അലയുന്നു ഞാൻ 2 [Saran] 165

 

“കുട്ടി…. ഞ…..”

എനിക്ക് മുഴുവനും പറയാൻ സാധിച്ചില്ല അതിനകം തന്നെ ആളുകൾ ആ മുറിയിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു. ഇനി എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല.ഇപ്പൊ തന്നെ ഭൂമി പിളർന്നു താഴേക്ക് പോയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.

 

“എന്താ…. എന്താ മോളെ പ്രശ്നം…”

ആ കൂട്ടത്തിലെ ഒരു വെക്തി ആ പെണ്ണിനോട് ചോദിച്ചു. പക്ഷെ അവൾ കരയുന്നതല്ലാതെ ഒന്നും തന്നെ മിണ്ടുന്നില്ല. എന്നേ നോക്കിയാണ് അവൾ കരയുന്നത്.

 

“എന്താടാ നീ ആ കുട്ടിയെ ചെയ്തത്….”

 

ആ വെക്തി എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ ഹോളർ പിടിച്ചുകൊണ്ട് എന്നോട് ചോദിച്ചു.ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല എന്ന് എനിക്ക് നല്ല ബോധിയം ഉണ്ട്.

 

“ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തില്ല. എനിക്ക് അതിന്റെ ആവിശ്യവും ഇല്ല ”

ഞാൻ പറഞ്ഞു.

 

“നീ ഒന്നും ചെയ്യാതെ ആണോ ആ കുട്ടി നിന്ന് കരയുന്നത്..””

ആ കൂട്ടത്തിൽ നിന്ന ഒരു സ്ത്രീ എന്നോട് ചോദിച്ചു അപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ അമ്മയും അനന്ദുവും അവിടെ വന്നിരുന്നു…

 

“ഡാ… എന്തടാ പ്രശ്നം..””

അവൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു.

 

“എടാ എനിക്ക് ഒന്നും അറിയില്ലെടാ.. ഞാൻ ഒന്ന് വിഷമിക്കാൻ വേണ്ടിയാ ഈ മുറിയിൽ വന്നത് പക്ഷെ ഇവിടെ ഈ കുട്ടി ഉണ്ടന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു…””

ഞാൻ എന്റെ ഭാഗം വിശദമായി അവനോടു പറഞ്ഞു കൊടുത്തു അപ്പോഴും അവൻ കരച്ചിൽ നിർത്തിയിരുന്നില്ല അതിനുമാത്രം ഇവിടെ എന്താണ് സംഭവിച്ചത്. ഈ മുറിയിൽ ഇവൾ ഉണ്ടന്ന് അറിയാത്ത ഞാൻ ഒന്ന് കയറി പോയി അതിനാണോ ഈ പ്രേശ്നങ്ങൾ. ഞാൻ അവളെ കയറി പിടിച്ചൊന്നും ഇല്ലല്ലോ..

 

“ഒരു പെൺകുട്ടിയെ നശിപ്പിച്ചതും

പോരാഞ്ഞിട്ട് ഞായം പറയുന്നോ…”

അതിലെ ഒരു കിളവൻ അയാളുടെ കൈ ഓങ്ങി എന്റെ മുഖത്തു ആഞ്ഞടിച്ചു.

 

“ഡോ താൻ കണ്ടോ ഇവൻ അവളെ നശിപ്പിച്ചത്.. ഈ കുട്ടി പറയട്ടെ ഇവൻ എന്താ ചെയ്തത് എന്ന്… അല്ലാതെ കാണാത്ത കാര്യത്തിൽ കയറി ഇടപെടരുത്…””

അനന്തു ഇടയിൽ കയറി പറഞ്ഞു…