ചാരുലത ടീച്ചർ 5 [Jomon] 842

ഞാൻ മെല്ലെയതിൽ കയറിയിരുന്നു പുറത്തേക്ക് ഓടിച്ചിറക്കി… ഒരിക്കൽ കൂടി ഉമ്മറത്തായി എന്നെ നോക്കി നില്കുന്നവരെ നോക്കി ചിരിച്ച ശേഷം മെയിൽ റോഡ് ലക്ഷ്യമാക്കി ഞാൻ വണ്ടി വിട്ടു…. അമ്മ പറഞ്ഞ വഴിയും ഏകദേശരൂപവും വെച്ചു ഞാൻ വണ്ടിയോടിച്ചു… അരമണിക്കൂർ വേണ്ടി വന്നു അമ്മ പറഞ്ഞ സ്ഥലത്തെത്താൻ…….

ടാറിങ് അവിടം കൊണ്ടു തീരും…… പിന്നെയൊരു കാട്ടിലേക്ക് കയറിയ പ്രധീതിയാണ്…. ഞാനൊരരികു നോക്കി വണ്ടി നിർത്തി….

“തിരിച്ചു വരുമ്പോ ഇവിടെ തന്നെ കാണണേ..!!

വണ്ടിയെ നോക്കി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ കാടിനിടയിൽ കണ്ട ഇടവഴിയിലൂടെ നടക്കാൻ തുടങ്ങി…. അമ്മ പറഞ്ഞ കഥവച്ച് നോക്കുമ്പോ അന്നീ കാടിത്ര വലുതല്ല…. ഇപ്പൊ കാലം മാറിയല്ലോ… അതുകൊണ്ട് ഒരല്പം ബുദ്ധിമുട്ടി പാറക്കെട്ടിന്റെ അവിടെയെത്താൻ….

ഒരുവിധം എത്തിയപോ കണ്ടു നീണ്ടു നിവർന്നു വിശാലമായി കിടക്കുന്ന പാറകൾ നിറഞ്ഞൊരു ഭാഗം… പക്ഷെ എനിക്ക് പോകേണ്ടത് അവിടേക്കല്ല… ഒന്ന് കൂടെ ചുറ്റുപാടും പരിശോധിച്ചപ്പോ കണ്ടു വലതു വശം മാറിയൊരു നടപ്പാത പോകുന്നത്…. നീളൻ പാറക്കല്ലുകൾ കൊണ്ടു നിർമ്മിച്ചതാണ്… ആ വഴി മുന്നിലേക്ക് നടന്നതും കല്ലുകളുടെ ആകൃതി മാറിയൊരു സ്റ്റെപ്പുകൾ കണക്കെ കാണപ്പെട്ടു…. കുറഞ്ഞതൊരു നൂറ് നൂറ്റന്പത് സ്റ്റെപ്പുകൾ കാണും….

“ഒരുകുപ്പി വെള്ളം എടുക്കാമായിരുന്നു…!!!!!!

വലിഞ്ഞു വലിഞ്ഞൊരു വിധം അതിനു മുകളിൽ കേറിയ ഞാനൊന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു…… കയ്യിൽ കെട്ടിയ വാച്ചിൽ നോക്കിയപ്പോ സമയം പത്തുമണി ആകുന്നു…. അവൾ വരാനിനിയും സമയം എടുക്കും… വലിഞ്ഞു കേറണ്ടേ ഇതിനു മേളിൽ…..

ഓരോന്ന് ഓർത്തു ഞാൻ കൊറച്ചു നിറന്ന ഭാഗത്തേക്ക്‌ നടന്നു… ഇപ്പോളാ കുന്നിന്റെ ഏറ്റവും ടോപ്പിൽ ആണ് ഞാൻ… കൊറച്ചു നേരമവിടെയിരുന്നു കാറ്റൊക്കെ കൊണ്ടങ്ങനെ ഇരുന്നു…

തൊട്ട് മുൻപിൽ വലിയൊരു താഴ്‌വാരം പോലെയാണ്… കൊറേ മരങ്ങളും പാറകളും കൊറച്ചകലെ മാറി പൊട്ട് പോലെ കൊറച്ചു പാടങ്ങളും വാഴത്തോപ്പുക്കളും കാണാം….. സൂര്യൻ ചൂടുപിടിച്ചുകൊണ്ട് എനിക്ക് നേരെ തന്നെ ആണ്…. എങ്കിലും അവിടെയാകെ മൊത്തം ചെറിയ തണുപ്പ് നിറഞ്ഞൊരു അന്തരീക്ഷം ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി…പിറകിലേക്ക് മുഴുവൻ മരങ്ങൾ അല്ലേ…. അതാവും….