ആദിത്യഹൃദയം 6 [അഖിൽ] 1127

“””കാടിനെ കുറിച്ച് നല്ലപോലെ അറിയാം…
വിഷ്ണുവിൻ്റെ ബുദ്ധിയും ശക്തിയും കരുത്തും ഇപ്പോൾ നേരിട്ട് കണ്ടു…
ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ…??… “”””

അഭി പതിയെ ഒരു സംശയത്തോടെയും ആശ്ചര്യത്തോടെയും വിഷ്ണുവിനോട്….

“വിഷ്ണു…
ഇതൊക്കെ നിനക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം…?? ”

ആ ചോദ്യം കേട്ടതും വിഷ്ണു പതിയെ എല്ലാവരെയും നോക്കി….

“ഇപ്പോ അതുനുള്ള സമയമല്ല…
ഞാൻ പറയാം…
നമുക്ക് എത്രയും വേഗം ആമിയെ കണ്ടുപിടിക്കണം….
സമയം വളരെ കുറവാണ്…”

വിഷ്ണു പതിയെ ഇരിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു എന്നിട്ട് കാർലോസിനോട്…

“കാർലോസെ….
ആരെങ്കിലും ജീവനോടെയുണ്ടോ …?? ”

“ഇല്ല…
ജീവനോടെ ഉണ്ടാവാൻ സാധ്യതയില്ലാ.. ”

അത് കേട്ടതോട്കൂടി എല്ലാവർക്കും ചെറിയ വിഷമമായി… കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് നിശബ്ദത…

പെട്ടന്ന് വിഷ്ണു….

“ഇത് കാടാണ്…
ഇവിടെ ഇങ്ങനെയാണ്…
ഇനിയും വൈകിയാൽ നമ്മൾക്കും ഇതേ അവസ്ഥ തന്നെയാവും….
എത്രയും വേഗം ആമിയെ കണ്ടുപിടിക്കണം…
ഇപ്പോൾ നമ്മൾ എവിടെയാണ് എന്ന്പോലും നമുക്ക് അറിയില്ല….
ദിശയെല്ലാം മാറിയിരിക്കുന്നു…
നമ്മുക്ക് എത്രയും വേഗം എസ്റ്റേറ്റിൻ്റെ പിന്നിലുള്ള വെള്ളച്ചാട്ടത്തിൻ്റെ ശ്രോദസായ നദിയുടെ അടുത്ത് എത്തണം…
എൻ്റെ ഊഹം ശരിയാന്നെങ്കിൽ അവർ അവിടേക്ക് എത്തുവാൻ സാധ്യതയുണ്ട്…”

ഇത് കേട്ട കാർലോസ്…

“നമ്മൾ ഒരു നദി വരുമ്പോൾ മുറിച്ചു കടന്നില്ലേ…
ആ നദിയിലെ വെള്ളമാണ് അവിടെ വെള്ളചാട്ടമായി ഒഴുക്കുന്നത്… ”

പെട്ടന്ന് അഭി…

“അങ്ങനെയെങ്കിൽ നമ്മുക്ക് വേഗം തന്നെ അവിടേക്ക് എത്തണം… ”

അത് പറഞ്ഞു തീർന്നതും അവർ വേഗം തന്നെ നദി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു നീങ്ങി…
എന്നാൽ അവർ നടുന്നു പോയത് നദി തീരത്തേക്കല്ല…
മറിച്ച് ആമിയും ആദിയുമുള്ള ദിശയിലേക്കായിരുന്നു….

***********************************

അവിനാഷും പഴനിയും കൂട്ടാളികളും കൂടെ ആദിയെ അന്വേഷിച്ചു കാട്ടിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങി….
അവർ ആദ്യം പോയത് എറുമാടത്തിലേക്കായിരുന്നു….
അവിടെ എത്തിയതും എല്ലാവരും കൈയിൽ ടോർച്ചിൻ്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ചുറ്റും നോക്കി…
ആനയുടെ ആക്രമണത്തിൽ എറുമാടം മുഴുവനും തകർന്നിരുന്നു….
അവിടെയെല്ലാം നല്ലപോലെ നിരീക്ഷിച്ചത്തിനു ശേഷം അവിനാഷ് പഴനിയോട്…

“പഴനി..,,,