നന്ദുവിന്റെ ഓർമ്മകൾ 2 [ജയശ്രീ] 324

 

നന്ദു: ഞാൻ ഇപ്പൊൾ ലൈബ്രേറിയൻ ആയി. വൈകുന്നേരം 4 മുതൽ 6 വരെ മാത്രം ചെറിയ വരുമാനം.

 

ശരണ്യ: ശരി ശരി. 20 വയസ്സ് വരെ ഉള്ള ഓർമകളിൽ എന്തെങ്കിലും വ്യത്യസ്തമായ അനുഭവങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ നിനക്ക്. ഓർത്തു നോക്കൂ

 

നന്ദു: അത് ചേച്ചി… അത്…

 

ശരണ്യ : relax നന്ദു. ടെൻഷൻ വേണ്ട. പതിയെ മതി.

 

നന്ദു: എൻ്റെ 18 വയസ്സിൽ ചേച്ചി…. ഒരു ദിവസം…

 

ശരണ്യ : ട്രൈ നന്ദു ട്രൈ.

 

നന്ദു: അമ്മയുടെ വിളി കേട്ടാണ് ഞാൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി ചെല്ലുന്നത് ചേച്ചി….

 

അമ്മ പിറകിലെ മുറ്റത്ത് നിലത്ത് ഇരുന്നു എന്നെ വിളിക്കുന്നു.

 

ഞാൻ ചെന്നു നോക്കുമ്പോൾ അമ്മ അമ്മയുടെ വലതു കാൽ തടവുന്നതാണ് കണ്ടത്.

 

അമ്മ പറഞ്ഞു ” അമ്മ കാലു തെന്നി വീണു പോയെടാ. ഒന്ന് സഹായിക്ക് എന്നെ”

 

എന്നിട്ട് ഞാൻ അമ്മയെ പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. അമ്മയുടെ ഒരു കൈ എൻ്റെ ചുമലിൽ ഇട്ടു എൻ്റെ ഒരു കൈ അമ്മയുടെ വയറിലൂടെ ചുറ്റിപിടിച്ചു അമ്മയെ കട്ടിലിൽ കൊണ്ടിരുത്തി. അമ്മയ്ക്ക് നല്ല മണം ഉണ്ടായിരുന്നു. കാച്ചിയ എണ്ണയുടെയും വിയർപ്പിൻ്റെയും കൂടി ചേർന്ന മണം. അത് എന്നെ മത്ത് പിടിപ്പിച്ചു.

 

ശരണ്യ : അമ്മ കാണാൻ ഒക്കെ എങ്ങനെയാണു

 

നന്ദു: സുന്ദരിയാണ്. നമ്മുടെ പാർവതിയുടെ പേരുവണ്ണാപുരത്തെ വിശേഷങ്ങൾ എന്ന സിനിമയിലെ അതേ ആകൃതി. മുഖം മാത്രം മാറ്റം ഉണ്ട്. എപ്പോഴും വെള്ള കോട്ടൺ സാരി ആണ് ധരിക്കുക. ഇളം നിറത്തിലുള്ള ബ്ലൗസും. എപ്പോഴും വിളക്കിൻ്റെ കരി കൊണ്ടുള്ള നീളത്തിൽ ഉള്ള കുറി അമ്മയുടെ നെറ്റിയിൽ കാണാം. പള്ളയിൽ മടക്കുകൾ കാണാറുണ്ട്. നല്ല നീളം ഉള്ള ചുവന്ന കാലുകൾ.

 

ശരണ്യ : എന്നിട്ട്

 

നന്ദു: അമ്മയെയും കൂട്ടി വൈദ്യരെ കാണിക്കാൻ പോയി. രണ്ടാഴ്ച ജോലി ഒന്നും ചെയ്യരുത് എന്നും കുഴമ്പ് ഇടണം എന്നും സ്വയം ചെയ്യരുത് എന്നും വീട്ടിൽ ആരേകൊണ്ട് എങ്കിലും ചെ എന്നാലേ ഫലം ഉണ്ടാകൂ എന്നും പറഞ്ഞു.