ആരതി 8 [സാത്താൻ] 177

അർജുൻ: ഒരു വഴിയുണ്ട് പക്ഷേ റിസ്ക് കുറച്ച് കൂടും.

 

.കിച്ചു: നീ എന്താ പറഞ്ഞു വരുന്നത്?

 

അർജുൻ: നിനക്ക് ഇപ്പൊൾ തന്നെ ഏകദേശം മനസ്സിലായി കാണുമല്ലോ?

 

കിച്ചു: എടാ പക്ഷേ അത് …… വേണോ?

 

അർജുൻ: ഒന്നും പറ്റില്ല ബ്രോ… നമ്മൾ ഇതിന് മുൻപും കുറെ കളികൾ ഇങ്ങനെ കളിച്ചിട്ടുള്ളതല്ലെ

 

കിച്ചു: അന്നത്തെ പോലെ സക്സസ് ആയാൽ കുഴപ്പമില്ല. ഇനി അഥവാ പാളിയാൽ

 

അർജുൻ: ഇല്ലാട പാളില്ല. പ്രതികാരം ഇപ്പൊൾ അവന്മാരുടെ ബുദ്ധി മറച്ചിട്ടുണ്ട് സോ നമുക്ക് ഒന്ന് കളിച്ചു നോക്കാം.

 

കിച്ചു: നോക്കാം അല്ലെ?

 

അർജുൻ: പിന്നല്ല. നീ ഗോകുലിനെ വിളിച്ചിട്ട് അവരുടെ എല്ലാവരുടെയും ഫോൺ അവൻ്റെ നിരീക്ഷണത്തിൽ തന്നെ വേണം എന്ന് പറഞ്ഞെക്ക്. പിന്നെ പിള്ളേരെയും റെഡി ആക്കി നിറുത്താൻ പറ.

 

കിച്ചു: അവന്മാർ റെഡി ആണ്. ഇനി ഇപ്പൊൾ അറിയേണ്ടത് എവിടെ എപ്പോൾ അത് മാത്രം ആയിരിക്കണം.

 

അർജുൻ: ആഹ് നോക്കാം.

 

കിച്ചു: വരുന്നിടത്ത് വെച്ച് കാണാം അല്ലേ?

 

അർജുൻ: പിന്നല്ലാ നീ വാ കിടക്കാം.

 

*രാത്രി അർജുൻ്റെ മുറിയിൽ………

 

സൂസൻ: അജു എന്തൊക്കെ ആണ് ഈ കാണിക്കുന്നത്? നമുക്ക് ഈ പകയും പ്രതികാരവും ഒക്കെ വേണോ?

(അർജുൻ്റെ നെഞ്ചില് തല ചായ്ച്ചു കിടന്നുകൊണ്ട് ആവലാതിയോടെ അവള് ചോദിച്ചു.)

 

അർജുൻ: സൂസാ ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത് അല്ലേ അരുൺ എനിക്ക് ആരായിരുന്നു എന്ന്? ആ അവനെ ഇല്ലാതാക്കിയ ഇവന്മാരെ വെറുതെ വിടണം എന്നാണോ നീ പറയുന്നത്? പിന്നെ ഇവിടെ ഇപ്പൊ ഉള്ള ഞങൾ മൂന്നാൾക്കും കുടുംബം ഇല്ലാതാക്കിയത് അവൻ ആണ് മാർക്കസ് അവനെയും വെറുതെ വിടണം എന്നാണോ?

 

സൂസൻ: അജു എനിക്ക് പേടിയാ നിനക്ക് എന്തേലും പറ്റിയാൽ ഞങ്ങൾക്ക് ആരാ ഉള്ളത്?

(അവള് കരയാൻ തുടങ്ങി)

 

അർജുൻ: നീ ഇങ്ങനെ പേടിക്കാതെ പെണ്ണേ എനിക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ല. പിന്നെ നമുക്ക് മനസമാധാനം ആയിട്ട് ജീവിക്കണം എങ്കിൽ ഇത് ചെയ്താലേ പറ്റൂ.