” അത് പേടിക്കാൻ ഒന്നും ഇല്ല “. കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞാൽ ശരിയാവും. ഗ്ലൂക്കോസ് കയറ്റുന്നുണ്ട്.”
അപ്പോഴേക്കും പോലീസ് വന്നു . അച്ഛൻ പോയി സംസാരിച്ചു.
അങ്ങനെ കൂടുതൽ പ്രശ്ങ്ങൾ ഇല്ലാതെ ആ ചടങ്ങും നടത്തി.
ആൻസി ഒന്നും മിണ്ടാതെ ആയി. ജോപ്പൻ നിർബന്ധിച്ചാൽ എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചു എന്ന് വരുത്തും. കുളിക്കും. കിടക്കും. കരയുകയോ ചിരിക്കുകയോ ഇല്ല. ജോപ്പൻ ആൻസി കിടക്കുന്ന കാട്ടിലിനു താഴെ ഒരു പായ മാത്രം വിരിച്ചു കിടക്കും.
ആൻസി എന്തെങ്കിലും ചെയ്താലോ എന്ന പേടി ആണ്.
ജോപ്പൻ രാവിലെ എഴുന്നേൽക്കും.. കഴിക്കാനുള്ളത് എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കും.. ആൻസി വിളിച്ചു എഴുനേൽപ്പിക്കും കുളിക്കാൻ ചൂട് വെള്ളം കൊണ്ടുപോയി കൊടുക്കും.. അവളുടെ ഡ്രസ്സ് എല്ലാം അലക്കും ആറിയിടും. വീട് മുഴുവൻ വൃത്തി ആകും. ജോപ്പൻ പുറത്തൊന്നും പോകാറേ ഇല്ല. ഏത് നേരവും ആൻസിക്ക് അരികിൽ തന്നെ ഉണ്ടാകും.
അങ്ങനെ കുറച്ചു മാസങ്ങൾ കടന്നുപോയി ഒരുദിവസം
“അപ്പാ നമുക്ക് ഈ നാട്ടിൽ നിന്നും എവിടേക്കെങ്കിലും പോയാലോ… ഇവിടെ ഇനി വയ്യ.. ഇനിയും ഇവിടെ നിന്നാൽ എനിക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കും.”
“പോകാം മോളെ നമുക്ക് പോകാം.”
ജോപ്പനും അതാണ് നല്ലത് എന്ന് തോന്നി. ജോപ്പനും
കുറച്ചു ദിവസമായി ഈ കാര്യത്തെ കുറച്ചു ആലോചിക്കുന്നു.
ജോപ്പൻ പള്ളിയിൽ പോയി അച്ഛനെ കണ്ട് കാര്യം പറഞ്ഞു..
അച്ഛനും അതാണ് നല്ലത് എന്ന് തോന്നി.
വഴിചിലവിനും മറ്റു ആവശ്യങ്ങൾക്കും വേണ്ട പണം. അങ്ങനെ പണം മാത്രം എടുത്തു ബാക്കി എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു. യാത്ര തുടങ്ങി.

സൂപ്പർ…… കിടു സ്റ്റോറി….. 🔥🔥🥰🥰
😍😍😍😍
സൂപ്പർ സ്റ്റോറി…
ഒരു വെറൈറ്റി സ്റ്റോറി….
നല്ല എഴുത്തും,എഴുതിനൊത്ത ഒഴുക്കും….
തുടരൂ….
അടിപൊളി 💕💕💕💕
കഴിഞ്ഞ സ്റ്റോറിയുടെ ബാക്കി 1st para.. മായയുടെയും മീരയുടെയും അതിനാണ് വൈറ്റിംഗ്. പ്ലീസ്.