അറവുകാരൻ [Achillies] 1062

എങ്കിലും കടക്കണ്ണാൽ ഭാനുമതി അത് കണ്ടത് അവളുടെ ചിരിയിൽ നിന്നും അരവിന്ദന് മനസ്സിലായി,
വരാന്തയിലേക്ക് ഇറങ്ങി അവരുടെ മുന്നിൽ ആവശ്യത്തിലധികം താഴ്ന്നു അരവിന്ദന് തന്റെ കുചകുംഭങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ വിരിപ്പ് കാണിക്കുമ്പോൾ ഈരിഴ തോർത്തു ഇളകിമാറി,
പാൽകട്ടി പോലെ വെളുത്ത തേങ്ങാപോലുള്ള മുലകൾ പകുതിയിലധികവും അവനു മുന്നിൽ അനാവൃതമായി,
തൊണ്ടയിലൂടെ കൊതിവെള്ളമിറക്കുന്ന അരവിന്ദനെ നോക്കി ഇളകി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഭാനു നിവർന്നു നിന്നു.

“ഇന്ന പിടിയെടാ….എന്നിട്ടു നീ പറ”

ഭാനുവിന്റെ വശ്യതയിൽ മയങ്ങിപ്പോയ അരവിന്ദൻ പിള്ള നീട്ടിയ ഗ്ലാസ് കണ്ടാണ് ഉണർന്നത്.

“ആരുടെ കാര്യ നിങ്ങളു പറയുന്നേ…”

അരവിന്ദനെ ഉറ്റുനോക്കി ഭാനു ചോദിച്ചു.

“അത്….അത് ഭാനുവേച്ചി….”

“എടിയെ, നമ്മുടെ ശിവന് ഇവിടെ ഉള്ള ഏതോ പെണ്ണുമായിട്ട് ബന്ധം ഉണ്ടെന്നു ആരാണെന്നു ഇവനറിയാം അതാ ഞാൻ ഈ ചോദിക്കുന്നെ…”

“ശിവനോ…..നീ നേരാണോ പറയുന്നേ….”

ഭാനുമതിയുടെ കണ്ണിൽ. ശിവനെന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ട തിളക്കവും ദാഹവും ആശ്ചര്യവും കണ്ട അരവിന്ദന്റെ ഉള്ളിൽ തീയാളി,
ഒറ്റ വലിക്ക് ഗ്ലാസിലെ കൊട്ടുവടി കേറ്റി ചിറി തുടച്ച അരവിന്ദൻ ഭാനുമതിയുടെ നേരെ നോക്കി.

“അതെന്ന അവനു ഇതൊന്നും പറ്റുകേലെ….എന്തായാലും കാത്തിരുന്ന് പിടിച്ചത് ഒരൊന്നൊന്നര മുതലിൽ ആഹ്….”

അരവിന്ദൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും പിള്ളയ്ക്ക് പിന്നെയും സമാധാനം ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയി.

“നീ ആരാന്ന് പറേടാ….കുറെ ആയല്ലോ…”

ഗ്ലാസ്സിലുള്ള ഒന്ന് തീർത്തു അടുത്തത് ഒഴിച്ചുകൊണ്ട് പിള്ള അസ്വസ്ഥനായി.

“സുജ…”

അരവിന്ദൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും ഒറ്റയിറക്കിന് പിള്ളയുടെ വായിലിരുന്ന ചാരായം വയറ്റിലെത്തി.

“പോടാ… ഇപ്പോൾ നീ പറയുന്നത് നുണയാണെന്നു ഉറപ്പായി…”

പുച്ഛച്ചിരിയുമായി ഭാനുമതി അരവിന്ദന്റെ വാദം പാടെ തള്ളി.
അതോടെ അരവിന്ദന്റെ പിടിച്ചു വച്ച എല്ലാ നിയന്ത്രണവും തെറ്റി.

“അതെന്നാ…ചേച്ചി….ഞാൻ കണ്ടതേ പറഞ്ഞിട്ടൊള്ളൂ…