ആദിത്യഹൃദയം 6 [അഖിൽ] 1109

അത് കേട്ട് ആമിയും പതിയെ ചിരിച്ചു….
ആമി വീണ്ടും ആദിയോട്…

“അന്ന് ഞാൻ ഡാൻസ് കളിച്ചപ്പോൾ കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നല്ലോ…
എന്തിനാ കരഞ്ഞത്…?? ”

“നീ അതും കണ്ടോ…??
എന്നിട്ടാണോ നിനക്ക് ഇരുട്ടത്ത്…
കണ്ണ് കാണില്ല എന്ന് പറഞ്ഞത്… ”

“അന്ന് ആദിയേട്ടൻ…
എന്റെ ഫാമിലി ഇരിക്കുന്ന സീറ്റിൻ്റെ പിന്നിലായിരുന്നു..
ഞാൻ അവരെ നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടതാ…
ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് ഉത്തരം പറ…
എന്തിനാ കരഞ്ഞത്…??? ”

“അത് ആ പാട്ട് കേട്ടിട്ടാ…
എന്ത് ഫീലുള്ള പാട്ടായിരുന്നു….
പിന്നെ ഡാൻസും കൊള്ളാം…
നന്നായി കളിച്ചു… ഡാൻസ് പഠിച്ചിട്ടുണ്ടോ…?? ”

“ഡാൻസ് പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്…
ചെറുപ്പം തൊട്ട് പഠിക്കുന്നതാണ്….
കോളേജിൽ ഓക്കെ കളിക്കും പിന്നെ ഏകദേശിക്ക് ഓക്കെ ക്ഷേത്രത്തിൽ കളിക്കും… ”

“കൊള്ളാലോ…
അപ്പോ എവിടെയാണ് പഠിക്കുന്നേ…?? ”

“ഡാൻസ് ബാംഗ്ലരിലുള്ള ഇന്സ്ടിട്യൂട്ടിൽ… ”

“അപ്പോ കോളേജ്…?? ”

“ഡാൻസ് ആഴ്ചയിൽ രണ്ട് ദിവസം മാത്രം…
കോളേജ് ബാംഗ്ലൂർ തന്നെ…
അവിടെ സൈക്കോളജി ആയിരുന്നു സബ്ജെക്ട്..
ഇപ്പോ അവസാന വർഷ പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ ഇരിക്കുന്നു… ”

“നിങ്ങളൊക്കെ ബാംഗ്ലൂർ ബേസ്ഡ് ആണല്ലേ… ”

“അതെ…
ബാംഗ്ലൂർ ആണ്…
പക്ഷെ എനിക്ക് രാമപുരം ആണ് ഇഷ്ട്ടം…
അവിടെ അച്ഛമ്മ അച്ചാച്ചൻ അങ്ങനെ എല്ലാവരുമുണ്ട്…
എപ്പോഴും എന്നെ ആമി ആമി എന്ന് വിളിച്ചു പിന്നാലെ നടക്കും ഭയങ്കര സ്നേഹമാണ് എന്നോട്… ”

“ആമിയോ…??
വീട്ടിൽ വിളിക്കുന്ന പേര് ആണോ..?? ”

“എന്നെ എല്ലാവരും….
ആമി എന്നാ വിളിക്കുന്നെ…
വീട്ടിലും കോളേജിലും ആമി എന്നാണ്.. ”

“ആമി… നല്ല പേര്…
ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ…. ”

ആമി ആകാംഷയോടെ ആദിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി എന്നിട്ട് ആദിയോട്

“എന്താ ആദിയേട്ടാ…???.. ”

“പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ഇല്ലാ…
പക്ഷെ നിന്നോട് ഞാൻ ആദ്യമായിട്ടല്ലേ സംസാരിക്കുന്നെ….