അമ്മയാണെ സത്യം 11 [Kumbhakarnan] 346

“നമ്മളിന്ന് പുതിയൊരു ജീവിതം തുടങ്ങുകയാണ്. ഈ ബന്ധം നമ്മൾ മൂന്നുപേരല്ലാതെ പുറത്ത് ആരെങ്കിലുമറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ആത്‍മഹത്യ ചെയ്യുകയെ മർഗ്ഗമുണ്ടാവൂ. കാരണം ഈ ബന്ധം ലോകത്തിനു മുന്നിൽ ഏറ്റവും വലിയ പാപമാണ്. അത് നേരുതന്നെ ആയിരിക്കാം. പക്ഷെ, ഈ പാപമാണ് ഇന്ന് നമ്മുടെ പുണ്യം. അതുകൊണ്ട് ഈ രഹസ്യം നമ്മുടെ മരണം വരെ ഭദ്രമായിരിക്കണം. ഇനി മറ്റൊന്ന്.”
അവർ എന്താണ് തുടർന്ന് പറയാൻ പോകുന്നതെന്ന് ആകാംഷയോടെ രേവതിയും മകനും ശാരദയുടെ മുഖത്തു നട്ട മിഴികളുമായി ഇരുന്നു. മകളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അവർ തുടർന്നു.

“അതായത്…രാഹുലിന്റെ കാര്യമാണ്. അവന്റെ ജീവിതത്തിൽ നമ്മൾ രണ്ടുപേരും ഒരു ബാദ്ധ്യതയാവരുത്. അവനു വിവാഹപ്രായമായാൽ അവനു ചേരുന്ന ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ നമ്മൾ അവനായി കണ്ടെത്തി വിവാഹം കഴിപ്പിച്ചു കൊടുക്കണം. അതോടെ അവനുമായി നമുക്കുള്ള ലൈംഗിക ബന്ധം അവസാനിക്കണം. മറ്റൊരു പെണ്കുട്ടിയെ നമ്മൾ വഞ്ചിക്കാൻ പാടില്ല. ഇത്രയുമാണ് എനിക്ക് പറയാനുള്ളത്. ഈ കാര്യങ്ങൾ സമ്മതിക്കുന്നുവെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ ഗ്ളാസ് ഉയർത്തി എന്റെ ഗ്ലാസിൽ മുട്ടിക്കുക.”

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അവർ ഗ്ലാസ് ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു. രേവതി തന്റെ ഗ്ലാസ് അതിൽ മുട്ടിച്ചു ചിയേഴ്സ് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ രാഹുൽ അതേ ഇരിപ്പ് തുടർന്നു. രണ്ടാളും അവനെ ചോദ്യരൂപത്തിൽ നോക്കി.

“എനിക്ക്….എനിക്ക്…സമ്മതമില്ല…”
മുഖം കുനിച്ചിരുന്നു അവൻ മന്ത്രിച്ചു.

“എന്തുകൊണ്ട് ???”
രണ്ടുപേരും ഒരുമിച്ചാണ് ചോദിച്ചത്.
അവൻ രണ്ടുപേരെയും മാറി മാറി നോക്കി. അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് വേറൊരു കല്യാണം വേണ്ടാ…”
രണ്ടാളും ഞെട്ടിപ്പോയി.

“അത് പറ്റില്ല. എന്നാൽ എല്ലാം ഇവിടെ നമുക്ക് അവസാനിപ്പിക്കാം…”
അമ്മ എഴുനേറ്റു.

“അതേ…അതാണ് നല്ലത്…”
അമ്മൂമ്മ അമ്മയെ പിന്താങ്ങി.

“നീ വിവാഹം കഴിക്കാം എന്നു സമ്മതിച്ചാൽ മാത്രമേ നമ്മുടെ ഈ ബന്ധം തുടരൂ…”

അമ്മ ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ ധർമ്മ സങ്കടത്തിലായി. താൻ മാത്രമല്ല, ഇവർ രണ്ടുപേരും ഈ ബന്ധത്തിലൂടെ  ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചതാണ്. പുതിയൊരു വെളിച്ചം അവരുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നു വന്നതുമാണ്. ഇപ്പോൾ താനായി അത് കെടുത്തുകയാണോ ?