5 സുന്ദരികൾ – ഭാഗം 21 390

“നാളെ കക്കൂസിൽ പോകുമ്പോ അറിയാം ബാക്കി…” വിദ്യേച്ചി കൊഞ്ചിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു…

“ഓ… എന്നതാ?… നിനക്ക് നാളെ ഇച്ചിരെ വെളിച്ചെണ്ണ ഞാൻ തന്നു വിടാം…. കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഞാൻ അങ്ങനാടീ ചെയ്തത്….” വല്യേച്ചി ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ വിദ്യേച്ചിയോടായി പറഞ്ഞു….

“ഇത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും എന്റെ ചേദ്യത്തിന്റെ മറുപടി ആയില്ല….” ഞാൻ ഇരുവരോടുമായി പറഞ്ഞു….

“ഓ… ഞാൻ അതങ്ങു മറന്നു… പറയാം…” വല്യേച്ചിയാണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്….

(കണ്ണൻ വീണ്ടും കേൾവിക്കാരനാകുന്നു… ‘ഞാൻ’ ‘വല്യേച്ചി’ ആകുന്നു…)

അങ്ങനെ വർഷങ്ങൾ കടന്നു പോയി… സജിക്ക് ഭൂലങ്കഷമായ കല്യാണാലോചനകൾ നടക്കുന്നു… ഒരു ബ്രോക്കർ വഴി വന്ന ആലോചനയാ ഇവളുടേത്…. കൊച്ചേട്ടനും സജിയും കൂടിയാ ഇവളെ കാണാൻ പോയത്…. തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ കൊച്ചേട്ടനോട് ഞാൻ അഭിപ്രായം ചോദിച്ചു….

“ഒഹ്…. എന്നതാടീ അത്?… എന്റമ്മോ….. ഒരു കിടിലൻ മൊതല്… അവളെ കണ്ടപ്പോ പൊങ്ങിയതാ എന്റെ സാധനം… ഇപ്പോഴും താഴ്ന്നിട്ടില്ല….” കൊച്ചേട്ടന്റെ മറുപടി അതായിരുന്നു….

“ഓ… അത്രയ്ക്കൊന്നും കാണത്തില്ല… വെറുതെ പറയുവാ….” ഞാൻ കൊച്ചേട്ടനെ കളിയാക്കി….

“ഹേയ്…. ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതൊന്നുമല്ല…. അവളെങ്ങാനും ഈ കുടുംബത്ത് വന്നു കയറിയാൽ മിക്കവാറും എനിക്ക് പണിയാവും…” കൊച്ചേട്ടൻ വീണ്ടും എന്നെ ഇളക്കി…

“പിന്നേ,,,, നിങ്ങൾ എന്നോട് കാണിക്കാത്തത് എന്തോന്നാ അവളോട് കാണിക്കാൻ പോകുന്നത്?…. ഓന്ത് ഓടിയാൽ എവിടെ വരെ ഓടുമെന്ന് എനിക്കറിഞ്ഞൂടേ?…. വെറുതെ എന്നെ നാണം കെടുത്തരുത്….. അല്ലാ, അവളു മതിയെന്നങ്ങു തീരുമാനിച്ചോ?….” ഞാൻ വീണ്ടും തിരിച്ചു കളിയാക്കി….

“സജി അങ്ങനെയാ പറയുന്നേ…. പിന്നെ അവർക്കും താൽപര്യക്കുറവൊന്നുമില്ല….” കൊച്ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു….

എന്നാൽ പിന്നെ ആ മൊതലിനെ എനിക്കും കൂടി ഒന്നു കാണണം….” ഞാൻ പറഞ്ഞു…

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ഇവൾ പഠിക്കുന്ന കോളേജിനടുത്തു വച്ച് ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും കൂടി കാറിൽ പോയി കാത്തു കിടന്നു….. കോളേജ് വിടുന്ന സമയത്ത് കൊച്ചേട്ടൻ ഇവളെ എനിക്ക് കാണിച്ചു തന്നു… അന്നേ എനിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു ഇത് ആളൽപം പിശകാണെന്ന്….. അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഒരു പരിധി വരെ എന്റെ കഴപ്പ് തീർക്കാൻ ഇവള് മതിയാകുമെന്നു ഞാൻ കണക്കു കൂട്ടി…

അങ്ങനെ വലിയ താമസമില്ലാതെ ഇവരുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു….. പക്ഷേ എനിക്ക് ഇവളെ ഒന്നു തൊട്ട് ഉപ്പു നോക്കാൻ അവസരം കിട്ടിയില്ല… കാരണം ഇവളെ തനിച്ചൊന്നു കിട്ടണ്ടേ?… സജിയാണേൽ ഒരു പണിയുമില്ലാതെ വീട്ടിലിരുപ്പും….

ഏകദേശം 2 വർഷം കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് സജിയും കൊച്ചേട്ടനും കൂടി കട തുടങ്ങുന്നത്…. കടയുടെ ആദ്യ പർച്ചേസിന് അവര് പോയ ദിവസമാണ് ഞാൻ ശരിക്കും ഇവളോട് സംസാരിക്കുന്നത് തന്നെ…. ഉള്ളു തുറന്ന്….

