.ജോപ്പൻ തന്നെയാണ് നാൻസിയുടെ എല്ലാ കാര്യവും നോക്കിയിരുന്നത്. അങ്ങനെ പത്തു വർഷം… അത് കഴിഞ്ഞു നാൻസി പോയി. ജോപ്പൻ വീണ്ടും തനിച്ചായി..
അങ്ങനെ നാല് വർഷം തനിച്ചു പള്ളിയും പള്ളികര്യവും അനാഥകുഞുങ്ങളുടെ കാര്യവും നോക്കി കഴിഞ്ഞു പോകുന്നതിനിടയിൽ ആലിസുമായി വിവാഹം..
ഇനി ജോപ്പൻ പറയും
ഇനി വയ്യ മോളെ അപ്പന് ഇനി ഒന്നും വയ്യ. എന്റെ ആലിസ് ഇല്ലാത്ത ഇവിടെ കഴിയാൻ എനിക്ക് വയ്യ. അപ്പൻ ഒന്ന് പറയാം മോളുടെ അമ്മച്ചി ആലിസ് പാവമാ … സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രം അറിയുന്ന പാവം. .. ആ ആലീസിനെ മോള് വെറുക്കരുത്.
അപ്പൻ അച്ഛനോട് എല്ലാം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. മോൾക്ക് ഇഷ്ട്ടം ഇല്ലാതെ അപ്പൻ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നില്ല..
ഇവിടെ ഉള്ളത് എല്ലാം ഇനി മോൾക്ക് ഉള്ളതാണ്.. അപ്പൻ ഉണ്ടാക്കിയത് അടക്കം എല്ലാം.. മോളും കുഞ്ഞും നാളെ തന്നെ മഠത്തിലേക്ക് മാറുകയോ.? മഠത്തിൽ നിന്ന് ആരെങ്കിലും ഇവിടെ വരുകയോ ചെയ്യും.. അപ്പൻ പുലർച്ചെ പോകും ഇനി യാത്ര പറയാൻ പോലും അപ്പൻ വരില്ല. . മോള് ഇത് കഴിച്ചു ഉറങ്ങിക്കോ., “”
ജോപ്പൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇറങ്ങി പോകാൻനേരം ആൻസി ചാടി ഇറങ്ങി ജോപ്പന്റെ കാലിൽ വീണു കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു….
“അപ്പാ.. അപ്പാ എന്നെ തനിച്ചാക്കി പോകല്ലേ അപ്പാ… അപ്പൻ പോയാൽ പിന്നെ ഞങ്ങൾക്ക് വേറെ ആരുണ്ടപ്പ . അപ്പനല്ലാതെ ഞങ്ങൾക്ക് വേറെ ആരും ഇല്ല അപ്പാ… അപ്പാ പോകല്ലേ അപ്പാ.. എന്നോട് ക്ഷമിക്കപ്പാ ….
ഈ പാപിയോട് ഷമിക്ക്.”
“അയ്യോ!!! മോളെന്താ ഈ കാട്ടുന്നെ. മോളെ എഴുനേൽക്ക്. ഈ അപ്പന് മോളോട് ഒരു ദേഷ്യവും ഇല്ല മോളെ. മോള് അപ്പന്റെ മോളല്ലേ..”

സൂപ്പർ…… കിടു സ്റ്റോറി….. 🔥🔥🥰🥰
😍😍😍😍
സൂപ്പർ സ്റ്റോറി…
ഒരു വെറൈറ്റി സ്റ്റോറി….
നല്ല എഴുത്തും,എഴുതിനൊത്ത ഒഴുക്കും….
തുടരൂ….
അടിപൊളി 💕💕💕💕
കഴിഞ്ഞ സ്റ്റോറിയുടെ ബാക്കി 1st para.. മായയുടെയും മീരയുടെയും അതിനാണ് വൈറ്റിംഗ്. പ്ലീസ്.