അറവുകാരൻ [Achillies] 1061

“ഞാൻ എന്ത് വേണം എന്ന പറയുന്നേ…”

തുറിച്ചു ചാടിയ മുലക്കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് നാവു ഞൊട്ടി അരവിന്ദൻ ചോദിച്ചു.

“ആഹ് മുണ്ടൂരി മാറ്റി കാട്ടിലേലിരി.”

കയ്യിൽ അപ്പോഴും ഇരുന്ന ചിമ്മിനി വെളിച്ചം കുറച്ചു മുറിയിലെ മേശയിലേക്ക് വച്ച
അവരുടെ ഭാവം കണ്ട അരവിന്ദൻ എങ്ങനെയെങ്കിലും അവരെ അനുഭവിച്ചാൽ മതി എന്നുള്ള വ്യഗ്രതയിൽ മുണ്ടുരിഞ്ഞു കളഞ്ഞു ഷെഡ്ഢിയും ഊരി കട്ടിലിൽ കയ്യും കുത്തി മലർന്നു ഇരുന്നു.
അവന്റെ കുണ്ണയെ നോക്കി ചുണ്ടുകടിച്ച ഭാനു അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നു, അവന്റെ മുഖം കയ്യിലെടുത്തു മുഖം താഴ്ത്തി. അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ചപ്പി, സാഹചര്യത്തോടുയർന്ന അരവിന്ദൻ അവരുടെ ചന്തിയിൽ പിടിച്ചു ചേർത്ത് അവരുടെ ചുണ്ടുകളും ചപ്പി നുണഞ്ഞു. നാവുകൾ കൂടി പടവെട്ടി ഉമിനീരുകൾ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും വലിച്ചു കുടിച്ചു അവർ വിട്ടുമാറി.

“ചേച്ചിക്ക് പതുക്കെ ആണല്ലേ ഇഷ്ടം….”

ഭാനുവിന്റെ ഇടുപ്പിൽ ഞെരിച്ചുകൊണ്ട് അരവിന്ദൻ ചോദിച്ചു.

“പിന്നെ, കയറിവന്നു ആർത്തിമൂത്തു നിരങ്ങിപോവാൻ ആണേൽ എനിക്കങ്ങേരു പോരെ.”

പറഞ്ഞു തീർന്ന ഭാനു അവന്റെ തല പിടിച്ചു തന്റെ നെയ്‌പോലെ കുഴഞ്ഞ വയറിൽ ഇട്ടുരച്ചു.

“നക്കട,…. എന്റെ പൊക്കിളിൽ നാവിട്…,”

ഭാനുവിന്റെ ഉദ്ദേശം മനസ്സിലായ അരവിന്ദൻ പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല അവളുടെ വയറിൽ ചെറു കടികൾ നൽകി, നാവുകൊണ്ട് ആഹ് പതുപതുപ്പിൽ മുഴുവൻ ഉഴിഞ്ഞു.
കിണർ പോലെ ആഴത്തിലുള്ള അവളുടെ പൊക്കിളിൽ നാവിട്ടു വലിച്ചതും തേങ്ങിക്കൊണ്ട് ഭാനു അവന്റെ മുടിയിൽ അള്ളിപ്പിടിച്ചു.

“ആഹ്….അങ്ങനെ…”

അവളുടെ കാമകരച്ചിൽ കേട്ടുകൊണ്ട് അവൻ അവന്റെ നാവ് വീണ്ടും വീണ്ടും പൊക്കിളിൽ കുത്തിയിളക്കി.
പിടി വിട്ടു പോവുമെന്നു തോന്നിയ ഭാനു അവനെ അടർത്തി മാറ്റി കട്ടിലിലേക്ക് കിടത്തി.
അവനെ തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ബ്ലൗസിന്റെ ഓരോ ഹൂക്കുകൾ അവൾ ഊരുമ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു വന്നു, അവസാനത്തെ ഹുകും ഊരി വിയർത്തു പറ്റി ദേഹത്തോട് ചേർന്ന് കിടന്ന ബ്ലൗസ് ഊരിയെറിഞ്ഞു, കുലുങ്ങി മറിഞ്ഞ വെണ്മുലകൾ അവളുടെ വയറിൽ ചാഞ്ഞു വിശ്രമിച്ചു.
തേങ്ങ ചേർത്ത് വെച്ചപോലെ വിളഞ്ഞ വലിയ മുലകളും അതിന്റെ തുമ്പു മുഴുവൻ പരന്നു കിടക്കുന്ന കറുത്ത ഏരിയോളയും തുറിച്ചു ഒരിഞ്ചു നീളത്തിൽ ചാടി നിക്കുന്ന കറുകറുത്ത മുന്തിരിഞെട്ടും കണ്ടതോടെ അരവിന്ദൻ ഗ്രഹണിപിടിച്ച പോലെ അമറി.

കിലുകിലെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഭാനുമതി കട്ടിലിലേക്ക് നിരങ്ങി കയറി അവന്റെ വയറിൽ ഇരുന്നു.