ആദ്യാഭിലാഷം [ഗോപിക] 857

അവന്റെ അമ്മയുടെ വക പാരായണം കേട്ടുകൊണ്ട് തന്നെ അവൻ പല്ല് തെയ്ച്ചു.

(അല്ലേൽ തന്നെ അവർ പറഞ്ഞതിൽ എന്താ തെറ്റ്,22 വയസ്സുണ്ട് എനിക്ക്, സകല അലമ്പുമായി കോളേജ് പഠിത്തം, അത് നേരാവണ്ണം ജയിച്ചോ അതുമില്ല, സകല അലമ്പിനും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന തെണ്ടികൾ എല്ലാം ജയിച്ചു, പിജി ക്ക് കയറി, ജോലിക്ക് കയറി, ഞാൻ മാത്രം ഇവിടെ ഇങ്ങനെ മുരടിച്ചു നിൽക്കുന്നു. ആകെ ഉണ്ടായിരുന്ന അഭിലാഷ് ആയിരുന്നു അവനും സ്വല്പം താമസിച്ചെങ്കിലും ജയിച്ചു, അവനും പിജി ക്ക് പോകും എന്നാണ് പറഞ്ഞത്. ടീച്ചർമാരെ വായിനോക്കൽ, കോളേജ് പരിപാടികൾക്ക് ജൂനിയർ -സീനിയർ പെണ്ണുങ്ങളുടെ മുലകളിൽ തട്ടലും, എ പടം കാണാൻ പോകലും, ഹോ അങ്ങനെ എത്ര എത്ര അലമ്പ് ആയിരുന്നു. ആയ കാലത്ത് വല്ലതും പഠിക്കാൻ നോക്കിയിരുന്നേൽ ഇപ്പൊ ജയിച്ചെന്നെ. പാർടൈം ആയിട്ട് വല്ല ജോലിക്ക് പോകാനും മടി, എന്നാ ജോലി ഇല്ല എന്ന നിരാശയും ഉണ്ട്താനും. എന്നും ഒരു കുന്തവും ചെയ്യാതെ വീട്ടിൽ ക്ഷീണിച്ചു കിടക്കും. രാത്രി മുടങ്ങാതെ വാണമടിയും. ഒരു ലക്ഷ്യബോധവും ഇല്ല. ഇനിയും ഇത് തുടർന്നാൽ ജീവിതം ഊമ്പും.) മനു ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു സ്വയം പഴിച്ചു അവിടന്ന് എണീറ്റു.

പതിവ് പോലെ ഒന്നും ചെയ്യാതെ സോഫയിൽ ചരിഞ്ഞു ടീവിയും കണ്ടു ക്ഷീണിച് കിടക്കുമ്പോൾ ആണ് ആ വിളി വരുന്നത്.മനു അവന്റെ ഫോണിൽ നോക്കി അവന്റെ ഉറ്റ ചങ്ങാതി അഭിലാഷ് ആണ് വിളിക്കുന്നത്.

ഹും അവന് വല്ല അഡ്മിഷൻ കിട്ടി കാണും അതാ വിളികുന്നത്. എന്തായാലും എടുക്കാം.

മനു : ഹലോ, പറയടാ..അഭി

അഭിലാഷ് (അഭി ): ഡാ അളിയാ എന്നാ ഉണ്ട് സുഖമാണോ?

മനു : ഓ സുഖം.. ? എന്നാ ഉണ്ട് വിശേഷിച്ചു?

അഭി : അളിയാ എനിക്ക് പിജി ക്ക് അഡ്മിഷൻ കിട്ടി, എറണാകുളത്ത് ആണ്.

മനു : തോറ്റു തുന്നമ്പാടി നടക്കുന്ന എന്നോട് ഇതൊക്കെ പറയുമ്പോ എന്ത് മനസ്സുഖമാടാ നിനക്ക് കിട്ടുന്നെ?