അമ്മിഞ്ഞ പോരാ.. [വിടൻ] 230

” ഇതെന്തായാലും   നടക്കും.. ”

എന്ന  ഉറച്ച  വിശ്വാസം   അവർക്കുണ്ടായിരുന്നു…

നിറഞ്ഞ   പ്രതീക്ഷയൊടെ    ആയിരുന്നു,   ഇരുവരെയും    വീട്ടുകാർ    എതിരെറ്റത്…

” എന്തായി… മോളെ…? ”

അമ്മ  ചോദിച്ചു…

മൗനം  ആയിരുന്നു,  മറുപടി..

” നീ      കേട്ടില്ലേ… ഞാൻ  ചോദിച്ചത്…? ”

വീണ്ടും   സുനന്ദ   ചോദിച്ചു..

” എന്താവാനാ…?   നടക്കില്ല… ”

ലേശം   കലിപ്പോടെ   ചന്ദ്രിക   പറഞ്ഞു..

” കാര്യം….? ”

സാരി  വലിച്ചൂരി, പാവാടയും ബ്ലൗസ്സുമായി   നിൽക്കുന്ന     ചന്ദ്രികയുടെ     മുലകൾ      നിശ്വാസത്തിൽ     ഉയർന്നു   താഴുന്ന     കാഴ്ച     നോക്കി  നിന്ന്   സുനന്ദ       ചോദിച്ചു…

വീണ്ടും          ചന്ദ്രിക മൗനത്തിലാണ്ടു..

” നീ  കിടന്നു  കലിച്ചു  തുള്ളാതെ     തെളിച്ചു   പറ   പെണ്ണെ… ”

അരിശത്തോടെ       സുനന്ദ   ചോദിച്ചു…

” പെണ്ണിന്   മൊല   പോരെന്ന്… ”

ചുറ്റും  നോക്കി   പതിഞ്ഞ   ശബ്ദത്തിൽ    ചന്ദ്രിക    മൊഴിഞ്ഞു…

” എന്നവൻ… പറഞ്ഞോ… നിന്നോട്….? ”

” എന്തിനാ.. പറേന്നത്..?  വാല്       പൊക്കുമ്പോൾ   അറിയില്ലേ..?  പെണ്ണിനെ   ഒന്നേ  നോക്കിയുള്ളു…   പിന്നെ   നോക്കിയത്   എന്റെ  നെഞ്ചത്തോട്ടാ… ചൂളിപ്പോയി,  ഞാൻ… ”

” ഹമ്… അവനെ   കുറ്റം       പറയേണ്ട….! അവൻ   കണ്ടു   വളർന്നത്     നമ്മുടെ   കണ്ടല്ലേ…? ”

ആകെ ഉള്ള  ആൺ തരിയെ    കുറ്റപ്പെടുത്താൻ      അമ്മ  പോയില്ല…

വിശേഷം   അറിയാൻ   ഓടി പിടച്ചു  വന്ന     ചേച്ചി   കാര്യം   അറിഞ്ഞപ്പോൾ… അനിയത്തിയോട്  പറഞ്ഞു,

” ഇത്  പോലെ… നോക്കിയെടി,  ഒരിക്കൽ, എന്നെയും..!”

അതേ    പിന്നെ   ചേട്ടത്തി അനിയത്തിമാർ   കൂട്ട്   പോകുന്നത്   നിർത്തി..

*********

അന്ന്  രാത്രി… പതിവ്     ഭോഗ               നേരത്ത്    ചക്ക   മൊല         കയ്യിലിട്ട്    കളിക്കുമ്പോൾ…  കെട്ടിയോനോട്    സുനന്ദ     മൊഴിഞ്ഞു..,

The Author

4 Comments

Add a Comment
  1. എന്നാ പിന്നെ പെങ്ങളെ കെട്ടിക്കാം അവനെയും കൊണ്ട്..

  2. മുടുക്കൻ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *