അബ്രഹാമിന്റെ സന്തതി 8 [Climax 2] [സാദിഖ് അലി] 221

“ഓഹൊ.. എവിടെയുണ്ടാകും നാളെ വന്നാൽ.. ?

” വീട്ടിൽ..”

“ജോർജ്ജെ.. പോവാം..” ഞാൻ പറഞ്ഞു..

ഞങ്ങൾ വണ്ടിയെടുത്ത് പോന്നു..

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ,

“ടാ മൈരെ.. നീ ഇന്നലെ രാത്രി എവിടാരുന്നു..”?

ജോർജ്ജിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടാണു ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കുന്നത്..

ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്ന് മേൽപ്പോട്ട് നോക്കി കിടന്നു….

” നീയെന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ”?
“പറയടാ..”

“ഒന്ന് രണ്ട് സ്ഥലത്ത് പോകാനുണ്ടായിരുന്നു..”

“സ്തലത്തിനു പേരില്ലെ”..

” ഇല്ല്യാാ”..

ജോർജ്ജ് പിന്നെയൊന്നും മീണ്ടീല്ല.

ഒരു രാത്രി മുഴുവൻ, മരണപെട്ട ഭാര്യയുടെ കുഴിമാടത്തിനരികിലായിരുന്നെന്ന് പറഞാൽ ഭ്രാന്ത് മാറിയില്ലെന്ന് കരുതും അവൻ.. അതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞില്ല.

അന്ന് മുഴുവനും ഞങ്ങൾ കാത്തു.. മുസാഫിർ എത്തിയില്ല.
എന്നാപിന്നെ അവനെ വരുത്തീട്ടെന്നെ കാര്യം.. ഞാൻ കരുതി .

രാത്രി, പുറത്തേക്കിറങ്ങിയ എന്റെ പിന്നാലെ ജോർജ്ജും..നേരെ പമ്പിൽ പോയി കുറച്ച് പെട്രോൾ വാങ്ങി.. മുസാഫിർന്റെ ഒന്ന് രണ്ട് ഗോഡൗണുകളുലും ബിസിനെസ്സ് സ്ഥാപനങ്ങളും തീയിട്ടു.. ഞങ്ങൾ മടങ്ങി.

പിറ്റേന്ന് തന്നെ, മുസാഫിർ ഇവിടെയെത്തി.
ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നു..

മരക്കാർ ബംഗ്ലാവിന്റെ ആ വലിയ ഗേറ്റ് കടന്ന് ഞാൻ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു… ഓർമ്മകൾ എന്നെ തഴുകിതുടങ്ങി… ഞാനാ വലിയ മുറ്റത്ത് നിന്നു… ചുറ്റുമൊക്കെ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു… പതിയെ ഇറയത്തേക്ക് കയറി ആ ചാരുകസേരയിൽ ഇരുന്നു…

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ്…

“ആരാാ… മനസിലായില്ലല്ലൊ”!..? അവിടുത്തെ ജോലിക്കാരിയായിരുന്നു അത്..

ഞാൻ തലപൊക്കിയൊന്ന് നോക്കി.. എന്നിട്ട്

” ഇവിടാരുമില്ലെ?…” ഞാൻ ചോദിച്ചു..

“അകത്തുണ്ട്.. നിങ്ങളാരാ…”?

ഞാൻ മറുപടി പറയാതെ അകത്ത് കയറി..

കുറച്ച് ചെന്ന് വലത് ഭാഗത്ത് കണ്ട റൂമിലേക്ക് ചെന്നു… അവിടെ മുസാഫിർ ന്റെ ഉമ്മ. ഞാൻ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു..

ചെറുമയക്കത്തിലായിരുന്നു… ഞാൻ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് അങ്ങനെയിരുന്നു..