ലൈബ്രറിയിലെ അങ്കിൾ [സുബിമോൻ] 228

അങ്ങനെ കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞ് എന്റെ മനസ്സിലുള്ള കാര്യം – ഞാൻ പോലും അറിയാതെ കിടന്നത് -അങ്ങേര് ചെയ്തു. പുസ്തകം തപ്പുന്നതിന്ഇടയിൽ മെല്ലെ എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു അങ്ങേര് “എടാ മോനെ… ഞാൻ നിനക്ക് ഒരു കിസ്സ് തരട്ടെ???”എന്ന് ചോദിച്ചു.

മറുപടി ആലോചിക്കാൻ പോലും പറ്റാത്ത പോലെ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ഷോക്ക് ആയി. പുള്ളിക്കാരനോട് അടുപ്പം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അല്ല -ആണും ആണും -അതും അത്ര ഏജ് ഗ്യാപ്പിൽ – ആ സംഗതി എന്റെ മനസ്സില് ഒരു ചോദ്യം ആയി കിടന്നതുകൊണ്ട് ആണ് ഷോക്ക് ആയത്

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് സൈലന്റ് ആയപ്പോൾ പുള്ളിക്കാരൻ “ഒഹ്. നതിങ്. ഞാൻ വെറുതെ ചോദിച്ചതാ. സോറി.”എന്ന് പറഞ്ഞ് പെട്ടെന്ന് എന്റെ അടുത്തുനിന്ന് നീങ്ങി.

ഞാൻ ഒരു രണ്ടുമൂന്ന് സെക്കൻഡ് ആലോചിച്ച് നിന്ന് പുള്ളിക്കാരന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് ഞാനും അറിയാതെ മാറി.

ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും പരസ്പരം അറിയാതെ തന്നെ സൈലന്റ് ആയി. അങ്കിൾ ബുക്ക്സ് വയ്ക്കുന്ന സ്ഥലത്തുനിന്ന് മാറി , ബുക്കിന്റെ എല്ലാം കൗണ്ട്, റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്യുന്ന ഭാഗത്തേക്ക്‌ നീങ്ങി. ഞാൻ ആണെങ്കിൽ വേറെ സെക്ഷൻലെക്കും മാറി പോയി.

കഷ്ടിച്ച് ഒരു അഞ്ചാറ് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് എന്റെ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ ‘സീനില്ല. കിസ്സ് അല്ലേ. ആണും ആണും -അതൊന്നും നോക്കേണ്ട. ഫ്രണ്ട്സ് പോലെ മതി.’ എന്നെല്ലാം എന്റെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു.

ഞാൻ ഫ്രണ്ടിലെ സെക്ഷനിലേക്ക് ചെന്നു പക്ഷേ അങ്കിളിനെ കാണാനില്ല. പിന്നെ തപ്പി പിടിച്ചപ്പോൾ പുള്ളിക്കാരൻ താഴെ ലൈബ്രറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തു പോകാൻ പോകുവായിരുന്നു.

ഞാൻ വേഗം ബുക്ക് കൗണ്ടറിൽ കൊടുത്തിട്ട് താഴേക്ക് ഓടിച്ചെന്നു.

അങ്കിൾന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നിട്ട് “ഓക്കേ…മുകളിലേക്ക് വായോ….” എന്ന് പറഞ്ഞു.

അല്പം മങ്ങിയ പുള്ളിയുടെ മുഖത്ത് അവിശ്വസനീയത തെളിഞ്ഞു.

ഞാൻ ലൈബ്രറിയുടെ ആളും അനക്കവും ഇല്ലാത്ത പുസ്തകങ്ങളുടെ സെക്ഷനിലേക്ക് കടന്നു നിന്നു.

രണ്ട് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അങ്കിൾ വന്നു .

പുള്ളി നേരെ എന്റെ അടുത്ത് വന്നിട്ട് “നിനക്ക് മോശം ആയി തോന്നിയെങ്കിൽ സോറി കേട്ടോ.. അത് കുഴപ്പമില്ല….” എന്നെല്ലാം എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് പറഞ്ഞു.