ആ മഴയത്ത് [Rahul] 192

പിങ്ക് കളർ ബ്രാ ആയിരുന്നു അവൾ ഇട്ടിരുന്നത്.. അതിനുള്ളിൽ അവളുടെ മുല കുടങ്ങൾ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു… കണ്ണുകൾ അടച്ച് പിടിച്ചു മുഖത്ത് വെള്ളം ഒഴിക്കുന്ന അവളുടെ വീണകൂടം പോലുള്ള കുണ്ടി പന്തുകൾ കണ്ട് അവൻ പരവഷനായി… ഹോ! ഇവളെ ഒന്ന് പണ്ണാൻ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ…. അവൻ മനസിൽ ഓർത്തു…ഒരു വേള അവളെ പിന്നിൽ നിന്ന് കയറി പിടിച്ചാലോ എന്ന് പോലും അവനു തോന്നി പോയി.. അവൻ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു…

ഇരു നിറത്തിൽ ഉള്ള ഈ സുന്ദരിയെ ഒരു വട്ടം എങ്കിലും പണ്ണാൻ കിട്ടാൻ എത്ര ഭാഗ്യവാൻ എന്ന് മനസിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കൈ കഴുകി രവി കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി….അവരെ വീട്ടിൽ എത്തിച്ചതിനു ശേഷം കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞാണ് രവി അങ്ങോട്ട് പോയത്.. അതും അരുൺ വിളിച്ചിട്ട്.. വേറെ ഒന്നും കൊണ്ടല്ല.. ധന്യയെ കണ്ടാൽ അവന്റെ കണ്ട്രോൾ പോകും. അരുണും, ധന്യയും തന്നെ ഒരു ചേട്ടനെ പോലെ ആണ് കരുതുന്നത് എന്ന് അവനു തോന്നി… അന്ന് വൈകിട്ട് രവി അവിടെ ചെന്നു…

എവിടെ ആയിരുന്നു.. കാണാൻ ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ… അരുൺ ചോദിച്ചു..? കുറച്ചു തിരക്കായിരുന്നു… രവി പറഞ്ഞു…. കുറെ നേരം അവർ രണ്ടു പേരും കൂടി കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞിരുന്നു… അന്നത്തെ അത്താഴം രവി അവിടുന്ന് കഴിച്ചു….ഇറങ്ങാൻ നേരം ആണ് അരുൺ പറഞ്ഞത്…രവിയേട്ടാ.. ഇവൾക്ക് ലൈസൻസ് ഉണ്ട്.. പക്ഷെ വണ്ടി ഓടിക്കാൻ അറിയില്ല…. ഒന്ന് തെളിയിക്കണം… ഞാൻ ഇനി വണ്ടി ഓടിക്കാൻ മാസങ്ങൾ എടുക്കും…രവിയേട്ടന് എന്ന് സമയം ഉണ്ട്… രവിയുടെ മനസ്സിൽ ലഡു പൊട്ടി….

ഈ മാദകത്തിടമ്പ് ന്റെ അടുത്ത് തൊട്ടുരുമ്മി ഇരിക്കാൻ ഉള്ള മഹാഭാഗ്യമാണ് കൈവന്നിരിക്കുന്നത്… ഓക്കേ…. അവനു രണ്ടാമതൊന്ന് ആലോചിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല ആയിരുന്നു… പുതിയ വണ്ടിയിൽ വേണ്ട… ഇവിടെ കിടക്കുന്ന ആ പഴയ അംബാസഡർ ഇല്ലേ… അതിൽ മതി… രവിയേട്ടനെ എന്നുണ്ട് സമയം… അവൻ ചോദിച്ചു… എനിക്ക് ഏതു സമയവും ഒക്കെയാണ് രവി പറഞ്ഞു…. എങ്കിൽ നാളെ മുതൽ… ഓക്കേ… ഓക്കേ.. രവി പറഞ്ഞു…

ന്യൂനമർദ്ദം ആണെന്ന് പത്രത്തിൽ കിടക്കുന്ന കണ്ടു. രാവിലെ മുതൽ ഒടുക്കത്ത മഴ… രവി മഴയെ പ്രാകി… 11 മണി കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും മഴ തോർന്നു.. ഉച്ചയ്ക്കു രണ്ടു മണിയാകുമ്പോൾ താൻ എത്താം എന്ന് അരുണിനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു… അവൻ ഒക്കെ പറഞ്ഞു.. രവിയുടെ മനസ്സിൽ താലികെട്ട് കഴിഞ്ഞ രാത്രി ആകാൻ കൊതിക്കുന്ന ഒരു നവവരന്റെ മനസ്സായിരുന്നു.. സ്പർശനസുഖം എന്തായാലും ഇല്ല… എങ്കിലും ദർശന സുഖം എങ്കിലും ആകട്ടെ… എന്നാണ് രവി കരുതിയത്..