്നിട്ട് അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. എന്തു പറയു, എങ്ങനെ തുടങ്ങും എന്നറിയാതെ ഞാൻ നിന്ന് പരുങ്ങി. ഞാൻ പതുക്കെ ഒന്ന് മുരടനക്കി. ഒനക്കവുമില്ല.ഇപ്പൊഴും തലകുനിച്ച കട്ടിലിൽ കയ്യുന്നി മുടിയും പറത്തിയിട്ടിരിക്കുകയാണ് .മണിചിത്രതാഴിൽ നാഗവല്ലി ഇരിക്കുന്ന പോലെ.
“ചേച്ചി.” അവൾ നിവർന്ന് നോക്കി.ആ നോട്ടം കണ്ട ഞാൻ പേടിച്ച് പോയി. കണ്ണുകൾ ചുവന്ന കലങ്ങിയിരുന്നു. ദേഷ്യവും സങ്കടവും വെറുപ്പും എല്ലം കൂടി കലർന്ന ഒരു വികാരമായിരുന്നു അപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത്.
“എന്റെ പൊന്നമല്ല..ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക്. ഒരബദ്ധം പറ്റിയതാ. ഇനിയിങ്ങനെ ഒരിക്കലും ഉണ്ടാകില്ല. ഉറപ്പ് ഞാൻ കേണു പറഞ്ഞു.
“നീ എന്താ എന്നെ പറ്റി വിചാരിച്ചെ.ഞാൻ കാമം കേറി നടക്കുന്നവളാണെന്നൊ…അതൊ നീ പറഞ്ഞ പോലെ തേവിടിശ്ശിയാണെന്നൊ?..
എന്റെ പൊന്നേ..നീ എന്നോട് ഒന്നു ക്ഷമിക്ക്…ഞാൻ നിന്റെ കാല പിടിക്കാം.“ ഞാൻ മുട്ടുകുത്തി നിന്ന് അവളുടെ കാലിൽ പിടിച്ചു. ഞാനും വിഷമം സഹിക്കാൻ പറ്റാതെ ഒന്നിടറി.രണ്ട് തുള്ളി കണ്ണീർ അവളുടെ പാദങ്ങളിൽ വീണു. അവൾ എന്റെ തോളിൽ
പിടിച്ചു.
“നീ കരയുകയാണോ?..അയ്യേ ആണുങ്ങൾ കരയുമോ? അവൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു തന്നു. അവളു വിതുമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ് ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..(തുടരും)
