അഞ്ജലി എന്ന പുതുമണവാട്ടി 5 [M D V] 690

“നിനക്ക് എന്താഗ്രഹവും ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ നടത്തി തരാം പൊന്നെ”

 

“ഇപ്പൊ കിട്ടുന്ന സുഖമൊക്കെ എന്റെ ഭർത്താവ് വന്നാലും കിട്ടനുള്ള വഴിമാത്രം എന്റെ പൊന്നു മോൻ ചെയ്തു തന്നാൽ മതി കേട്ടോ”

 

“ഞാൻ അതിനു വഴിയുണ്ടാക്കാം പൊന്നെ.. നീ പേടിക്കേണ്ട കേട്ടോ” അഞ്ജലിയെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് സെൽവണ്ണൻ അവളുടെ ചന്തികുടങ്ങളെ ഞെരിച്ചു സുഖിപ്പിച്ചു.

 

അഞ്ജലി അത് സുഖിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ വിടർത്തി 

 

“ആഹ്…”

 

ബിരിയാണിയുടെ നെയ്യ് മണക്കുന്ന അഞ്ജലിയുടെ ചുവന്ന ചുണ്ടുകളെ സെൽവണ്ണൻ അവളുടെ കുണ്ടിയെ അമർത്തി ഞെരിച്ചുകൊണ്ട് കടിച്ചു.

 

ഇരുളിൽ ആരോരുമില്ലാത്ത ആ തെരുവിൽ ഒരു വേശ്യയപോലെ എന്നെ എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്തോളു എന്ന മട്ടിൽ ആ മനുഷ്യന്റെ കരലാളനം ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് അഞ്ജലി അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ തന്റെ കാമുകന് നുകരുവാനായി നിന്നുകൊടുത്തു.

 

സ്വൽപ്പനേരം അവരുടെ ചുണ്ടുകൾ മല്സരിക്കുമ്പോൾ സെൽവണ്ണൻറെ ഫോൺ അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

 

രണ്ടു തവണ വൈബ്രേറ്റ് ചെയുമ്പോൾ അഞ്ജലിയുടെ തുടകളിൽ ഒരു വിറയൽ അനുഭവപെട്ടു.

 

അവളത് കാര്യമാക്കാഞ്ഞത് അതിനേക്കാൾ സുഖമുള്ള ഒരു വിറയൽ അവളുടെ തുടയിടുക്കിൽ അപ്പോൾ തന്റെ കാമുകൻ തന്റെ ലെഗ്ഗിൻസ് നു പുറത്തുകൂടെ 

അറിയിച്ചു കൊടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ടാണ്.

 

അവളുടെ പൂറു കുത്തിപൊളിക്കാൻ വെമ്പി കൊണ്ട് ആ കരിവീരന് പാന്റിനുള്ളലിൽ കിടന്നു പുളയുമ്പോൾ കഴപ്പിയായ ആ നാട്ടിന്പുറത്തു കാരി പെണ്ണിന് പിന്നെന്തു വേണം.

 

അഞ്ജലിയും മല്സരിച്ചുകൊണ്ട് സെൽവണ്ണൻറെ ചുണ്ടുകളെ കടിചീമ്പികൊണ്ട് അയ്യാളുടെ കുറച്ചു മുൻപ് വലിച്ച സിഗരറ്റിന്റെ രുചി അവൾ ഉമിനീരായി വിഴുങ്ങികൊണ്ടിരുന്നു.

 

അയ്യാളുടെ കുലച്ചു നിൽക്കുന്ന കുണ്ണ കൊണ്ട് തന്റെ അനുഭവിക്കുന്നത് അവളെ അവിടെ വെച്ചുകൊണ്ട് അയാളിടെ അരക്കെട്ടിൽ ഇരുന്നു തുള്ളാൻ ആണ് അപ്പോൾ അഞ്ജലിക്ക് തോന്നിയത്.

 

തെരുവിന്റെ മക്കളായി ഇരുവരും മാറുമ്പോൾ സെൽവണ്ണൻ പറ്റിയ ഒരു സ്‌ഥലത്തിനായി കണ്ണ് അങ്ങോട്ടു മിങ്ങോട്ടും പായിച്ചു.