Really a touching story പങ്കജാക്ഷൻ ബ്രോ.

കഥയുടെ തലക്കെട്ട്,കഥാകൃത്തിൻറ പേര്, എഴുത്തിൽ ഉടനീളം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ദാർശനിക-തത്വജ്ഞാന ചിന്താ പ്രതലങ്ങൾ, സർവോപരി…ഹിന്ദി ഗാനശാഖ യുമായുള്ള സംയോജനങ്ങൾ…ഒക്ക വെറുതെ പഴയ ഓർമ്മകളിലേക്ക് അറിയാതെ നടത്തിച്ചു.
ഇനി പറയട്ടെ… “കാമുണ്ണി” എന്ന “പാണകുട്ടൻ”…. താങ്കൾ, അതുപോലൊരു പുതിയ “പങ്കൻ കൊയ്ലോ”യെ, (p.kതന്നെയാക്കി) മെനഞ്ഞത്… Identity, similar ആക്കുവാൻ വേണ്ടി മനപൂർവ്വം ചെയ്തോ? അതോ ഇങ്ങനെ… “തന്നെ” മനസ്സിലാക്കാൻ ഈ സൈറ്റിൽ പ്രാപ്തിയുള്ള ആരേലും ഉണ്ടെങ്കിൽ മനസ്സിലാക്കി കൊള്ളട്ടെ, എന്നു ചിന്തിച്ചു ചെയ്തേതോ? ഇനി, ഈ പേരിൻറെ ഒന്നും ഒരു മേമ്പൊടി ഇല്ലെങ്കിലും…p.k എന്ന ചിന്തകനെ-എഴുത്തുകാരനെ മനസ്സിലാക്കാൻ ഒരു E.T യുടേയോ shortcutsൻറെയോ ആവശ്യമേയില്ല. എഴുത്തിലെ ചിരപരിചിതമായ ആ ആഖ്യാന ശൈലി, അത് നല്ലവണ്ണം പറഞ്ഞുതരുന്നുണ്ട്, ഇതാരെന്നും എന്തെന്നും.

പക്ഷേ ഒരു വെറും”so-called”കഥ എഴുത്തുകാരനിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി… ഒരു ചിന്തകൻറ, പഠനാർഹമായ…ചിതറിയ കാലത്തിൻറെ മൊഴിമുത്തുകൾ കൂട്ടിച്ചേർത്തു ഒരു മാല്യത്തിൽ കോർത്തു കെട്ടുന്ന coloumist ന്റേ, പണ്ഡിതനായ എഴുത്തുകാരന്റെ, കാലം ബാക്കി വച്ച് പോയ അക്ഷരശ്രുംഗങ്ങളെ…വെള്ളിവെളിച്ചത്തിൻറെ അപാരതകളിൽ മുങ്ങിത്തപ്പി കനകവും പവിഴവും വാരിക്കൂട്ടുന്ന സിനിമ നിരൂപകൻറെ ഒക്കെ കുപ്പായം നന്നായി ഇണങ്ങുന്നുണ്ട് താങ്കൾക്ക്. പ്രണയവും, കാമവും മാത്രം വിളവെടുക്കുന്ന ഈയൊരു “ഉരുക്ക് ഭൂമിക”യിൽ ഇന്നത്തെ വിഷലിപ്തമായ “കൊറോണ കാലത്തി”ലെങ്കിലും ഇത്തരം നവ ചീന്തുകൾ പുതിയ കാലത്തിലെ പുതിയ കാഴ്ചകളിലേക്ക് വെളിച്ചം വീശുന്നു എന്നത് വളരെ ശുഭോദാർഹമായ കാര്യമാണ്. പുതിയ ചിന്തകർക്കും, എഴുത്തുകാർക്കും പുതിയ കാഴ്ചകളിലേക്ക്, പുതിയ ലോകങ്ങളിലേക്ക് പിച്ചവച്ചു കേറാൻ ഇവ നല്ല പ്രചോദനമായി തീരട്ടെ എന്ന് ആശംസിക്കുന്നു.
p.kക്കും( എത് p.k ആയാലും ) ഇതുപോലെ ചിന്തോദ്ദീപകങ്ങളായ മയിൽപീലിതുണ്ടും വളപ്പൊട്ടുകളുമായി തുടർച്ചയായി വന്നു ഇവിടം അനുഭൂതിദായകമായി, അനുഗ്രഹീതമായി മാറ്റാൻ കഴിഞിടട്ടേ എന്നും ആഗ്രഹിച്ചു കൊണ്ട്, “കൊറോണ സ്ർപശം ” ഏൽക്കാത്ത നല്ലൊരു സുരക്ഷിതകാലം ആശംസിച്ചുകൊണ്ട്…

അകലെ നിന്നാണെങ്കിലും… അടുപ്പങ്ങളിൽ അകലം പാലിക്കാൻ അടുപ്പം കാണിച്ചുകൊണ്ട് ….

സ്നേഹത്തോടെ, സാന്ത്വനങ്ങളോടെ….
സ്വന്തം…..
സാക്ഷി?️

പങ്കു അമ്മാവാ…

വായനയുടെയും ജീവിത നേര്കാഴ്ചകളുടെയും എഴുത്തു… ഒരു വിരൽ തുമ്പിൽ ലോകം തന്നെ മുന്നിൽ വരുന്ന കാലത്തു വായന തന്നെ ഞാൻ അടക്കമുള്ള ഇന്നത്തെ തലമുറ പലപ്പോളും മറന്നു പോകുന്നുണ്ട്…വീട്ടിലെ അടുപ്പിൽ തീ പുകഞ്ഞില്ലെങ്കിലും അച്ഛൻ വായനശാലയിൽ നിന്നും എടുത്ത് കൊണ്ട് വരാറുള്ള പുസ്തകൾ ചിലപ്പോളൊക്കെ വയറു നിറച്ചിരുന്ന കുട്ടിക്കാലം എനിക്ക് അധികം വിദൂരമല്ല…. അമ്മ അറിയാൻ… പേര് കേട്ടപ്പോൾ മനസ്സിൽ വന്നതു ജോൺ എബ്രഹാമിനെ തന്നെയാണ്… ജോൺ എബ്രഹാമിന്റെ കൂടെ സന്തത സഹചാരി പോലെ ഉണ്ടായിരുന്ന… ജോയ് മാത്യു… പങ്കു ഏട്ടൻ പറയാതെ പോയ.. വടകരക്കാരൻ ഒഡെസ സത്യൻ… ലഹരിയിൽ മുഴുകി പലപ്പോളും സത്യേട്ടന്റെ വീട്ടിലേക്കു ആ നാട്ടിലെ കുട്ടികളുടെ ഇടയിലേക്ക് കവിതകളുമായി കയറി വരാറുള്ള കവി അയ്യപ്പൻ, സത്യൻ മാഷിന്റെ ഭാര്യ ജെന്നി മിസ്സ്‌… അവരുടെ രണ്ടു പെൺ മക്കൾ…ഒടുവിലെ സിനിമ വിശുദ്ധ പശു.. ഓർമകളിലൂടെ ഇവരൊക്കെ കടന്നു പോയി…

നന്ദി… പങ്കു ഏട്ടാ… ഓർമകളെ പൊടി തട്ടി എടുത്ത.. നല്ല വരികൾക്ക്….

സ്നേഹത്തോടെ
നന്ദൻ ♥️