ചൂള മര തണൽ ഞങ്ങളുടെ മണിയറ പോലെയാണ്.. ഞങ്ങളുടെ അതിര് വിട്ടുള്ള അടുപ്പവും പെരുമാറ്റവും കോളേജിൽ ആകെ സംസാര വിഷയം ആയിട്ടും ഞങ്ങളുടെ മേൽ കുറ്റം ചാരാൻ പലരും മടിച്ചത് ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരുടെയും കുടുംബ പശ്ചാത്തലം അറിയുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം…
അങ്ങനെ ഇണ കുരുവികൾ പോലെ സഹകരിച്ച രാജി ഒരു സുപ്രഭാതത്തിൽ ചെറിയ അകൽച്ച ഭാവിച്ചപ്പോൾ… എനിക്ക് മറ്റൊന്നും തോന്നിയില്ല…
” എന്താ… എന്ത് പറ്റി… നിനക്ക്…? ”
ഞാൻ ചോദിച്ചു…
അവൾ ഒന്നും പറയാൻ കൂട്ടാക്കാതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറി നടന്നു….
” പിണങ്ങിക്കോ… കാര്യം പറഞ്ഞിട്ട്… ”
ഞാൻ പിടിച്ചു നിർത്തിയ പോലെ ചോദിച്ചു…
” ശ്രീയുടെ ഡാഡി മാരി ചെയ്യാൻ പോകുന്നോ… ഈ പ്രായത്തിൽ…? ”
അകൽച്ചയുടെ കാരണം അറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ.. എനിക്ക് ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ലായിരുന്നു…
” അല്ലേലും… എനിക്ക് ഇഷ്ടം ആയാലും അല്ലെങ്കിലും.. ഞാൻ ആരാണ്, ഡാഡിയുടെ കല്യാണം മുടക്കാൻ…? ”
അമ്പത് അടുക്കുന്ന പ്രായം ആയതോണ്ട് ആയിരിക്കും പലരും നെറ്റി ചുളിക്കുന്നത് എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി…
മമ്മി മരിച്ചിട്ട് രണ്ടു മാസം ആയില്ല..
ഓർക്കപ്പുറത്തു ആയിരുന്നു മമ്മിയുടെ വേർപാട്…
എനിക്കും ഡാഡിക്കും താങ്ങാൻ കഴിയുന്നതിലും ഏറെ ആയിരുന്നു… അത്…
ഒരു തങ്ക വിഗ്രഹം പോലെ മനോഹരി ആയിരുന്നു, മമ്മി…. അപാര ഷേപ്പും ബോഡി സ്ട്രക്ചറും ഉള്ള മമ്മിയെ കണ്ടാൽ ആർക്കും ഭോഗിക്കാൻ തോന്നും.. കുനിച്ചു നിർത്തിയോ… മിഷനറി സ്റ്റൈലിലോ എങ്ങനെ വേണേലും ഭോഗിക്കാൻ ഇഷ്ടം തോന്നുന്ന ഒരു ഒന്നൊന്നര അദാർ പീസ്… മമ്മി ആണെന്ന് ഓർക്കാഞ്ഞല്ല, പല വട്ടം ഞാൻ മനസ്സ് കൊണ്ട് കൊതിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഡോഗി സ്റ്റൈലിൽ മമ്മിയെ ഒന്ന് പണിയാനും ഒപ്പം മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു കിടക്കുന്ന മുലകൾ ഞെരിച്ചു ഉടയ്ക്കാനും…!
ഇനി ഒരു പാർട്ട് ഉണ്ടാകില്ല…. ഒരു പാർട്ട് മാത്രം ഇട്ട് ടെൻഷൻ അടിപ്പിക്കും….. ലോഹിതൻ സാർ മാത്രമാണ് ഒരു വെറൈറ്റി…. ദീപക് എന്ന എഴുത്തുകാരൻ നാറി വർഷത്തിലൊരു തവണ മാത്രേ എഴുതുള്ളൂ….. ഇപ്പോൾ 4 മാസം ആയിരുന്നു ഇനി 8മാസം ഉണ്ട് മൈരന്റെ അടുത്ത പാർട്ടിനു….. സർ എത്രയും പെട്ടന്ന് അടുത്ത പാർട്ട് തരും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു… എല്ലാവരും ലോഹിതൻ സാറിനെ കണ്ടു പഠിക്കൂ
കൊള്ളാം തുടരുക ?
കഥ കൊള്ളാം ……. ഇത്തിരി സ്പീഡ് കുറച്ച് എഴുത്തു ….. നെക്സ്റ്റ് പാർട്ട് പേജുകളുടെ എണ്ണം കൂട്ടണം ……. നോ ടെൻഷൻ …… എന്നാൽ ബാക്കി പോരട്ടേ …. വെയ്റ്റിംഗ് …….
സ്പീഡ് അല്പം കുറച്ചൂടെ
Page kooti waiting