സ്മിത എന്‍റെ അമ്മായിയമ്മ 2 [Rashford] 334

ഈ സമയം സ്മിത ചായ ഇട്ടോണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. അവള്‍ക്ക് നല്ലൊണം ടെന്‍ഷന്‍ ഉണ്ടയിരുന്നു. മഴ ഇരുണ്ട് കൂടിയിട്ടും ആ അടുക്കളയില്‍ ഫുള്‍ ചൂടായത് പോലെ. വിയര്‍ത്തൊലിക്കുന്നു. എന്താക്കെയാ സംഭവിക്കുന്നെ?  താന്‍ ഒരു കൊച്ച് ചെറുക്കന്‍റെ മുമ്പില്‍ ഇങ്ങനെ കൊതിക്കുന്നത് എന്ത് കൊണ്ട്? ഇത്രയും കാലം തനിക്ക് ഒരു കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇപ്പോള്‍, ഇപ്പോള്‍ തനിക്ക് പറ്റുന്നില്ല. ഒരു പുരുഷന്‍റെ സാമിപ്യം, താന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അത് തന്നെ പോലെ പ്രായമുള്ളവര്‍ അല്ല. നല്ല ചോരതിളപ്പുള്ള, കൊച്ചു പയന്‍റെ ചുടറിയണം. അവന്‍റെ നാക്ക് തന്‍റെ ശരീരത്തൂടെ ഇഴയണം. അവന്‍റെ തുപ്പലില്‍ കുളിച്ച് കിടക്കണം. ആ ഇളം കുണ്ണയുടെ ചൂടറിയണം. ആനിയേക്കാള്‍ ഒരുപാട് സുഖിക്കണം. പക്ഷെ അതിന് പറ്റിയ ആള്‍, അതും താന്‍ മകനെ പോലെ കാണുന്ന ഒരു ചെറുക്കനെ. ശ്ശോ വിശ്വസിക്കാന്‍ പോലും ആകുന്നില്ല. താന്‍ എങ്ങനെ ഇതു പോലെയായി? എല്ലാത്തിനും കാരണം ആ ആനിയാണ്. അവളും അവളുടെ ഒരു അലക്സും. അവളാണ് തന്നെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് കൊതിപ്പിച്ചത്. കൊച്ചുപിള്ളാര്‍ക്ക് നമ്മളെ പോലെയുള്ളവര്‍ക്ക് ഭയങ്കര ആര്‍ത്തിയാണ്. അവന്മാര്‍ കുണ്ടിവരെ നക്കിതരും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ കോരിതരിച്ച് പോയി. തെളിവിനായി ഒരു തവണ കോള്‍ വിളിച്ചപ്പോള്‍ അര മണിക്കുറോളം ആനിയുടെ ശീല്‍ക്കാരങ്ങള്‍ ഫോണില്‍ കൂടെ കേട്ടത് താന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നു. ആ ടൈമില്‍ അറിയാതെ ആണെങ്കില്‍ പോലും തന്‍റെ വിരലുകള്‍ പൂറ്റിലേക്ക് എത്തിയത് ഇപ്പോഴും മറന്നിട്ടില്ല. അന്ന് തൊട്ടു തുടങ്ങിയതാണ് തന്‍റെ അടക്കിവെച്ച കാമകഴപ്പ്. ആനി കുറെ വീഡിയോസും മറ്റും അയച്ച് തന്നു കുറച്ചൂടെ ഇളക്കി. അവസാനം എന്നും രാത്രി വിരലിട്ടും, കാരറ്റും വഴുതനയും കേറ്റി ബെഡ് മുഴുവന്‍ നനച്ച് കിടന്നത് അവള്‍ നാണത്തോടെ ഓര്‍ത്തു. കളിക്കണോ വേണ്ടായോ എന്ന് അവള്‍ക്ക് അറിയില്ല. ബട്ട് ഇനി എത്ര നാള്‍ കണ്ട്രോള്‍ ചെയ്യാന്‍ പറ്റും എന്നറിയില്ല. അവള്‍ ഓരോന്ന് ഓര്‍ത്തിരുന്നപ്പോള്‍ ആരോ വന്ന് തട്ടി. റാമാണ്.

റാംഃ ഹലോ മാഡം, ഏത് ലോകത്താ?

സ്മിതഃ എഹ് എന്താ?

റാംഃ പാല്‍ തിളച്ച് തൂവന്നത് കണ്ടില്ലെ.