അരക്കെട്ടിൽ ഇത്തിരി [വാണി] 230

രാവിലെ വെച്ചിട്ടു പോയ മൊബൈൽ ഞാൻ രാത്രി ആണ് പിന്നെ എടുത്തത്. വന്നിട്ട് നോക്കിയപ്പോ ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി. ഒരു പത്തിരുപതു മിസ്സെദ് കാൾ. കുറെയേറെ മെസ്സേജുകൾ. എല്ലാം നിശയുടേതാണ്. ഞാൻ വിറയ്ക്കുന്ന കൈകളോടെ അത് ഓപ്പൺ ചെയ്തു. “ഡി എവിടെയാ നീ ? ” “വാണി… റിപ്ലൈ താടി കഴുത്തേ.. ” “മൊബൈൽ കയ്യിൽ വെച്ചൂടെ നിനക്ക്” “ഇനി നെ എന്നെ റിപ്ലൈ ചെയ്യാൻ വരണ്ട ” “വാണി…. ” “എവിടെയാ നെ പോയത്? ” “ഡീ…. ” പിന്നെ ഒരു അറ മണിക്കൂർ നേരത്തേക്ക് ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ അത് കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ള മെസ്സേജുകൾ മുഴങ്ങുവാൻ ദേഷ്യപ്പെടലും ചീത്ത പറയലും ആയിരുന്നു. അവസാനം…

“ഐ മിസ് യു സൊ മാച്ച് ” “എനിക്ക് നിന്നെ കാണണം തോനുന്നു വാണി’ “നിനക്കു ഇങ്ങനെ ഒന്നും തോന്നുന്നില്ലല്ലോ… എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റണില്ല ” പിന്നെ ഒരുപാട് വിളികൾ ആയിരുന്നു. എനിക്ക് എല്ലാം കണ്ടിട്ട് എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. സത്യം പറഞ്ഞാൽ എന്റെ ഹൃദയം സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടുക ആയിരുന്നു. അവള്കക്കും എന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണല്ലോ. കാണാതെ ഇരിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ!

ഞാൻ പതുക്കെ വിറക്കുന്ന കൈകളോടെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു. ആദ്യത്തെ റിങ് കഴിഞ്ഞ ഉടൻ ഫോൺ എടുത്തു. പിന്നെ കുറെ നേരം കരച്ചിൽ ആയിരുന്നു. ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ഞങ്ങൾ കുറെ സംസാരിച്ചു. പരസ്പരം എത്ര ഇഷ്ട്ടം ആണ് എന്ന് ഞങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു. പതുക്കെ പതുക്കെ ഞങ്ങൾ തുറന്നു സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്നെ ചുംബിയ്ക്കാൻ എനിക്കുള്ള ആഗ്രഹം അവൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ പിന്നെ എനിക്ക് സഹിക്കാൻ ആയില്ല. അവസാനം ഞാൻ തന്നെ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് കാണണം നിന്നെ ” അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ വെക്കേഷന് തീരാൻ കാത്തിരിക്കാതെ തിരിച്ചു കോളേജിൽ പോവാൻ തീരുമാനിച്ചു. വീട്ടിൽ അടുത്ത സെമിസ്റെരിന്റെ രേങിസ്ട്രറേൻ ഉണ്ട് എന്നൊക്കെ ആണ് പറഞ്ഞത്. ഒടുവിൽ ഞങ്ങൾ പിരിഞ്ഞിട് ഒരു മാസം ഇരുപതു ദിവസം കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ പിന്നെയും കാണാൻ തീരുമാനിച്ചു. ഞാൻ തൃശ്ശൂരിലേക്കുള്ള കോളേജിലേക്ക് വേഗം തന്നെ വണ്ടി കേറി. ഹോസ്റ്റ് വാർഡനെ കണ്ടിട്ട് റൂമിന്റെ കീ ചോദിച്ചു.