വിട്ടുകൊടുത്തില്ല.
ഈ സമയം ചായിപ്പിലെ അയവള്ളിയില് കിടന്ന രമയുടെ ബ്രായും ഷഡ്ഡിയും പ്രഭാകരന് കയ്യിലെടുത്തു.
”ചാക്കോ ഇങ്ങോട്ട് നോക്ക്…. ഈ ബ്രാ എത്ര കാണും അളവ്…”
”ഇതൊരു നാല്പ്പതിരണ്ട്…അല്ലേലും രമേടെ മൊലയിടുക്ക് തന്നെ മത്തങ്ങാപോലെ ചാടി നില്ക്കുവല്ലേ…”
”ഓഹോ… ചായയില് കടുപ്പം കുറഞ്ഞാലെന്താ കൂടിയാലെന്താ… ചാക്കോയിക്ക് രമേടെ മൊലയളവ് കിറുകിത്യമായിട്ടറിയാം അല്ലേ…”
”എന്റെ പ്രഭാകരാ താനൊന്ന് പതുക്കെ പറ ആരേലും കേള്ക്കും…താനാ തുണിയൊക്കെ അവിടിട്…” ചാക്കോ ദേഷ്യപ്പെട്ടു.
”ദാ…ദാ ഇത് കണ്ടോ… എടോ ഈ ഷഡ്ഡിയിലോട്ട് നോക്ക്… ഇവിടാ രമയുടെ പൂറ് കൃത്യായി ഉരഞ്ഞ് കിടക്കുന്നത്…” പ്രഭാകരന് വിട്ടില്ല.
”എന്നാല് താനവിട് ഒരു നക്ക് കൊടുക്ക് അല്ലപിന്നെ…” ചാക്കോ ദേഷ്യത്തില് ഗേറ്റിനടുത്തേക്ക് നടന്നു.
”വല്ലോം കിട്ടിയോ ചാക്കോച്ചാ…” രവി ചോദിച്ചു.
”അനക്കമൊന്നുമില്ല, ഒന്നുകില് ഒളിച്ചോട്ടം അല്ലെങ്കില് കൊലപാതകം… ” പിന്നില് കൈകെട്ടി നിന്ന് ചാക്കോ പറഞ്ഞു.
തെക്കുനിന്ന് വഴിയിറങ്ങി മൂന്നാല് പേര് നടന്നു വന്നു.
”ശരിയാ എന്തോ നടന്നിട്ടുണ്ട്….”’ അവരുടെ നടത്തം ഓട്ടമായി മാറി…
”ആ ചാക്കോച്ചനോ… എപ്പഴാ ആരാ കൊന്നേ അതോ സ്വയം ചത്തതാണേതാണോ”’ വന്നവരില് ഒരാള് ചോദിച്ചു.
”നിങ്ങളെങ്ങനറിഞ്ഞു…” രവി അവരോട് ചോദിച്ചു.
”അത് ഞങ്ങളറിഞ്ഞു… പോലീസിനെ വിളിക്കണ്ടേ ആരാ ആദ്യം കണ്ടത്…”
”കാണാന് കതക് തുറന്നിട്ട് വേണ്ടേ…” പ്രഭാകരന് പറഞ്ഞു.
ഇടവഴിയിറങ്ങി കൂടുതല് ആളുകള് വരാന് തുടങ്ങി. രവി നേരെ വള്ളത്തിനടുത്തേക്ക് പോയി. ആള്ക്കൂട്ടം കൂടി കൂടി വന്നു. രമയുടെ വീടിന് മുന്നിലെ ആള്ക്കൂട്ടത്തിന്റെ കാര്യം വള്ളത്തിലിരുന്നവരും ചര്ച്ച ചെയ്തു.
”കൊലപാതകം തന്നെയാവും എന്ന് ഒരു യാത്രക്കാരി തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു.
രവി വള്ളം കൂടുതല് ശക്തിയെടുത്ത് അക്കരയ്ക്ക് തുഴഞ്ഞു. അകലെ ആളുകള് രമയുടെ വീട്ട് മുറ്റത്തും ചാക്കോയുടെ ചായക്കടയ്ക്ക് മുന്നിലും കൂട്ടം കൂടുന്നത്
Adipoli
Adipoli Tudakkam…….
????