രവിയെത്തുമ്പോള്‍ സീനത്ത് ആക്ടീവ ഷെഡ്ഡില്‍വെച്ചിട്ട് അതില്‍ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.
”അതേ… സാറേ… ഭാസ്ക്കരേട്ടന് താമസിക്കും വരാന്‍… ” മെറൂണ്‍ കളറിലെ സാരിയില്‍ ചാടി നില്‍ക്കുന്ന സീനത്തിന്റെ ചന്തിയില്‍ നോക്കിയാണ് രവി പറഞ്ഞത്.
”ചേട്ടനാ വള്ളം ഊന്നുന്നു ചേട്ടനല്ലേ… എന്താ ഭാസ്ക്കരേട്ടന് വള്ളം കിട്ടിയില്ലേ…”” സീനത്ത് മൃദുലമായ സ്വരത്തില്‍ ചോദിച്ചു.
”അതല്ല അവിടൊരു പോക്കുകേസ് രമയുണ്ടായിരുന്നു അവളെ ആരോ കൊന്നു…” രവി ഒഴുക്കന്‍മട്ടില്‍ പറഞ്ഞു.
”പോക്കുകേസോ എന്ന് പറഞ്ഞാലെന്താ ചേട്ടാ…” സീനത്ത് നിഷ്‌കളങ്കതയോടെ ചോദിച്ചു.
”ശ്ശേ അതറിയില്ലേ… ഈ പ്രഭാകരന്‍ അതൊന്നും പറഞ്ഞ് തന്നിട്ടില്ലേ… ബാക്കിയെല്ലാം പറയുമല്ലോ പിന്നെന്താ…”
”പ്രഭാകരേട്ടന്‍ എന്ത് പറഞ്ഞൂന്ന ചേട്ടന്‍ പറയുെയന്നെ…” ചിരിച്ചികൊണ്ടാണ് സീനത്ത് അത് ചോദിച്ചത്.
ആ ധൈര്യത്തില്‍ രവി കുറച്ചുകൂടി മുന്നിലേക്ക് കയറി നിന്നിട്ട് ടൂവീലര്‍ ഷെഡ്ഡിന്റെ തൂണില്‍ ചാരി നിന്നു.
”ഉം… ഉം… എല്ലാം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് സീനത്തേ…”
”ഈ ചേട്ടന്റെയൊരുകാര്യം എന്താ പറഞ്ഞേന്നു പറ”
”വേണ്ട അത് പറഞ്ഞാല്‍ സാറെന്നെ രാവിലെ ചീത്തവിളിക്കും. പിന്നെ പ്രഭാകരേട്ടനോട് പിണങ്ങും. ആകെ വിഷയമാകും. ഞാന്‍ കാരണം വെറുതെ ഒരു പ്രശ്‌നമുണ്ടാക്കണ്ട..”
രവി നിഷ്‌കളങ്കത അഭിനയിച്ചു.
”അച്ചോടാ… ഒരു പാവം… എന്നാലും പറ… ഞാന്‍ വഴക്കാക്കില്ല…”
”എന്നാ കൈയില്‍ തൊട്ട് സത്യം ചെയ്യ്…” രവി പറഞ്ഞു.
”കൈനീട്ട്…” സീനത്ത് കൊച്ചുകുട്ടികളെപോലെ പറഞ്ഞു.
രവി കൈനീട്ടി. വള്ളക്കോല്‍പിടിച്ച് തഴമ്പുവന്ന രവിയുടെ കയ്യിലേക്ക് സീനത്ത് തന്റെ മൃദുലമായ കൈവെള്ള വെച്ചു.
”സത്യം….”
അത് കേട്ടതും രവി സീനത്തിന്റെ കയ്യില്‍ ബലമായി പിടിച്ചു.
Adipoli
Adipoli Tudakkam…….
😍😍😍😍