അന്ന് പെയ്ത മഴയിൽ 1 [ അഞ്ജന ബിജോയ് ] 133

കഴിപ്പ് കണ്ടിട്ട് അങ്ങനെ അല്ലല്ലോ മനുഷ്യാ തോന്നുന്നത് എന്നുറക്കെ വിളിച്ച് പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു വർഷയ്ക്ക്.പക്ഷെ അവൾ നാവടക്കി നിന്നു. സതി അവളെ നോക്കി ആദിത് തമാശ പറഞ്ഞതാണെന്ന അർത്ഥത്തിൽ കണ്ണിറുക്കി.വർഷ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് പാത്രങ്ങളെല്ലാം കഴുകി അടുക്കള വൃത്തിയാക്കി വർഷയും സതിയും ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു.

രാത്രി ആയപ്പോ ഒരു അലർച്ച കേട്ട് വർഷ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു .നോക്കിയപ്പോൾ സതി അരികിലില്ല.മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്ന് കിടക്കുന്നു. തനിക്ക് തോന്നിയതാകുമെന്നോർത്ത് അവൾ കിടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ വീണ്ടും അതേ അലർച്ച! അത് മുകൾ നിലയിലെ ഏതോ മുറിയിൽ നിന്നാണ് വരുന്നതെന്നവൾക്ക് തോന്നി.അവൾ പതിയെ സ്റ്റെയർകേസ് കയറി മുകൾ നിലയിൽ ചെന്നു .ആദിത്തിന്റെ മുറിയും തുറന്ന് കിടക്കുകയായിരുന്നു.അവൾ അകത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവിടെ ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.പൂട്ടിക്കിടക്കുന്ന മൂന്ന് മുറികളിൽ ജയശങ്കറിന്റേയും കുടുംബത്തിന്റെയും അല്ലാത്ത അങ്ങേയറ്റത്തുള്ള മുറി പാതി തുറന്നുകിടക്കുകയായിരുന്നു.അവിടെ നിന്നും വീണ്ടും അലർച്ച കേട്ടു .പേടി തോന്നിയെങ്കിലും അവൾ പതിയെ അങ്ങോട്ട് നടന്നു.. .കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അലർച്ചയും ബഹളവും ഒതുങ്ങിയപ്പോൾ സതി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിവന്നു!പിറകെ ആദിത്തും ! രണ്ടുപേരും വർഷയെ കണ്ട് ഞെട്ടി. വർഷ അവരെ നോക്കി പകച്ച് നിന്നു . ആദിത് ആ മുറി പൂട്ടി താക്കോൽ സതിയെ ഏൽപ്പിച്ച് വർഷയെ നോക്കാതെ അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.സതി താക്കോൽകൂട്ടം കൈയിൽ പിടിച്ച് കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. പതിയെ അവർ സ്റ്റെയർകേസ് ഇറങ്ങി അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.വർഷ ആ മുറിയുടെ മുൻപിൽ ചെന്ന് കുറച്ച് നേരം നിന്നു.അവളുടെ മനസ്സിൽ എന്തൊക്കെയോ ചിന്തകൾ മിന്നിമറഞ്ഞു. ഒടുവിൽ താൻ അന്വേഷിച്ച് വന്നത് കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു!….

(തുടരും…)

? അഞ്ജന ബിജോയ്