അപ്പച്ചിയുടെ തന്ത്രം 2 [സ്വപ്ന] 232

കിങ്ങിണി : എൻ്റെ ഏട്ടനെ ഞാൻ വിട്ടുപോകും എന്ന് കരുതിയോ ഒരിക്കലും ഇല്ല ഏട്ടൻ എന്നെ കെട്ടിയാൽ മതി അവൾക്ക് ഒരു ജീവിതം കൊടുക്കണം ഇതു
ഏട്ടൻ സമ്മതിക്കണം സമ്മതിച്ചേ പറ്റു എൻ്റെ പൊന്നല്ലെ
: പക്ഷെ എൻ്റെ പൊന്നിനെ വിട്ട് ഞാൻ എങ്ങനെയാ
കിങ്ങിണി : ഏട്ടൻ അങ്ങനെ ഒന്നും കരുതാതെ ഏട്ടന്റെ റൂമിൽ അവൾ ഉണ്ടന്നോർത്തു എനിക്ക് ഒരു സങ്കടവും എല്ലാ അവൾ അങ്ങനത്തെ ഒരു പെണ്ണാണ്
: നീ ആള് കൊള്ള നാളെ നീ നിൻറെ അമ്മയെ കെട്ടാൻ പറയുവോ അവളുടെ കാര്യം
ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു
കിങ്ങിണി : പതിയെ സ്വരത്തിൽ ഭർത്താവില്ലാത്ത ഒരു പെണ്ണിനെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നത് നല്ലതാ
: ഞാൻ അത് കേട്ടെങ്കിലും കേൾക്കാത്ത ഭാവം നടിച്ചു രോഗി ഇച്ഛിച്ചതും വൈദ്യൻ കല്പിച്ചതും പാൽത്തന്നെ അവളെ എങ്ങനെ സമ്മതിപ്പിക്കും എന്ന് കരുതിയ
എനിക്ക് അവളെ സമ്മതം നൽകി
ഞാനും അച്ഛനും എൻ്റെ ബൈക്കിൽ രജിസ്റ്റർ ഓഫിസ് ലേക്ക് യാത്രതിരിച്ചു അവിടെ അപ്പച്ചിയും സജിനയും മകൾ അറഫാ യും ഉണ്ട് ഞങ്ങളെ കണ്ടതും അപ്പച്ചി ഓടിവന്നു
അപ്പച്ചി : ഏട്ടാ ഓടി വാ നമ്മുടെ ടൈം ആയി
ഞാൻ സജിനയെയും മകളെയും ഒന്നു നോക്കി ചിരിച്ചു
അച്ഛൻ : ഇതാണ് മകൻ സച്ചി
സജിന : ഹായ്
ഞാനും വിഷ് ചെയിതു രണ്ടുപേരെയും ഒന്ന് നോക്കി ഒരു ഒന്നന്നര സാധനം
( അവരെക്കുറിച്ചു വഴിയേ പറയാം )
വിവാഹം കഴിഞ്ഞു അവർ പുറത്തിറങ്ങി അച്ഛനും പുതിയ അമ്മയുടെ സ്ഥാനക്കാരിയും മുല്ലപ്പൂമാല അണിഞ്ഞു വെളിയിലേക്ക് വന്നു എൻ്റെ നോട്ടം സജിനയിൽ
ആയിരുന്നു ഒരു അടർ ചരക്കാണ് അച്ഛൻ ഇന്ന് അവളെ കൊല്ലും പാവം ഞാൻ ഓർത്തു ഒന്ന് ചിരിച്ചു
അപ്പച്ചി : നീ എന്തിനാ ചിരിക്കൂന്നേ
: ഹേ ഒന്നും ഇല്ല
ഞാൻ അച്ഛന്റെ കാതിൽ രഹസ്യമ് പറഞ്ഞു (എന്നെ അറിയിക്കാതെ കല്യണം ആലോചിച്ചത് ഞാൻ ക്ഷമിച്ചു പക്ഷെ ഈ പ്രായത്തിൽ ഒരു കുട്ടി വേണ്ട ഓർത്തേക്കണം )
അച്ഛൻ ( പോടാ നീ ഇങ്ങനേ പറയാതെ അതൊന്നും ഇല്ല എല്ലാം നോക്കി മാത്രം
: നോക്കിയാൽ നല്ലതു അല്ലങ്കിൽ എൻ്റെ വിധം മാറും
അച്ഛൻ അപ്പച്ചിയുടെ കാതിൽ എന്തോ പറഞ്ഞു അപ്പച്ചി അതിനു ചിരിക്കുവാന് ചെയ്തത്
അച്ഛനും സജിനയും മോളും ഓട്ടോയിൽ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു ഞാനും അപ്പച്ചിയും ബൈക്കിൽ അപ്പച്ചി കാൽ രണ്ടു സൈഡിൽ ഇട്ടാണ് ഇരുന്നത്