നന്ദുവിന്റെ ഓർമ്മകൾ 2 [ജയശ്രീ] 326

 

 

ശരണ്യ : ശോ… എനിക്ക് വയ്യ നന്ദു…. ബാക്കി പറഞ്ഞോ

 

നന്ദു: അങ്ങനെ ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞു ചേച്ചി… അമ്മയുടെ കാലു കുറച്ചൊക്കെ ഭേദമായി. പക്ഷേ ഞാനും അമ്മയും അപ്പോഴേക്കും നന്നായി അടുത്തിരുന്നു. എന്തോ ഒരുഅടുപ്പം. ചിലപ്പോൾ അമ്മ എൻ്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കും. ഞാൻ അമ്മയെയും നോക്കും . ചിലപ്പോൾ കണ്ണിൽ നോക്കാതെ താഴോട്ട് നോക്കും. ഇതുവരെ ഇല്ലാത്ത ഒരു നോട്ടവും പരവേശവും ഞാൻ അമ്മയിൽ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.

 

ഒരു ദിവസം ഇതുപോലെ കുളി കഴിഞ്ഞു അമ്മയെ ഞാൻ കൈയിൽ താങ്ങി കട്ടിലിൽ കൊണ്ടുചെന്നാക്കൻ പോയതാണ്.

 

ശരണ്യ : എന്നിട്ട് എന്താ സംഭവിച്ചേ….

 

അമ്മയെ കട്ടിലിൽ ഇരുത്തുമ്പോഴേക്കും എൻ്റെ ബാലൻസ് പോയി. ഞാൻ അമ്മയുടെ മുകളിലേക്ക് വീണു. എൻ്റെ മുഖം അമ്മയുടെ കഴുത്തിൽ ആയിരുന്നു. കൊണ്ടത്. എൻ്റെ കുട്ടൻ അമ്മയുടെ അടി വയറ്റിൽ കൊണ്ടു.

 

അപ്പോഴേക്കും അമ്മയുടെ മേൽ തുണി അഴിഞ്ഞു രണ്ടു ഭാഗത്തേക്കും വീണിരുന്നു.

 

എനിക്ക് എന്തോ അപ്പോ എന്തോ എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. ഞാൻ അമ്മയുടെ കഴുത്തിൽ തുരു തുരാ ഉമ്മ വച്ചു. കഴുത്തിൽ നാവിട്ടു നക്കി. അമ്മയിൽ നിന്നും അപ്പോഴേക്കും ഞരക്കം ഞാൻ കേട്ടു.

 

പെട്ടെന്ന് ബോധം വീണ പോലെ അമ്മ എന്നെ തള്ളി മാറ്റി. എൻ്റെ കുട്ടൻ ലുങ്കിക്കു പുറത്തേക്ക് തെറിച്ചു നില്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അമ്മ വേഗം ആ തുണി എടുത്ത് നെഞ്ചില് ചുറ്റി.

 

കുറച്ച് സമയം ഞാനും അമ്മയും പരസ്പരം നോക്കി.

 

അമ്മയോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു ” അമ്മ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം. എനിക്ക് എന്തോ ഞാൻ അറിയാതെ ” ഞാൻ തപ്പി തടഞ്ഞു.

 

അപ്പോ അമ്മ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

 

എഴുന്നേറ്റ് പോകാൻ നേരം അമ്മ എൻ്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

 

അമ്മ പറഞ്ഞു ” മോൻ ഇവിടെ ഇരുന്നെ ”

 

ഞാൻ ചോദിച്ചു ” എന്തേ അമ്മെ”