എന്ന ദുഷ്ട ബുദ്ധി ആർക്കും തോന്നാം….
ഒന്നേ നോക്കിയുള്ളു , മാധവ മേനോൻ…
ലഗ്ഗ്യേജ് ഒരു മൂലയിൽ വച്ച്, മേനോൻ, നന്ദനയെ കോരി എടുത്തു..
” അയ്യേ.. ഇതെന്താ..? കാണാത്ത പോലെ…? ആകെ വിയർപ്പും പൊടിയുമാ.. ”
നന്ദന കൊഞ്ചി..
” ഇഷ്ടാ.. എനിക്കീ വിയർപ്പ്.. ”
മാധവ മേനോൻ ഒരുമ്പെട്ട് തന്നെയാ…
ശരീരം ഊർന്ന് പോകാതിരിക്കാൻ.. കള്ളന്റെ ” കുട്ടൻ ” വടി പോലെ കുലച്ചു നിന്നത് നന്ദന ബോധ്യപ്പെട്ടു…
” ഇരുമ്പുലക്ക പോലെ മൂത്ത് നിക്കുവാ… കുറ്റം പറയാൻ ഒക്കൂല്ല… ആർക്കും തോന്നിപോകും…!”
നന്ദന ഉള്ളിൽ പറഞ്ഞു…
” ടവൽ… അഴിഞ്ഞു വീഴും.. ”
നന്ദന വെറുതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ നോക്കി…
” പിന്നെ… അതാ ഇപ്പൊ… കാര്യായി പോയത്… ഞാൻ കാണാത്തതല്ലേ…. കാക്ക പുള്ളികളുടെ എണ്ണം പോലും മനപാഠം…!”
മാധവമേനോൻ കേവലമായി പറഞ്ഞു…
” ഓഹ്… കാക്കപ്പുള്ളികളുടെ കണക്കെടുക്കാനാ…? ”
നന്ദന കളിയായി ചോദിച്ചു…
” ഹമ്…. കൂട്ടത്തിൽ ലേശം തേനും മൊത്തണം..!”
കണ്ണിറുക്കി അടച്ചു കൊണ്ട്, മാധവ മേനോൻ പറഞ്ഞു..
” ഓഹ്ഹ്… നാണക്കേട് പറയുമ്പോൾ…., പ്രായോം കൂടി ഓർക്കണം…!”
കവിളിൽ കൊഞ്ചിച്ചു നുള്ളിക്കൊണ്ട് നന്ദന ചിണുങ്ങി..
” അതിനിപ്പോ…. പ്രായത്തിന്റെ പ്രയാസം വല്ലോം ഞാൻ അറീച്ചിട്ടുണ്ടോ…? ”
നന്ദനയുടെ മാംസാളമായ ചന്തിയിൽ അൽപ്പം നോവിച്ചു പിച്ചിക്കൊണ്ട് മേനോൻ ചോദിച്ചു..
” ഹാ… നല്ലോണം നൊന്തു.. “
അടിപൊളി ആണ്. പേജ്കൂട്ടി എഴുതു..
നല്ല രസമുണ്ട്, വായിക്കാൻ..
പേജ് കുറച്ചു കൂടി വേണായിരുന്നു..