അനിരുദ്ധന്റെ അന്നമോൾ [കൊമ്പൻ] 487

അങ്ങനെയൊരു സാധാരണ ദിവസം അതിരാവിലെ, സുഭദ്രാമ്മ ഭർത്താവും അനിരുദ്ധന്റെ അച്ഛനുമായ കേശവദാസമേനോനോട് ഫോൺ ചെയുന്നത് അനിരുദ്ധൻ കുളിച്ചു ഹാളിലേക്ക് വരുന്ന നേരം കേട്ടു. സുഭദ്രാമ്മ പക്ഷെ വളരെ പതുക്കെയായിരുന്നു ലാൻഡ് ഫോണിൽ സംസാരിച്ചിരുന്നത്.

“ആ ഏട്ടാ, ഞാൻ കണ്ടതല്ലേ ഈ പറയുന്നേ?! ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആകുമെന്ന് വിചാരിച്ചാണോ അവരെ ഞാൻ ഒന്നിച്ചുറങ്ങാൻ സമ്മതിച്ചത്?!”

“ഉം…ഉം …” അങ്ങേത്തലക്കൽ അച്ഛനെന്തോ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതവന് കേൾക്കാനായില്ല.

“എന്നും ഇത് തന്നെയാണെന്ന തോന്നുന്നേ, രണ്ടിനെയും ഞാൻ കുറ്റം പറയില്ല, പക്ഷെ ഒന്നുപദേശിക്കട്ടെ ഞാൻ. അല്ലെങ്കിൽ …..വല്ല.”

“ആ അഹ് ….അതൊന്നും വേണ്ട, അങ്ങനെ ചെയ്താ അന്നയെങ്ങാനും ഇവ്ടെന്നു പോയാ. എനിക്കത് താങ്ങാനാവില്ല, പ്രസവിച്ചിലെങ്കിലും അവൾ എന്റെ മോളല്ലേ.”

അനിരുദ്ധൻ എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞതും ബെഡ്റൂമിലേക്ക് നടന്നു. അവന്റെയുള്ളിൽ ഭയം തെല്ലുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. മറിച്ചു അമ്മയ്ക്ക് കാണാൻ ഒരവസരം ഉണ്ടാക്കികൊടുത്തതിൽ അവനു നാണമായിരുന്നു തോന്നിയത്.

ബെഡ്‌റൂമിൽ അന്ന കമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്നതവൻ നോക്കി കുണ്ണ തടവി. നാൾക്കു നാൾ അവളുടെ കഴപ്പ് കൂടിക്കൂടി വരികയാണെന്ന് അവനോർത്തു. അവളുടെ കുണ്ടിയിൽ വിരലൊടിച്ചുകൊണ്ട് ആഞ്ഞൊരടി കൊടുത്തു.

“ങ്‌ഹും ….ഉറങ്ങട്ടെ ഞാൻ..” അന്ന പയ്യെ മൂളി കൊണ്ട് കുണ്ടിയിളക്കി.

“അതെ …. ഞാനിന്ന് നേരത്തെ പോകുവാ.”

“ഉം, എനിക്കിന്ന് ലീവാണ് പറഞ്ഞില്ലേ ഞാൻ.” അന്ന തലയിണയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി പറയാൻ ശ്രമിച്ചു.

“ഇന്ന് പുലർച്ചെ 3 മണിയാക്കിയപ്പോഴേ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.”

അനിരുദ്ധൻ ചൂട് പുട്ടിന്റെയൊപ്പം പഴവും പപ്പടവും കൂടെ കുഴച്ചുകൊണ്ട് കഴിക്കാനാരംഭിച്ചു. അമ്മയൊന്നുമറിയാത്ത പോലെ പെരുമാറാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് അവനറിഞ്ഞു.

“അമ്മെ ഞാനിറങ്ങുവാ …..”

“നേരത്തെ വരില്ലേ നീ?”

“ആ നോക്കം..”

“വരണം. എനിക്ക് സംസാരിക്കാനുണ്ട്.”

“ഉം.” അനിരുദ്ധൻ യൂണിഫോം ഇടാൻ നേരം അന്ന ബാത്‌റൂമിൽ ആയിരുന്നു.

എസ് ഐ സാറിനൊപ്പം കേസിന്റെ കാര്യത്തിന് ഒന്ന് രണ്ടു സ്‌ഥലത്തു പോക്കും, ഒരു കളവ് കേസിന്റെ വിസ്താരത്തിനു പ്രതികളെ കൊണ്ട് കോടതിയിലേക്ക് പോയും ആ ദിവസം തീർന്നു. എസ് ഐ സാറിന്റെ വീട്ടിൽ അദ്ദേഹത്തെ കൊണ്ടാക്കിയ ശേഷം ജീപ്പ് അവിടെയിട്ടു. എന്നിട്ട് അവിടെയുള്ള ഒരു പഴയ ബൈക്കിൽ ആയിരുന്നു ഏതാണ്ട് 6 മണിക്ക് ശേഷം, അവൻ വീട്ടിലേക്ക് എത്തിയത്.