വിമൽ സാമാന്യം സുന്ദരനും സ്മാർട്ടും ഒക്കെ ആണെങ്കിലും… വീണയുടെ ഒപ്പം നില്കാൻ യോഗ്യത ഇല്ലെന്നത് ഒരു യാഥാർഥ്യം ആയിരുന്നു…
” ഇപ്പോൾ അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ മുപ്പത്തെട്ടാം വയസ്സിലെ ഉള്ളു, കല്യാണ യോഗം…!”
കവടി നിരത്തി, പ്രഖ്യാപനം വന്നപ്പോൾ, എല്ലാരും അങ്ങ് അനുസരിക്കുകയാണ് ഉണ്ടായത്…
പെണ്ണ് വീട്ടുകാർക്ക് ഒരു കാര്യത്തിൽ ലേശം വാശി തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു….,
” കല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ, പയ്യൻ ഇവിടെ താമസിക്കണം… ”
അതിന് മതിയായ കാരണം ഉണ്ടായിരുന്നു…
വീണയുടെ അച്ഛൻ, ശരചന്ദ്രൻ നായർ, ജോലി സംബന്ധമായി ഫരിദാബാദിൽ ആണ്…
വീണയെ പ്രസവിച്ചതും അഞ്ചു വയസുവരെയും, ഫരിദാ ബദിൽ ആയിരുന്നു..
പഠിത്തത്തിനും മറ്റുമായി, നാട്ടിൽ തിരിച്ചു വന്നതാണ്
വീണയുടെ അമ്മ, മഹേശ്വരി മോൾക്ക് ഒത്ത അമ്മ തന്നെ ആയിരുന്നു..
വീണയുമായി നാട്ടിൽ വരുമ്പോൾ അച്ഛൻ അമ്മ മാരുടെ കൂടെ ആയിരുന്നു…
ആദ്യം അച്ഛനും മൂന്നാല് കൊല്ലം മുമ്പ് അമ്മയും വിട പറഞ്ഞു…
വിവാഹ ശേഷം കൂടെ താമസിക്കണം എന്ന വ്യവസ്‌ഥയോട് വിമലിന് എതിർപ്പ് വരേണ്ട കാര്യമില്ലായിരുന്നു..
നാൽപത്തി മൂന്നിലും യൗവനം വിട്ടൊഴിയാൻ മടിക്കുന്ന മഹേശ്വരിയെ കണ്ണിൽ ചോരയുള്ള ആരും തനിച്ചാക്കി പോവില്ല എന്ന് ഉറപ്പായിരുന്നു…
വിമലിന്റെ ആലോചന വരുന്ന നേരം വീണ MA രണ്ടാം വർഷം വിദ്യാർത്ഥിനി ആയിരുന്നു…
തുടക്കം നന്നായിട്ടുണ്ട് കഥയുടെഅവസാനം സസ്പൻസ്പോ പോലെ നിർത്തി….വിമലിന്റെ അവസ്ഥ മഹേശ്വരിയുടെ പ്രതികരണം…
എന്റെ ‘ അമ്മായിയുടെ പൂങ്കാവനം ‘ രണ്ടാം ഭാഗം അയച്ചിട്ട് ഇത് വരെ പബ്ലിഷ് ചെയ്തില്ലല്ലോ?
❤️❤️❤️❤️
കൊള്ളാം. നന്നായിട്ടുണ്ട്. തുടരുക 👌
കൊള്ളാം തുടരുക
മൂർഖനെയും ഒത്ത പൂറും കണ്ടാൽ രണ്ടും അപ്പൊൾ അടിച്ചേക്കണം . ആലോചിച്ച് പിന്നത്തേക്ക് വയ്ക്കരുത് പണി ആകും.വെറുതെ നോക്കി നിന്നതിനു അവളുടെ വായിൽ നിന്ന് കേൾക്കുന്നതിനേക്കാൻ നല്ലത് അവളെ അപ്പൊൾ കേറി ഒടച്ച് അടിച്ച് കളിക്കണമായിരുന്നു എങ്കിൽ മഹേശ്വരി എന്ന അമ്മായിയമ്മ പൂറു എന്നും കിട്ടിയേനെ . വെറുതെ സമ്മതവും നോക്കിയിരുന്നാൽ മൂഞ്ചും
Starting super 👌👌👌👌