അവിശ്വസിനീയതയോടെ നോക്കി..
“എന്തേ നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടമല്ലേ എന്നെ കെട്ടാന്‍..ഇനി ഇപ്പൊ ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിലും കെട്ടിയെ പറ്റു..നീ ചെയ്ത തെറ്റിനുള്ള ശിക്ഷ അതാണ്‌ “
“ശെരി..ഞാന്‍ ചെയ്ത തെറ്റിന് ഇതാണ് ഒരു പ്രായശ്ചിത്തം എങ്കില്‍ ഞാന്‍ ഒരുക്കമാണ്”
വില്ല് തെളിച്ച തേരാളിയുടെ മനസോടെ അജു പറഞ്ഞു ..
“ഓ ഈ ചെക്കന്‍റെ ഒരു കാര്യം..അപ്പൊ പ്രായശ്ചിത്തം ആണ് അല്ലാതെ എന്നെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടതുക്കൊണ്ടാല്ല അല്ലെ”
“അതിപ്പോ ഞാന്‍ അങ്ങനെ ഒന്നും”
“ഉം ഇനി കാണാലോ അങ്ങനെ ഒക്കെ പിന്നെ ഈ കല്യാണം കൊണ്ട് എനിക്ക് നേട്ടങ്ങള്‍ മാത്രമേ ഉള്ളു നിനക്കും”
“നിങ്ങള്‍ക്ക് എന്ത് നേട്ടമാണ്”
“എല്ലാം കൂടെ ഇപ്പൊ പറയണോ “
“പറയണം”
‘”എന്നാലെ ധാ അവിടെ എങ്ങാനും പോയി ഇരുന്നു പറയാം..ഇന്നലത്തെ നിന്‍റെ ഉഴുതു മറച്ചലില്‍ ശരീരം ഇപ്പോളും നല്ല വേദന ഉണ്ട് വാ…”
നിഷ അത് പറഞ്ഞു മുന്നിലേക്ക്‌ നടന്നു…അജുവിനു അല്‍പ്പം സങ്കടം ആയി എങ്കിലും അമ്മയുടെ സമയോചിതമായ ഇടപെടല്‍ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ കാര്യങ്ങള്‍ കൊണ്ട് എത്തിക്കും എന്ന് അജു സ്വപനത്തില്‍ വിചാരിച്ചതല്ല…
നിഷചെച്ചിയെ ഇതുവരെ വേറെ ഒരു കണ്ണിലൂടെ കണ്ടിട്ടില്ല…പക്ഷെ അല്‍പ്പം മാത്രം തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന കുണ്ടി തനിക്കു കാണാന്‍ എന്നോണം ഒന്നുകൂടി തള്ളി പിടിച്ചു നടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ അജുവിനു ചിരിയാണ് വന്നത്…
അപ്പോള്‍ എന്‍റെ ഭാവി വധുവാണു തനിക്കു മുന്നില്‍ ഇപ്പോള്‍ ഉള്ളത്..ശേ സ്വന്തം ഭാര്യയെ റേപ്പ് ചെയ്യേണ്ടി വന്നല്ലോ..അല്ല അങ്ങന ചെയ്തില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ നടക്കില്ലായിരുന്നു…തനിക്കു എവിടെയോ ഒരല്‍പം സ്നേഹം നിഷയോടു തോന്നി തുടങ്ങിയില്ലേ എന്ന് അജു സംശയിച്ചു..
മറപ്പുരയുടെ വശത്തായി ഇട്ട ചെറിയ ഒരു ബെഞ്ചില്‍ അവള്‍ ഇരുന്നു….ഇടയ്ക്കു വിശ്രമിക്കാന്‍ അടുത്തുള്ള ഒരു ആശാരിയെ കൊണ്ട് അജു ഈ അടുത്താണ് അത് ഉണ്ടാക്കിച്ചത് ..
“ചൂട് കൂടി തുടങ്ങി അല്ലെ അജു”
“ഉം”
യാതൊരു സങ്കോച്ചങ്ങളും ഇല്ലാതെ നിഷ ഫ്രീ ആയി സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ അജുവിന്‍റെ മനസില്‍ ആശ്വാസത്തിന്റെ കണികകള്‍ നിറഞ്ഞു എങ്കിലും അവള്‍ പറയാന്‍ പോകുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ എന്താകും എന്നാലോചിച്ചു അവന്‍ അക്ഷമനായി..
“അജു എന്‍റെ കല്യാണം ഉറപ്പിക്കാന്‍ പോകുന്നു എന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് ശേരിയായിരുന്നു പക്ഷെ അയാള്‍ക് നാല്പത്തിയഞ്ച് വയസ് പ്രായം ഉണ്ട്…അമ്മയുടെ സങ്കടം കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ സമ്മതിച്ചു മാത്രമല്ല എനിക്ക് വേറെ ആര് വരാന എന്ന എന്‍റെ ചിന്തയും എന്‍റെ മനസില്‍ വലിയൊരു പ്രശനം ആയിരുന്നു.”
അജു നിഷയെ കേട്ടുകൊണ്ട് അവളുടെ മുന്നില്‍ മറപ്പുരയുടെ ചുവരില്‍ ചാരി നിന്നു..
“പോയന്‍റ് നമ്പര്‍ രണ്ടു ….ഈ കല്യാണം കൊണ്ട് നിന്‍റെ ഏട്ടന്‍റെ മുന്നില്‍ എനിക്കൊന്നു വിലസാം …നിന്നെ ഒക്കെ ഈ മലമൂട്ടില്‍ തന്നെ ആര് നോക്കാനാ കെട്ടാനാ എന്നാ നിന്‍റെ ഏട്ടന്‍ ഒരിക്കല്‍ എന്നോട് ചോദിച്ചത് അപ്പോള്‍ അവന്‍റെ
The Author
കാത്തിരുന്നു മടുത്തു
താങ്കളുടെ കഥകളിൽ എനിക്ക് ഇഷ്ടമില്ലാത്ത വക്കാണ് തുടരും എന്നത് തുടരും എന്ന് പറഞ്ഞ പല കഥകളും കാത്തിരുന്നു മടുത്തു
അടിപൊളി തുടരുക