ആരതി 8 [സാത്താൻ] 164

 

സൂസൻ: എനിക്ക് പറ്റില്ല അജു നീ ഇല്ലാതെ.ഒന്ന് അത് അനുഭവിച്ച് അറിഞ്ഞത് ആണ് ഞാൻ പക്ഷേ ഇനി എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റില്ല അതാ ഞാൻ..

 

അർജുൻ: എനിക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ല. പിന്നെ ഞാൻ ഉണ്ടാകും എന്നും നിൻ്റെയും മോളുടെയും കൂടെ. പിന്നെ വേറെ ഒരു കാര്യം കൂടി പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.

 

സൂസൻ: എന്താ പറ

 

അർജുൻ: നമ്മുടെ ആദി ഇല്ലെ അവൾ എത്രനാൾ എന്ന് പറഞ്ഞാ ഇങ്ങനെ ഒറ്റക്ക് ജീവിക്കുന്നത്? ഒരു കൂട്ട് വേണ്ടെ അവൾക്കും

 

സൂസൻ: എനിക്കും തോന്നിയിരുന്നു അത്. പക്ഷേ ചേച്ചി സമ്മതിക്കില്ല എന്നാ തോന്നുന്നേ. ഇപ്പോഴും ചേട്ടനെ മാത്രം സ്നേഹിച്ചു കൊണ്ട് നടക്കുവാ പാവം.

 

അർജുൻ: അതൊക്കെ നമുക്ക് പറഞ്ഞ് സെറ്റ് ആക്കാം. ഞാൻ പറയാൻ വന്നത് നമുക്ക് അവളെ ഗോകുലിൻ്റെ കയ്യിൽ ഏൽപ്പിച്ചാൽ എങ്ങനെ ഉണ്ടാവും?

 

സൂസൻ: ആഹ് ബെസ്റ്റ്. രണ്ടാളും ഏകദേശം ഒരേപോലെ ജീവിക്കുന്നവർ ആണ്. അവരുടെ മനസ്സിൽ ഉള്ളവരെ മാറ്റികൊണ്ട് ഇത് സമ്മതിക്കും എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ?

 

അർജുൻ: ഒന്ന് ശ്രമിച്ചു നോക്കാം

 

സൂസൻ: നടന്നാൽ സന്തോഷം മാത്രം ഉള്ളൂ. എല്ലാവർക്കും ഒരുമിച്ച് ഒരു വീട്ടിൽ തന്നെ . നല്ല രസമായിരിക്കും അല്ലേ?

 

അർജുൻ: അതാണ്. ആ നമുക്ക് നോക്കാം.

 

സൂസൻ: എന്നാ പിന്നെ ഉറങ്ങിയാലോ?

 

അർജുൻ: ഉറങ്ങാൻ പോവാണോ? അപ്പൊൾ ഒന്നും ഇല്ലെ ഇന്ന്?

 

സൂസൻ: sorry മോനെ രക്ത ദിനങ്ങൾ ആണ് .

 

അർജുൻ: ഓ അങ്ങനെ ആണോ? എന്നാ എൻ്റെ പെണ്ണ് ഉറങ്ങിക്കോ

( അതും പറഞ്ഞു അവൻ അവളുടെ മുടിയിഴകൾ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു. പണ്ട് ചെയ്തു കൂട്ടിയത്തിന് മുഴുവൻ ഉള്ള ഒരു പ്രായശ്ചിത്തം കൂടി ആയിരുന്നു ഇപ്പൊൾ അവൻ അവൾക്ക് കൊടുക്കുന്ന സ്നേഹം. )

 

അവൻ്റെ ചൂടേറ്റ് കിടന്ന് അവള് ഉറങ്ങി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്കും കുഞ്ഞിനും നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുമ്പനവും നൽകി അവൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. ഇറങ്ങുമ്പോൾ തൻ്റെ pistol എടുത്ത് മേശ പുറത്ത് വെച്ച ശേഷം ഇത് എപ്പോഴും കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരിക്കണം എന്നും എഴുതി വെച്ചിരുന്നു.