എബിയും സാമും അവരുടെ അമ്മമാരും [Smitha] 606

മമ്മി കൈ പൊക്കി.

“അച്ചായന്‍ കേക്കൂന്നു ഒരു ചിന്തേം ഇല്ല!”

“പിന്നെ! അച്ചായന്‍ കേട്ടാല്‍ എന്നാ! ഇതൊന്നും ആരും പറയാത്ത പോലെ!”

ഞാനും എബിയും മുഖാമുഖം നോക്കി.

“ഇതിപ്പോ കുണ്ടി മാത്രം ചെത്തി കളഞ്ഞാ പോര എന്ന് തോന്നുന്നു!”

ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മരിയ ആന്‍റി വീണ്ടും പറഞ്ഞു.

“ഒന്ന് ശ്വാസം വിട്ടെങ്കിലും ഇരിക്കണം എങ്കില്‍ വേറെ പലതും ചെത്തി കളയേണ്ടി വരും!”

“നിങ്ങള് എന്നാ കേട്ട് നിക്കുവാ പിള്ളേരെ?”

മമ്മി ഞങ്ങളുടെ നേരെ ദേഷ്യപ്പെട്ട് നോക്കി.

“നീ പിള്ളേരെ ഒന്നും ഓടിച്ചു വിടണ്ടാടീ ചേച്ചി!”

മരിയ ആന്‍റി മമ്മിയുടെ കൈത്തണ്ടയില്‍ പിച്ചി.

“ഞാനൊന്നും മിണ്ടുന്നില്ലേ! നമ്മടെ പിള്ളേര് നേഴ്സറി കുരുന്നുകള്‍ അല്ലെ!!”

“നിങ്ങള് രണ്ടുപേരും ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞതല്ലേ?”

ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“ഇതുതന്നെയല്ലേ ഇടുന്നെ? അതോ മാറുന്നുണ്ടോ? ഇപ്പം തന്നെ സമയം പോയി.”

“ഞാന്‍ മാറുന്നൊന്നും ഇല്ല.”

തന്‍റെ ടോപ്പില്‍ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ച് മരിയ ആന്‍റി പറഞ്ഞു.

“ഈ ചൂടത്ത് ഇത് തന്നെ ഊരിപ്പറിച്ച് കളയാനാ തോന്നുന്നേ!”

മമ്മി ഒരു ചുവന്ന ചുരിദാര്‍ ടോപ്പും ഒരു വെളുത്ത ലെഗ്ഗിന്‍സുമായിരുന്നു ധരിച്ചിരുന്നത്.

“ഞാന്‍ ഡ്രസ്സ് മാറിയതാ മോനെ!”

മമ്മി പറഞ്ഞു.

“എന്നാ ഇരുന്നോ?”

മമ്മി പിമ്പിലേക്ക് പോകാന്‍ തുടങ്ങി.

“ആന്‍റി അവിടെയല്ല,”

എബി മമ്മിയെ വിലക്കി.