അരവിന്ദനയനം 3 [32B] 363

അപ്പൊ പിന്നെ ഈ വളച്ചുകെട്ടിന്റെ ആവിശ്യം ഇല്ലായിരുന്നു.”

അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ എനിക്ക് ഉത്തരം ഒന്നും തന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു.

ശെരിയാണ് എന്റെ ഒരു ആഗ്രഹത്തിനും അമ്മ എതിര് നിന്നിട്ടില്ല. എത്ര വഴക്ക് ഇട്ടാലും എപ്പോഴും എന്നെ സപ്പോർട് ചെയ്യുക മാത്രേ ചെയ്തിട്ടുള്ളു. എനിക്കെന്തോ വലിയൊരു തെറ്റ് ചെയ്തപോലെ തോന്നി. എല്ലാം പോയി ഇപ്പൊ തന്നെ പറഞ്ഞാലോ..?

“ഏട്ടാ.. നാളെ എന്തായാലും ഈ കല്യാണം ഉറപ്പിക്കും. ഒരു കാര്യം ഞാൻ ഏട്ടനോട് പറയാം, കല്യാണത്തിന് മുന്നേ എങ്കിലും ഏട്ടൻ ഇത് അമ്മയോട് തുറന്നു പറയണം. അത്‌ ഏട്ടന്റെ അമ്മയാണ്… എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും.”

അവൾ അവസാനം പറഞ്ഞ വരിയുടെ അർത്ഥം എനിക്ക് ഗ്രഹിച്ചെടുക്കാൻ പറ്റിയില്ല.

എന്റെ മറുപടിക്ക് കാത്തു നില്കാതെ അവൾ ഇറങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

എന്റെ മനസ്സിലും അത്‌ തന്നെ ആയിരുന്നു ചിന്ത സൗകര്യം പോലെ അമ്മയോട് കാര്യങ്ങൾ പറയണം.

അവൾ പോയിട്ടും കുറെ നേരം കൂടി ഞാൻ അവിടെ തന്നെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു നിന്നു. പിന്നെ പതുക്കെ വാതിൽ പൂട്ടി റൂമിലേക്കു നടന്നു.

തുടരും…