“ചേച്ചീ, പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു ബോറടിക്കുന്നു…. അന്നത്തെ സംഭവം എനിക്ക് ഇന്ന് കാണിച്ചു തന്നാൽ മതി… ഞാൻ ഇരുന്നു കണ്ടോളാം…..” ഞാൻ (കണ്ണൻ) ഇടയ്ക്കു കയറി പറഞ്ഞു….

(കഥ വീണ്ടും ലൈവ് ആകുന്നു… ‘ഞാൻ വീണ്ടും ‘കണ്ണൻ’ ആകുന്നു…)

“ഛീ…. പോടാ…. അന്ന് എന്ത് എങ്ങനെ നടന്നെന്ന് ആരാ ഓർത്തു വച്ചേക്കുന്നേ?…” വല്യേച്ചി എന്നോടായി പറഞ്ഞു…

“സംഭവിച്ചതൊന്നും ഓർമ്മയില്ലേലും സംസാരിച്ചത് ഓർമ്മ കാണുമല്ലോ?… അതു മതി…” ഞാൻ പറഞ്ഞു….

“നീയെന്നതാ, സിനിമ പിടിക്കാൻ പോകുവാന്നോ ഞങ്ങളെ വച്ച്?..” വിദ്യേച്ചി മുഖമൊന്നുയർത്തി ചോദിച്ചു…

“അല്ല… ലൈവ് കാണാൻ…” ഞാൻ ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു….

“ചെക്കന്റെ ഒരു ആഗ്രഹമല്ലേടീ ചേച്ചീ?… ഒന്നു സാധിച്ചു കൊടുക്കെന്നേ….” വിദ്യേച്ചി വല്യേച്ചിയോടായി പറഞ്ഞു….

“അന്ന് നിന്റടുത്ത് മാളു ഉണ്ടായിരുന്നു…. തൊട്ടിലിൽ…. പോയി എടുത്തോണ്ടു വാടീ കൊച്ചിനെ….” വല്യേച്ചി വിദ്യേച്ചിയെ കളിയാക്കാനെന്നോണം പറഞ്ഞു….

“എങ്കിൽ പിന്നെ അന്നു നിന്റെ കാലിന്റെടേൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കാടും പടലുമൊക്കെ നീയും പോയി ഒണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടു വാടീ മൈരേ..” വിദ്യേച്ചിയും വിട്ടില്ല…..

“കൊച്ച് വേണ്ട…. പകരം ഞാൻ ഉണ്ട്….” വല്യേച്ചിക്കുള്ള മറുപടി കൊടുത്തത് ഞാനായിരുന്നു….

“എന്റെടാ, എന്തിനാ വെറുതെ?… ഇനി തുണിയെല്ലാം എടുത്തുടുത്ത് പിന്നേം അഴിച്ചു കളഞ്ഞ്…. വല്യ പാടാന്നേ…..” വല്യേച്ചി ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ നോക്കി….

“എനിക്ക് കാണണം…. തുണി ഉടുക്കുകേം വേണ്ട അഴിക്കുകേം വേണ്ട…. ഈ കോലത്തിൽ മതി….” ഞാനും ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് വാശി പിടിച്ചു….

“ഉം… ചെക്കാ, ദേ നിനക്ക് കുറച്ച് കൂടുന്നൊണ്ടേ… ഞാൻ കിടന്ന് ഉറങ്ങാൻ പോവാ….” വിദ്യേച്ചി എന്നെ കളിയാക്കിക്കൊണ്ട് കമിഴ്ന്ന് കണ്ണടച്ചു കിടന്നു….

ഞാൻ വല്യേച്ചിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…. വല്യേച്ചി എന്നെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു കൊണ്ട് വിദ്യേച്ചിക്കരികിലായി ചെന്നിരുന്ന് വിദ്യേച്ചിയുടെ മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരലോടിക്കാൻ തുടങ്ങി….

പെട്ടെന്ന് കമിഴ്ന്നു കിടന്നിരുന്ന വിദ്യേച്ചി തിരിഞ്ഞ് മലർന്നു കിടന്നു… പിന്നെ കണ്ണു തുറന്ന് വല്യേച്ചിയുടെ മുഖത്തേക്കു നോക്കി ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു….

“എന്തേ ചേച്ചീ?…” വിദ്യേച്ചി വല്യേച്ചിയോടായി ചോദിച്ചു…

“ഏയ്…. ഒന്നുമില്ല…. നീ ഉറങ്ങിയോന്നറിയാൻ വന്നതാ….” വല്യേച്ചി പറഞ്ഞു….

“അങ്ങനെ ബോധം കെട്ട് ഉറങ്ങുന്നതെങ്ങനാ ചേച്ചീ…. കുഞ്ഞ് എപ്പോഴാ എഴുന്നേൽക്കുന്നതെന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല….” വിദ്യേച്ചി മറുപടി പറഞ്ഞു…

ഞാൻ കാര്യം ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ വായും പിളർന്നു കിടന്നു… പക്ഷേ, പിന്നീട് ചിന്തിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി…. അവർ അഭിനയം തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു….

വല്യേച്ചി ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ വിദ്യേച്ചിയുടെ കവിളിലൂടെ വിരലോടിക്കാൻ തുടങ്ങി…

“എന്നതാന്നേ?…” വിദ്യേച്ചി ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു….

“ഒറ്റയ്ക്ക് കിടക്കാൻ പേടിയുണ്ടോ?…. ഞാൻ വേണേൽ….” വല്യേച്ചി ഇടയ്ക്ക് വച്ചു നിർത്തി….