അമ്മയുടെ സ്വയംവരം 1 [ആദിദേവ്] 1986

ശ്യാം (മനസ്സിൽ): ഇനി ഇപ്പോൾ ശരിക്കും അങ്ങനെ ഉണ്ടോ? ഏയ്യ്, വെറുതെ ആവും. ഇത് അച്ഛൻ ടെൻഷനിൽ റോഡ് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല.

പക്ഷേ ഇത് മതിയാരുന്നു എല്ലാവർക്കും എൻ്റെയും അമ്മയുടെയും കല്യാണം നടത്താൻ. അച്ഛനും മനസിലാമനസോടെ സമ്മതിച്ചു. എന്നാൽ ശ്യാം കുറച്ചു ദേഷ്യം നടിച്ചു…

ശ്യാം: ഇല്ല. അമ്മുമ്മ എന്താ പറയുന്നേ/.

മുത്തശ്ശി: നീ ഒന്ന് പറയുന്നത് കേൾക്ക്. കുറച്ചു വർഷം അല്ലെ നമ്മുടെ വീട്ടിലെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒക്കെ മാറുന്നത് വരെ നീ നിൻ്റെ അമ്മയെ നീ സ്വന്തം ഭാര്യയെ പോലെ കാണണം.

ശ്യാം കുറച്ചു നേരം ആലോചിച്ചിട്ട് –

ശ്യാം: ശരി, ഞാൻ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിക്കാം. ഞാൻ അമ്മയെ ഭാര്യ ആയി കണ്ടാലും അമ്മ എന്നെ ഭർത്താവ് ആയി കാണില്ല. അതുകൊണ്ട് എനിക്ക് നിബന്ധനകൾ ഉണ്ട്.

മുത്തശ്ശി: എന്ത്?.

ശ്യാം: 1. അമ്മ മനസ്സ് കൊണ്ടും ശരീരം കൊണ്ടും എന്നെ ഒരു ഭർത്താവ് എന്ന നിലയിൽ കാണണം. ഒരു ഭർത്താവിന് ഭാര്യ എങ്ങനെ ആണോ അതുപോലെ അമ്മ എന്നോട് പെരുമാറണം. കല്യാണത്തിന് ശേഷം എൻ്റെ ഭാര്യയോട് എങ്ങനെ ആണോ നിങ്ങൾ പെരുമാറുക അതുപോലെ വേണം നിങ്ങൾ അമ്മയോടും പെരുമാറാൻ.

2. കല്യാണത്തിന് ശേഷം അമ്മയുടെ മേലിൽ എനിക്ക് മാത്രം ആയിരിക്കും അവകാശം. അച്ഛന് പോലും ഉണ്ടാവില്ല. ഒരു ഭാര്യയുടെ ധർമ്മം അമ്മ മുഴുവൻ ആയി പാലിക്കണം.

3. എനിക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ള ഡ്രസ്സ് അമ്മയെ ധരിപ്പിക്കും. എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള ഒരു പെൺകുട്ടിയെ പോലെ അമ്മയെ മാറ്റും. അത് നിങ്ങൾ ആരും ചോദിക്കാൻ പാടില്ല. പിന്നെ എൻ്റെയും ഭാര്യയുടെയും ഇടയിൽ നിങ്ങൾ ആരും വരാനും പാടില്ല.