അടിമയുടെ ഉടമ
Adimayude Udama Author [കിച്ചു✍️]
“ഛീ… വാട്ടേ ഷെയിം ലെസ്സ് ക്രീച്ചർ… ഗ്വാ… എന്തൊരു നാറ്റം..! പന്നി…”
ഉച്ചത്തിൽ ചീത്ത വിളിച്ചു പല്ലവി കാറിന്റെ പിൻ വാതിൽ തള്ളി തുറന്നു പുറത്തേക്കിറങ്ങി
പെട്ടന്നുള്ള ആ ഇറക്കത്തിൽ ഉയർന്നു പോയ ചുരിതാർ സ്ലിറ്റിന്റെ വിടവിലൂടെ അവളുടെ നേർത്ത വെള്ള സ്‌കിന്നി ലെഗ്ഗിങ്‌സിനു പുറമെ കണ്ട കൊഴുത്ത തുടകളുടെ ഇടയിൽ തടിച്ചു നിന്ന അപ്പവും മേലെ കണ്ട പാന്റിയുടെ ക്രീം കളർ ഇലാസ്റ്റികും മുന്നിൽ കണ്ട കോരൻറെ കണ്ണ് തള്ളിപ്പോയി…
കാറിന്റെ മറു വശത്തെ ഡോർ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങിയ യാമിനി തമ്പുരാട്ടി മകളെ ശാസിച്ചു
“പല്ലവീ ബീഹെവ് യോർസെൽഫ് എന്താ ഈ കാട്ടണേ അല്പം കൂടി മാനേഴ്സ് കാട്ടൂ കുട്ടീ…”
“അമ്മാ ഒന്നും പറയേണ്ട ഈ നാറ്റവും സഹിച്ചു ഞാൻ ഈ വണ്ടിയേൽ ഇല്ല… എന്തൊരു നാറ്റം അമ്മാ… ആ ജന്തു കുളിച്ചിട്ടു വർഷങ്ങളായി എന്ന് തോന്നണു…”
പല്ലവിയുടെ വാക്കുകളിൽ ഉള്ളതിനേക്കാൾ വെറുപ്പ് അവളുടെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു… തൻറെ തുടയിടുക്കിലേക്കു തുറിച്ചു നോക്കി നിന്ന കോരനെയും കൂടി കണ്ടപ്പോൾ ആ വെറുപ്പ് പൂർണ്ണമായി, മൂടും മുലയും കുലുക്കി ആ കൊച്ചു മാദക തിടമ്പ് കോവിലകത്തേക്കു തിരിച്ചു നടന്നു…
പടി കേറി തിരിച്ചുപോകുന്ന മകളെ നോക്കി ചിരിച്ചും കൊണ്ട് പ്രഭാകര കൈമൾ ഡ്രൈവിങ് സീറ്റിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഭാര്യയെ നോക്കി പറഞ്ഞു
“അവളെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല യാമിനി നല്ല നാറ്റമാ അവന്… ഈ അവസ്ഥയിൽ എങ്ങനെ അത്രയും ദൂരം പോകും…”
യാമിനിക്കും ഈ പറഞ്ഞ നാറ്റം അടിച്ചിരുന്നു അവൾ ഡോറടച്ചു കാറിന്റെ മറുവശത്തു കൈ കെട്ടി ഓച്ഛാനിച്ചു നിന്ന കോരന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു
തമ്പുരാട്ടി അടുത്ത് വരുന്നത് കോരൻ എന്നും അറിഞ്ഞിട്ടുള്ളത് ആ പരിമളം കൊണ്ടാണ് ശബ്ദം കേൾപ്പിക്കാതെ മൂക്ക് വിടർത്തി ആ സുഗന്ധം വലിച്ചെടുത്ത കോരൻ അൽപ്പം കൂടി വിനയാന്വിതനായി കുറച്ചു കൂടി കുനിഞ്ഞു ആ സൗരഭ്യം കൂടുതൽ തീഷ്ണമായി തന്നെ പൊതിയുന്നതിനൊപ്പം പട്ടുസാരി ഉലയുന്ന ശബ്ദം തൊട്ടടുത്തെത്തി നിന്നതവനറിഞ്ഞു